Η οικονομική πρόοδος απαιτεί πρόσβαση σε χαμηλού κόστους ενεργειακές πηγές με χαμηλό έως μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Ανασκοπώντας τις ενεργειακές εξελίξεις διεθνώς και παρατηρώντας τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση λιγνίτη (άνθρακα) να διακόπτουν τη λειτουργία τους μέχρι το 2028 μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε ότι έχει ενεργοποιηθεί πλήρως η συμφωνία του Παρισιού (2015), και η ενεργειακή αποδοτικότητα θα περάσει πλέον μέσα από το πρίσμα της μείωσης της αύξησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1.5 °C βαθμούς μέχρι το 2050. Η ενεργειακή αποδοτικότητα είναι πλέον άμεσα συνυφασμένη με το περιβαλλοντικό πρόσημο.
Ακόμα, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σύμφωνα με τον HAEE τα αποθέματα πετρελαίου για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του πλανήτη επαρκούν μέχρι το 2050.. Η Νορβηγία (έως το έτος 2025), η Ολλανδία, η Σλοβενία, Ινδία, Δανία (έως το έτος 2030) και η Αγγλία και η Γαλλία (έως το 2040) θα απαγορεύσουν εντελώς τις πωλήσεις οχημάτων που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα. Παρατηρούμε, λοιπόν, ότι σε επίπεδο μετακινήσεων η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον και πρέπει να ληφθεί υπόψη στον καθορισμό της συνάρτησης ενεργειακής αποδοτικότητας
Τα κεντρικά συμπεράσματα της παρούσας μελέτης, καθώς και κυρίως η διάτμηση των χωρών της Ε.Ε με βάση την συνεισφορά της βιομηχανίας στο ΑΕΠ είναι καινοτόμα.
Χωρίσαμε τις 27 χώρες της Ε.Ε σε δύο κατηγορίες:
α) σε αυτές με υψηλό μέσο δείκτη συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της χώρας Av.servi > 15, (14 χώρες)
β) σε αυτές με χαμηλό μέσο δείκτη συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της χώρας Av.servi < 15 (13 χώρες μαζί με την Ελλάδα)
Η Ελλάδα ανήκει στο γκρουπ των χωρών με χαμηλό μέσο δείκτη συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ σύμφωνα με τη μελέτη μας. Όπως είδαμε η Παραγωγή Ηλεκτρισμού από Ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας είναι μείζονος σημασίας. Για το λόγο αυτό οφείλουμε να στραφούμε σε ιδανικές για την Ελλάδα ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δηλαδή στον ήλιο και στον άνεμο.
Άμεσα, οφείλουμε να ανακηρύξουμε τη θέσπιση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) για την διάτμηση οικοπέδων με στόχο τη δημοπράτηση και εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και συγκεκριμένα Υπεράκτιων αιολικών πάρκων, και όχι για την εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Στον ακόλουθο χάρτη εμφανίζονται αναλυτικά οι βέλτιστες ζώνες έντασης ανέμου και ηλιοφάνειας στην ελληνική επικράτεια (ηπειρωτική χώρα και θάλασσα), όπου θα μπορούσαν να δημιουργηθούν τα αιολικά πάρκα και οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί.
Πηγή: Zafirakis D, Chalvatzis K, Kaldellis J (2013), "‘Socially just support mechanisms for the promotion of renewable energy sources in Greece", Elsevier, Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol.21, p.478–493
Οι χώρες με υψηλό μέσο δείκτη συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές οι οποίες να ενισχύουν τους βασικούς συντελεστές του ΑΕΠ τους και κατ’ επέκταση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η υψηλή φορολόγηση της εισαγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας με στόχο τη σταδιακή της μείωση. Ακόμα, απαραίτητη κρίνεται η ενίσχυση των μεταφορών και κυρίως της ηλεκτροκίνησης μέσω χαμηλών τελών για τα ηλεκτροκίνητα οχήματα και επιδοτούμενα κυβερνητικά προγράμματα μέσω leasing για «πράσινα» οχήματα. Επίσης, θεμιτή είναι η αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης των νοικοκυριών, μέσω της υιοθέτησης μειωμένων νυχτερινών τιμολογίων 24/7, καθώς και μέσω φορολογικών εκπτώσεων για υψηλή μέση μηνιαία κατανάλωση (Κ>150 kWh).
Αντίστοιχα, οι χώρες με χαμηλό μέσο δείκτη συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ πρέπει να εφαρμόσουν διαφορετικές πολιτικές οι οποίες να ενισχύουν τους βασικούς συντελεστές του ΑΕΠ τους και κατ’ επέκταση της ενεργειακής τους αποδοτικότητας. Οι χώρες αυτές, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, θα πρέπει να επιδοτήσουν την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από τα νοικοκυριά, διότι η αύξηση της μεταβλητής αυτής κατά 1 μονάδα θα αυξήσει το ΑΕΠ σε πραγματικές τιμές κατά 7.922 μονάδες. Ακόμα, στις χώρες αυτές (Low Av.servi) πρέπει να μειωθούν οι εισαγωγές Φυσικού Αερίου, διότι η αύξηση της μεταβλητής αυτής κατά 1 μονάδα μειώνει το ΑΕΠ σε πραγματικές τιμές κατά 4.388 μονάδες. Επίσης, οι χώρες αυτές οφείλουν να αυξήσουν τόσο την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ώστε να εξάγουν σημαντικές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας διότι η αύξηση της μεταβλητής αυτής κατά 1 μονάδα αυξάνει το ΑΕΠ σε πραγματικές τιμές κατά 6.995 μονάδες.
Με την υιοθέτηση αυτών των πολιτικών στην Ελλάδα, θα κατορθώσουμε να πετύχουμε τη βέλτιστη ενεργειακή αποδοτικότητα, ταυτόχρονα με την ενίσχυση των πολιτικών για επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε μια θεσμοθετημένη πλέον ζώνη (ΑΟΖ) προσέλκυσης διεθνών Ευρωπαϊκών Επενδυτών (όπως η Γαλλία)!
[Απόσπασμα δημοσιευμένης μελέτης σε ένα από τα κορυφαία παγκοσμίως επιστημονικά περιοδικά: Energy Sources, Part B: Economics, Planning, and Policy]
