Κοινό ένοχο μυστικό γονέων, που πονάει πρώτα τους ίδιους και μετά τα παιδιά. Αναγκαστικά η λέξη "περικοπές" -που πλέον φλερτάρει με τις… δημοφιλέστερες στην καθημερινότητά μας- όσο περνάει ο καιρός και πιέζουν οι καταστάσεις αγγίζει και τις δραστηριότητες των παιδιών. Και τα παιδιά μπορεί να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει, αλλά δεν μπορούν ίσως ν' αντιληφθούν ούτε πρακτικά ούτε συναισθηματικά τι σημαίνει για κάποιον μεγάλο σε παραγωγική ηλικία να μην έχει λεφτά, και ακόμα περισσότερο δουλειά.
Γονείς άρχισαν να μοιράζονται μεταξύ τους… μυστικά: Βάζουν τα χέρια στην τσέπη και κρυφά παλεύουν να μετρήσουν τα κέρματα, αν βγαίνουν για μια μικρή σοκολάτα που ζητάει το παιδί. "Μεγάλωσες πια", είναι μια πιο διαδεδομένη κι εύκολη δικαιολογία για ν' αποφευχθούν σπάταλες αγορές, ενώ όλο και πιο συχνά ακούμε στο δρόμο, στο σούπερ μάρκετ, στα μαγαζιά, "δεν έχω παιδί μου τόσα λεφτά".
Τι γίνεται όμως όταν ο γονιός στέκεται το βράδυ με την πλάτη γυρισμένη για να μετρήσει κρυφά όσα του έμειναν για να πληρώσει λογαριασμούς; ΔΕΗ, ενοίκιο, κοινόχρηστα… με πολύ ζόρι και χωρίς καν φαγητό. Ξένη γλώσσα, μουσική… ούτε λόγος, δεν υπάρχει μία. Αλλά σε ποιο παιδί οι γονείς θα πουν: "Πρέπει να σταματήσεις. Ξέρουμε ότι είσαι καλός, αλλά πρέπει". Μπορεί η λογική να πει "κανείς", αλλά η τσέπη πια άλλα προστάζει.
Δε μιλάμε φυσικά για τις περιπτώσεις εκείνες που οι μικροί πρέπει να μάθουν από τ' ακριβά στα φτηνά κι απ' τα πολλά στα λίγα, αλλά για όλους εκείνους τους πολλούς που πρέπει να μάθουν από τα λίγα που είχαν στα ελάχιστα που τους έμειναν.
Και ενώ σε αυτή τη χώρα όλα προχωρούν αργά, οι οικογένειες πλήττονται άμεσα, με τους γονείς να βιώνουν συναισθηματικά και στην τσέπη τους τις συνέπειες της πολιτικής. Μοιράζονται τα κοινά ένοχα μυστικά τους σαν μια μετανιωμένη αμαρτία του παρελθόντος.