Ενα ακόμα αρπακτικό πουλί κατέρρευσε και πέθανε μετά από 13 ημέρες ταλαιπωρίας, χτυπημένο από 6 σκάγια. Οι εθελοντές του Κέντρου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής (ΚΕΠΠΑΖ) με ανάρτησή τους αρνούνται ότι μπορείς να στρέψεις κατά λάθος το όπλο ενάντια σε ένα τέτοιο πουλί ή για… λόγους εκδίκησης. Γράφουν χαρακτηριστικά πως είναι τόσο βαθιά η άγνοια “αυτών των ανθρώπων” για την ουσία της διατήρησης των αρπακτικών πουλιών, που “φαντάζει ανατριχιαστικό το πώς δίνεται δύναμη και εξουσία σε αυτούς τους ανθρώπους μέσω της οπλοκατοχής και της οπλοχρησίας: Σε ανθρώπους εγκληματίες χωρίς αυτοσυγκράτηση και χωρίς γνώση των επιπτώσεων των πράξεων αυτών”.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι κυνηγοί που ναι μεν δεν αμφισβητείται το δικαίωμά τους, εφόσον τους το επιτρέπει ο νομοθέτης, να εξασκούν το… χόμπι τους, αλλά, προσωπικά, θα συνταχθώ με το ΚΕΠΠΑΖ και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις δηλώνοντας ξεκάθαρα υπέρ της κατάργησης του κυνηγιού. Οι κυνηγοί καταπατούν βάναυσα τους τελευταίους θύλακες άγριας ζωής στη Μεσσηνία. Δηλαδή τις λίγες δύσβατες περιοχές που δεν προσφέρονται για καλλιέργειες, όπου μπορούν πλέον να βρουν θηράματα, αφού τα άγρια ζώα βρίσκουν εκεί καταφύγιο.
Επειτα, είναι και η σωρευτική μόλυνση του πυθμένα λιμνών και ποταμών από τα σκάγια μολύβδου, όπως και το γεγονός ότι ο κάθε ένας που στρέφει το όπλο του σε άγριο ζώο, του οποίου απαγορεύεται το κυνήγι, γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει και έχει τον απόλυτο έλεγχο και την αποκλειστική ευθύνη για ό,τι πράττει. Θα πρέπει λοιπόν όπου υπάρχουν πολλά τεκμηριωμένα περιστατικά λαθροθηρίας να απαγορεύεται το κυνήγι, όπως προτείνουν χωρίς περιστροφές και στρογγυλοποιήσεις οι εθελοντές του ΚΕΠΠΑΖ. Αρχικά στις κατά τόπους περιοχές και στη συνέχεια σε επίπεδο νομού.
Αυτήν την πρόταση εξάλλου, περισσότερο τεκμηριωμένη, προτίθεται να καταθέσει το ΚΕΠΠΑΖ στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, καθώς, όπως επισημαίνουν οι εθελοντές του Κέντρου “θα πρέπει να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι μπορούμε να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε”.
