Οι μετανάστες που φθάνουν στην Καλαμάτα μετά από επιχειρήσεις σωτηρίας στη θάλασσα, εξακολουθούν να φιλοξενούνται σε άθλιες συνθήκες και ο δήμος πληρώνει μέχρι και για τη μεταφορά τους σε αρμόδια κρατική δομή. Αυτό επιβεβαιώθηκε στην Οικονομική Επιτροπή του δήμου όπου εγκρίθηκαν 9.200 ευρώ από το δημοτικό ταμείο για τη φιλοξενία των τελευταίων 45 μεταναστών στις αποθήκες του λιμανιού, όπου σύμβουλοι της μειοψηφίας έθεσαν θέμα ανθρώπινης φιλοξενίας.
Ολα αυτά τα χρόνια ούτε η κεντρική εξουσία ούτε η αυτοδιοίκηση στον τόπο μας νοιάστηκαν για τη δημιουργία ανθρώπινου χώρου φιλοξενίας και ας είναι η Μεσσηνία θαλάσσιο πέρασμα για τη διακίνηση προσφύγων και μεταναστών.
Στις 6 Ιουλίου 2018, με αφορμή τη δημοπράτηση της ανακατασκευής του κτηρίου της πρώην Νοσηλευτικής Σχολής δίπλα στο νέο Δημαρχείο, για τη στέγαση της ΔΕΥΑΚ και του Συνδέσμου Υδρευσης, έγραφα: “Από τις αρχές του 2019 παύει να υπάρχει ο μοναδικός χώρος που έχει η Καλαμάτα για την υποδοχή και τη φιλοξενία λίγων ημερών των μεταναστών και των προσφύγων, που εντοπίζονται και σώζονται στο πέλαγος, ανοιχτά του Μεσσηνιακού Κόλπου, θύματα εκμεταλλευτών - διακινητών, στην προσπάθειά τους να κυνηγήσουν το όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί, δεν είναι ευθύνη του Δήμου Καλαμάτας. Είναι ευθύνη της Πολιτείας, του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής που τόσο καιρό δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά και υπεύθυνα με το σημαντικό αυτό ζήτημα. Δεν έχει φροντίσει να βρει ένα χώρο και να δημιουργήσει μια αξιοπρεπή δομή υποδοχής και ολιγοήμερης φιλοξενίας, παρότι η Καλαμάτα και η Μεσσηνία είναι κρίσιμο πέρασμα στο θαλάσσιο ταξίδι για την Ευρώπη. Αν αρχίσουμε να παίζουμε την κολοκυθιά και να αντιμετωπίζουμε τους μετανάστες σαν σκουπίδια που δεν θέλουμε στην πόρτα μας, χαιρέτα τον πολιτισμό και την ανθρωπιά μας”.
Μετά από 3 και πλέον χρόνια δεν έχει αλλάξει κάτι. Το 2021 άνθρωποι φιλοξενούνται στις αποθήκες του λιμανιού. Ο πολιτισμός και η ανθρωπιά της Πολιτείας, της αυτοδιοίκησης και των ανθρώπων δοκιμάζονται και αμφισβητούνται.
