Το Σεπτέμβρη οι μαθητές θα γυρίσουν στο σχολείο τους, σε ένα σχολείο που θα πρέπει να βρίσκεται πιο κοντά στους μαθητές, να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες τους και να προσφέρει πράγματα, σημαντικά, πιο σημαντικά ίσως από τη διδασκαλία των μαθημάτων και σίγουρα σημαντικότερα από την... παπαγαλία. 

Εμπειρίες. Αυτό έχουν ανάγκη τα σημερινά παιδιά, μέσα σε ένα όσο γίνεται υγιές περιβάλλον, σε μια εποχή που δυστυχώς πολλές οικογένειες αδυνατούν να προσφέρουν στα παιδιά τους κάτι περισσότερο από αγάπη, ζεστασιά, φαγητό. 

Τα σχολεία πρέπει να αποκτήσουν ενεργό ρόλο, όχι μόνο χάρη στη διάθεση του κάθε μεμονωμένου εκπαιδευτικού, αλλά γιατί τα παιδιά μας το έχουν ανάγκη. Εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων, χρόνος για δημιουργική απασχόληση, ευελιξία για εκπαιδευτικές εκδρομές, φαντασία και όρεξη για δημιουργία από τους εκπαιδευτικούς είναι μόνο τα ελάχιστα απ' όσα χρειάζεται το σημερινό σχολείο για να προσφέρει στα παιδιά.

"Υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν τι υπάρχει πέρα από τη γειτονιά τους. Που πρέπει να τους δείξεις πού να πατήσουν καθώς περπατούν...". Αυτό είναι σχόλιο εκπαιδευτικού στη διάρκεια σχολικού περιπάτου. Μέχρι τότε δεν είχα σκεφτεί πως υπάρχουν παιδιά με ελάχιστες, ίσως ανύπαρκτες, εμπειρίες στην καθημερινότητά τους. Παιδιά που δεν έχουν πάει κινηματογράφο, παιδιά που δεν έχουν δει θέατρο, δεν έχουν ακουμπήσει κάποιο μουσικό όργανο, δεν έχουν κάνει έναν... περίπατο, δεν έχουν ταξιδέψει, δεν έχουν πιάσει χιόνι, δεν έχουν κάνει βουτιά στη θάλασσα...

Τα σχολεία θα μπορούσαν να καλύψουν το σημαντικό αυτό κενό, προσφέροντας στα παιδιά ακόμα περισσότερες εμπειρίες, ερεθίσματα, ευκαιρίες να ανακαλύψουν τον κόσμο και τα ταλέντα τους...