Με περιστατικά ενδοσχολικής βίας να καταγράφονται καθημερινά, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε την εθνική καμπάνια για την αντιμετώπισή της.
Ωστόσο γεννά ερωτηματικά κατά πόσο αποτελεσματικά θα είναι αυτά τα νέα προγράμματα για το bullying στα σχολεία, όπως και κατά πόσο η εκπαιδευτική κοινότητα, παθητικά ή ενεργητικά, ενισχύει ή μπορεί και προλαμβάνει τέτοιου είδους φαινόμενα.
Μέχρι σήμερα, όταν υλοποιούνται προγράμματα για το bullying, συνήθως τα παιδιά υψηλού κινδύνου απουσιάζουν από την τάξη. Ή κάθονται στις πίσω θέσεις και δεν συμμετέχουν ή περιγελούν τους άλλους. Στην ουσία, οι θύτες δεν έχουν ιδέα τι είναι όλο αυτό που γίνεται κι ούτε θα αλλάξουν αφού δεν τους αφορά! Επίσης, όταν υλοποιούνται προγράμματα ενημέρωσης γονέων, οι γονείς που συμμετέχουν είναι οι συνειδητοποιημένοι, οι λειτουργικοί γονείς που πάντα πάνε. Οι υψηλού κινδύνου γονείς, εκείνοι δηλαδή που μεγαλώνουν παιδιά που μπορεί να γίνουν θύτες ή και θύματα, είναι απόντες ως γονείς από τις ενημερώσεις αλλά και -προφανώς- από τη ζωή των παιδιών τους, οπότε δεν τους αφορά…
Η λειτουργία μιας ψηφιακής πλατφόρμας επώνυμων καταγγελιών ή η επαναφορά της πενθήμερης αποβολής δεν εγγυώνται απτά αποτελέσματα, όταν μάλιστα αυτά που βλέπαμε να γίνονται σε άλλες χώρες, με μαθητές να μπαίνουν με όπλα στα σχολεία, γίνεται και ελληνική πραγματικότητα. Άλλωστε, το bullying μπορεί να οδηγήσει στα άκρα τους εφήβους και αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Και όσοι κάνουν πως δεν το βλέπουν είναι δυστυχώς καταδικασμένοι να βιώσουν τις συνέπειες. Το ότι βάλαμε τους κοινωνικούς λειτουργούς μια φορά την εβδομάδα στα σχολεία, ουσιαστικά είναι για να λέμε ότι κάναμε κάτι. Κι ας είναι μισές δουλειές. Όπως και το γεγονός πως τα πιο πολλά σχολεία είναι χωρίς κοινωνικούς λειτουργούς, δείχνει ότι οι αρμόδιοι δεν νοιάζονται για την πρόληψη, ενώ εύχονται να μην… κάτσει η στραβή σε αυτούς και βρεθούν εκτεθειμένοι για ό,τι έπρεπε να πράξουν αλλά δεν το έπραξαν.