Θέμα που έχει μάλιστα συζητηθεί όσο λίγα στην πόλη το τελευταίο διάστημα - και το οποίο αναπόφευκτα δημιουργεί αρκετό προβληματισμό. Δεν θα σταθούμε στις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε το περιστατικό, καθώς αυτό είναι έργο της Δικαιοσύνης, που έχει πλέον αναλάβει την υπόθεση. Πέρα από τα άκρως επικριτικά σχόλια που έχουν γίνει για τον δράστη, αυτό που κυριαρχεί στις συζητήσεις είναι η διαπίστωση ότι τελικά θα πρέπει, όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο κάποιες φορές, να διατηρούμε την ψυχραιμία μας: όχι μόνο κατά την οδήγηση, αλλά και γενικότερα κατά την κοινωνική μας συναναστροφή, ιδίως με άτομα που δεν γνωρίζουμε. 

“Πρόσεχε, δεν ξέρεις ποιος είναι ο απέναντί σου και τι είναι ικανός να κάνει” είναι μια φράση που ουκ ολίγες φορές έχουμε ακούσει, κυρίως από μεγαλύτερους ανθρώπους προς τους νεότερους. Και πραγματικά αυτό το περιστατικό είναι μια τρανή απόδειξη αυτού που λέμε “δεν ξέρεις πού και πότε μπορεί να σε βρει”. 

Δυστυχώς η κατάσταση στους δρόμους, αντί να διορθώνεται, γίνεται μέρα με τη μέρα ακόμα χειρότερη. Αλλοι τρέχουν σαν τρελοί, άλλοι παρκάρουν όπου γουστάρουν, άλλοι έχουν ξεχάσει ότι το όχημά τους έχει φλας, και πολλά άλλα, με αποτέλεσμα το κομφούζιο να δηλώνει συχνά παρόν στους δρόμους της Καλαμάτας. 

Οπως και να έχει πάντως, για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι μόνο λύση δεν αποτελεί η σύγκρουση με τον οποιονδήποτε για την κυκλοφοριακή του συμπεριφορά. Οσο δίκιο κι αν έχει κάποιος, όχι μόνο δεν είναι σίγουρος ότι θα το βρει με τέτοιο τρόπο, αλλά όπως φάνηκε δεν αποκλείεται να πληρώσει -πολύ ακριβά μάλιστα- τη νύφη. Και όπως φάνηκε, το κακό δεν θέλει και πολύ για να γίνει.