"Για δες τώρα που φτάνουν οι εκλογές, όλοι θυμούνται πως υπάρχουμε". Και δεν έχουν άδικο όσοι το σχολιάζουν… Δημόσιες υπηρεσίες που δε βλέπουν αιρετό ούτε με το κιάλι τον υπόλοιπο καιρό, προεκλογικά δεν προλαβαίνουν να… ψήνουν καφέδες. Καλημέρες, χαιρετούρες και το… "Από πού μπαίνουμε;" αποδεικνύουν την τυπικούρα της προεκλογικής εκστρατείας σε χώρους εργασίας, από ανθρώπους που θα έπρεπε καθημερινά να είναι σε επικοινωνία με τις εν λόγω υπηρεσίες.
Για παράδειγμα, ο δήμαρχος -όπως και οι συνεργάτες του- δεν είναι δήμαρχος μόνο προεκλογικά, ούτε για την Αστυνομία, ούτε για την Πυροσβεστική, ούτε για το Λιμενικό και τη ΔΕΗ ή τον ΟΤΕ, και πολύ περισσότερο για τις υπηρεσίες του ίδιου του δήμου. Αυτό όμως αποδεικνύει ο εκάστοτε εν ενεργεία και υποψήφιος με τις προεκλογικές επισκέψεις του, καθώς την επομένη των εκλογών -εφόσον εκλεγεί- θεωρεί πως έχει βγάλει την… υποχρέωση της συνεργασίας… προεκλογικά. Εχει ενημερωθεί για τα προβλήματα, έχει συμμεριστεί τις αγωνίες του προσωπικού, έχει υποσχεθεί συνεργασία, και αυτό είναι αρκετό προφανώς για τον εκλεγμένο πλέον, που ξεχνά, αφού το πλήθος των υποχρεώσεων τον… πνίγει.
Κάτι ανάλογο γίνεται και με τις γειτονιές, με τον κόσμο που περιμένει επί μήνες σε πολλές περιπτώσεις να δει τη σκούπα του δήμου να περνά: "Περιμένουμε να πλησιάσουν οι εκλογές για να τα καθαρίσουν", ακούς καμιά φορά από αγανακτισμένους πολίτες που υπόσχονται να τα… ψάλουν σε όποιον τολμήσει να ζητήσει την ψήφο τους.
Και αν μέχρι τώρα η δικαιολογία των αιρετών είχε να κάνει με τις αυξημένες υποχρεώσεις των καποδιστριακών δήμων, με τους καλλικρατικούς να δούμε τι θα γίνει...

Κέλλυ Δημητρούλια