Επιδιώκουν, όπως λένε, οι φορείς να καταστήσουν τη Μεσσηνία «παράδεισο» μέσα από την τουριστική αξιοποίησή της - αν και η προχθεσινή εκδήλωση του Επιμελητηρίου έβαλε αρκετά πράγματα στη σωστή βάση τους.
Ομως σε γενικές γραμμές, εδώ και μια δεκαετία τα πράγματα στον τομέα αυτό δεν λένε να... ξεκουνηθούν ουσιαστικά.
Μόνο μια-δυο περιοχές του νομού μας παρουσιάζουν κίνηση -υπερβολική μάλιστα για το μέγεθος και τις δυνατότητές τους- αλλά κι αυτές πλησιάζουν το όριο του κορεσμού. Στις «καλές εποχές» βέβαια, γιατί με τα σκαμπανεβάσματα της οικονομικής κρίσης μπορεί να μείνουν εκτεθειμένες.
Βέβαια, οι φετινές προβλέψεις επιτρέπουν μια σχετική αισιοδοξία, όμως και πάλι δεν είναι δυνατό το 80% των επισκεπτών του νομού να κατευθύνονται σχεδόν αποκλειστικά στις δύο συγκεκριμένες περιοχές, ανατολικά και δυτικά του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Από την άλλη, υπάρχει ο κίνδυνος οι περιοχές αυτές να εκπέσουν σε προορισμούς τύπου Μαλλίων και Τιμπακίου - με παρέες αλλοδαπών νεολαίων να προβαίνουν σε έκτροπα, διώχνοντας βέβαια προς άλλες περιοχές τους οικογενειάρχες τουρίστες.
Την ίδια στιγμή, οι τιμές των υπηρεσιών και των αγαθών -ακόμα και στην όχι ακόμα τουριστικά ανεπτυγμένη Μεσσηνία- είναι ψηλές, ειδικά εν μέσω κρίσης κι ενώ ο μισθός του μέσου Ελληνα έχει καταποντιστεί...
Η ελκυστικότητα μιας περιοχής -πέρα από τη φυσική καλλονή της και «τα αρχαία της τα κάλλη»- εμπεριέχει και το στοιχείο της φθηνής αλλά καλής και σωστής παροχής υπηρεσιών και αγαθών.
Παράμετρος που -εδώ, στο νότο του νότου- έμοιαζε μέχρι τώρα να είναι ξεχασμένη, αν και τώρα τελευταία μπορεί να έχει αρχίσει να κινείται κάτι προς τη σωστή κατεύθυνση...
Βασίλης Μπακόπουλος
