Παρασκευή, 04 Μαϊος 2012 18:41

Σκοπιμότητες και μυθοπλασίες στο δρόμο προς τις κάλπες

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η προεκλογική περίοδος ολοκληρώνεται χωρίς να έχει γίνει κανείς σοφότερος ούτε για αυτά που προηγήθηκαν ούτε -κυρίως- για αυτά που έρχονται. Οι κραυγές, οι οδυρμοί και τα φοβικά διλήμματα δεν άφησαν περιθώριο για ουσιαστική συζήτηση και αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Αντίθετα καταφέραμε να γυρίσουμε χρόνια πίσω ακυρώνοντας ακόμα και το ντιμπέιτ -αντί να το διορθώσουμε- ενώ κάποιοι που μέχρι πριν λίγα χρόνια λοιδορούσαν τις συγκεντρώσεις με τα πλαστικά σημαιάκια παριστάνουν τώρα, που βρήκαν πρόθυμους να κουνούν, τους μικρομέγαλους μάγκες! Η διαπίστωση είναι πλέον κοινή: Ενα μεγάλο μέρος του κόσμου κραυγάζει από θυμό και αγανάκτηση και ένα εξίσου μεγάλο τμήμα παραμένει βουβό, προβληματισμένο και φοβισμένο για αυτό που θα ακολουθήσει. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά στην οικονομία ο χρόνος είναι χρήμα.
Σε τοπικό επίπεδο άλλη μια προεκλογική περίοδος ξοδεύτηκε σε άγονες αντιπαραθέσεις, προσωπικές διενέξεις και ανώφελους ανταγωνισμούς. Σε κουτσομπολιά και «πληροφορίες». Σε επαναστατικές παντιέρες ευκαιρίας. Σε στρατεύσεις και στοιχίσεις, με μοναδικό γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Η συναλλαγή της προσωπικής εξυπηρέτησης και η επανάσταση της ακινησίας. Το «εμείς να βολευτούμε και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους», να μην αλλάξει τίποτα αφού εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις και το «να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας» για μια ακόμα φορά κυριαρχούν. Η έλλειψη πολιτικού σχεδίου για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων για το μέλλον της περιοχής είναι πλέον τόσο διαδεδομένη που η απουσία του δεν προκαλεί καμιά εντύπωση. Κατά κανόνα, σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, κυριαρχούν οι αυτοσχεδιασμοί που μοναδικό μέλημα έχουν τις μικροεξυπηρετήσεις και την επικοινωνιακή διαχείριση τόσο των θετικών όσο και των αρνητικών. Η συγκεκριμένη πρακτική είναι πλέον ορατή από τους πολίτες και σε αυτή οφείλεται κατά βάση η απαξίωση προς τους πολιτικούς.

Ο πολιτικός δεν μπορεί να είναι «νταραβερτζής» με μοναδικό γνώμονα τη διαχείριση και τακτοποίηση μικρών ή μεγάλων συμφερόντων, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα προβολή από τους ευεργετηθέντες. Δεν μπορεί από την άλλη να είναι αυτός που κομίζει μια «καλή» και κυρίως ανώδυνη λύση για κάθε πρόβλημα. Ο ρόλος του πολιτικού είναι η παραγωγή χρήσιμου για τους πολίτες έργου. Να θέτει στόχους, να καταθέτει προτάσεις να κινητοποιεί τους πολίτες, να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη της περιοχής και την ευημερία όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. Να λέει την αλήθεια και να μην χαϊδεύει διαρκώς αυτιά πουλώντας φούμαρα παρεμβάσεων και δυναμικών διεκδικήσεων. Η έλλειψη πολιτικών με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι κάτι παραπάνω από ορατή.
Η έλλειψη πολιτικών στόχων και ουσιαστικού έργου αποκρύπτεται μέσω της περίφημης επικοινωνιακής διαχείρισης των προβλημάτων. Δυστυχώς, στην Ελλάδα αυτό που ανθεί δεν είναι οι σοβαρές επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης με κυκλοφορίες, έσοδα και κερδοφορία αλλά τα λαθρόβια έντυπα που υπάρχουν μόνο για να ροκανίζουν κρατική διαφήμιση αλλά και σοβαρές επενδύσεις. Στα παλιά υπάρχοντα μέσα ενημέρωσης έχει προστεθεί τα τελευταία χρόνια ο «μαγικός» κόσμος του Διαδικτύου στον οποίο βρήκε βήμα όχι μόνο ο κάθε πικραμένος αλλά όλοι οι ακραίοι που δηλητηριάζουν με το λαϊκισμό και τις ακρότητες την πολιτική ζωή στοχοποιώντας πολιτικούς και ενοχοποιώντας απόψεις. Στο Ιντερνετ βρήκαν χώρο για δράση και οι εκβιαστές κάθε είδους οι οποίοι έχουν βρει το τέλειο εργαλείο για να αναπτύξουν τη δράση τους. Το μείγμα που έχει δημιουργηθεί είναι πλέον εκρηκτικό. Εφημερίδες με μηδενικές κυκλοφορίες, τηλεοπτικοί σταθμοί με τεράστια οικονομικά και άλλα… ανοίγματα, ραδιόφωνα χωρίς προσωπικό και ιστοσελίδες κουκουλοφόρων συνθέτουν ένα παζλ που μόνο ενημέρωση δεν προσφέρει. Η αλήθεια είναι σπάνιο είδος και αυτό που κυριαρχεί είναι η σκοπιμότητα και η μυθοπλασία.
Σε αυτό το σάπιο σύστημα στήνονται οι επικοινωνιακές ωραιοποιήσεις και οι ισοπεδωτικές επιθέσεις. Αυτό το σαθρό σύστημα δίνει βήμα στον κάθε ανύπαρκτο πολιτικά να παριστάνει τον παράγοντα. Αυτό το σύστημα κατακρεουργεί κάθε σοβαρή προσπάθεια. Αυτό το σύστημα επιδιώκει πολιτικούς στα μέτρα του κατεβάζοντας τους πάντες στο δικό του υπόγειο. Αυτό το σύστημα πρέπει να ηττηθεί τόσο σε πολιτικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Το μεγαλύτερο διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι η ήττα του λαϊκισμού και των μηχανισμών του. Είναι καιρός να αφήσουμε κατά μέρος τους εύκολους αφορισμούς και τα εύπεπτα κλισεδάκια και να δούμε πέρα από το προφανές. Είναι δύσκολο γιατί η υπερπληροφόρηση έχει μετατραπεί σε μη πληροφόρηση, πρέπει όμως ο καθένας προσωπικά να το προσπαθήσει. Δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα συμβεί άμεσα, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα αργήσει και πάντως θα γίνει πριν συντελεστεί από τους ακραίους η ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομίας και της κοινωνίας.
Υ.Γ.  Αιγυπτιακές πατάτες βρέθηκαν να πωλούνται στη λαϊκή της Καλαμάτας. Και πού είναι το παράδοξο; Οι αναζητούντες το προφανές θα ασχοληθούν με την έλλειψη ελέγχων. Οι πιο προσεκτικοί θα καταλάβουν ότι όταν η πατάτα πωλείται χύμα, η δυνατότητα ελέγχου περιορίζεται σε παραστατικά που μπορούν να αφορούν άλλη πατάτα που είναι σε άλλο τελάρο! Με δυο λόγια και στρατό ελεγκτών να έχεις και τους πιο αδιάφθορους να φέρεις, το τελάρο ο λαϊκατζής θα στο αλλάξει - εκτός και κάτσεις να πουλάς μαζί του πατάτες. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι οι έλεγχοι αλλά η προώθηση του κάθε προϊόντος με όνομα και ταυτότητα μέχρι τον καταναλωτή. Το όνομα και η ταυτότητα προϋποθέτει ουσιαστικές αλλαγές και κυρίως φορολογικά παραστατικά που θα δίνουν τη δυνατότητα για εύκολο και αποτελεσματικό έλεγχο. Αυτά βέβαια όχι απλώς δεν εξαγγέλλονται αλλά αποφεύγονται όπως ο διάβολος το λιβάνι, οπότε μένει η φράση κλισέ περί «εντατικοποίηση των ελέγχων…» δηλαδή διαιώνιση του σημερινού καθεστώτος.

panagopg@gmail.com