Την περίοδο που διανύουμε δημιουργούνται οι θετικές ή οι αρνητικές εντυπώσεις που οδηγούν σε στοιχήσεις συσπείρωσης ή αντισυσπείρωσης, που κρίνουν τελικά σε μεγάλο βαθμό και την εκλογική μάχη. Τα ψηφοδέλτια που θα συγκροτηθούν σε δήμους και περιφέρεια, για να έχουν επιτυχία, θα πρέπει να στελεχώνονται με αξιόλογα πρόσωπα. Για να συμβεί όμως αυτό η επιλογή του υποψηφίου επικεφαλής πρέπει να ενώνει και να εμπνέει. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, η συγκρότηση ψηφοδελτίου είναι δύσκολη και γίνεται με κομματικές επιστρατεύσεις «ηρώων», οικογενειακών φίλων και ετεροδημοτών. Είναι προφανές ότι ψηφοδέλτια που θα συγκροτηθούν με αυτούς τους όρους έχουν περιορισμένες πιθανότητες επιτυχίας, ακόμα και αν ο επικεφαλής θεωρείται δυναμικός ή είναι αναγνωρίσιμος.
Οι εντυπώσεις αυτής της περιόδου επηρεάζουν τον κρίσιμο εκλογικό συντελεστή, την παράσταση νίκης. Η αίσθηση, δηλαδή, που δημιουργείται στην κοινωνία και τους πολίτες για το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές. Όταν κάποιοι «σκοτώνονται» μεταξύ τους είναι λογικό οι πολίτες να θεωρούν ότι αυτό ευνοεί το αντίπαλο δέος, όποιο και αν είναι αυτό. Η εκτίμηση αυτή στην πορεία βέβαια αλλάζει και αρκετές φορές ανατρέπεται . Η αλήθεια όμως είναι ότι δίνει ανάσες σε τελειωμένες περιπτώσεις, που πολλές φορές επιβιώνουν ακριβώς από την ασφυξία που δημιουργούν στον εαυτό τους οι λαθεμένοι χειρισμοί των αντιπάλων. Η αδυναμία εξεύρεσης αξιόπιστου και αξιόμαχου αντιπάλου οδηγεί τις περισσότερες φορές στην επανεκλογή απολύτως αποτυχημένων αρχών.
Η προσπάθεια που καταβάλλεται αυτή την περίοδο είναι να κερδηθούν οι εντυπώσεις στην αφετηρία. Οι εκλογές μπορεί να είναι μαραθώνιος αλλά όταν κάποιος έχει ξεκινήσει έγκαιρα είναι δύσκολο να τον φτάσει αυτός που ξεκινά καθυστερημένος και με προβλήματα. Στα πλαίσια της δημιουργίας των εντυπώσεων που θα δώσουν ώθηση σε υποψηφίους επιστρατεύονται διάφορα μέσα, από το ράδιο αρβύλα των φημών και των στοιχίσεων, μέχρι το σύγχρονο επικοινωνιακό όπλο των «κρυφών» και των φανερών δημοσκοπήσεων. Το ράδιο αρβύλα στην εποχή του διαδικτύου έχει πάρει τεράστια διάσταση γιατί ο καθένας μπορεί να διακινεί εν είδει εκτιμήσεων ή πληροφοριών ό,τι τερατώδες θέλει. Το κακό είναι ότι όσο πιο μεγάλη είναι η μπαρούφα, τόσο πιο πιστευτή γίνεται σε ένα κοινό που έχει εθιστεί στις θεωρίες συνωμοσίας. Όταν ο άλλος πιστεύει ότι υπάρχουν κρυφές δημοσκοπήσεις των «πρεσβειών», που βγάζουν νικητές με 15 μονάδες διαφορά, γιατί να μην πιστεύει ότι νικά ο Αστραχάν στην κούρσα της Αγουλινίτσας; Νικά λοιπόν ο Αστραχάν, και επειδή νικά υπάρχει περίπτωση να εξαπατήσει 5-6 μωροφιλόδοξους, να τους βάλει στο ψηφοδέλτιο, γιατί διαφορετικά θα έβαζε τη θεία του και τον παππού του ως υποψήφιους, για να πιάσει το όριο που θέτει ο νόμος.
Ο Αστραχάν μέσα από τέτοιες «κλεψιές» και με το ανάλογο σπρώξιμο που του δίνεται από τους αντίστοιχους μηχανισμούς μπορεί τελικά να επικρατήσει, γιατί οι εκτιμήσεις αυτού τους είδους λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Το «έργο» αυτό το έχουμε δει πολλές φορές, και δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η δημιουργία εντυπώσεων με τη διασπορά φημών. Όσοι γνωρίζουν ξέρουν ότι αυτή την περίοδο δεν μπορούν να υπάρχουν αξιόπιστες δημοσκοπήσεις όταν δεν είναι καν γνωστό ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι. Υπάρχουν βεβαία στοιχεία στις δημοσκοπήσεις αυτής της περιόδου που έχουν αξία αλλά αυτά αφορούν αναγνωρισιμότητα και βαθμό ικανοποίησης από το έργο των υπαρχόντων αρχών. Αυτά όμως δείχνουν απλώς την τάση, δεν καθορίζουν το νικητή. Έχει πολλές φορές συμβεί στο παρελθόν υποψήφιοι με μικρή αναγνωρισιμότητα να επικρατήσουν γιατί έτρεξαν επιτυχημένα μια καμπάνια πάνω στο μειονέκτημά τους. Όπως υπήρχαν και υποψήφιοι που ενώ στις μετρήσεις καταγραφόταν το θετικό τους έργο δεν έγινε το ίδιο στην κάλπη όπως και αντίστροφα με μικρό έργο να πραγματοποιούν «περήφανες» νίκες. Είναι λοιπόν φανερό ότι το επόμενο διάστημα θα ακούσουμε απίθανα πράγματα. Τα κρυφά γκάλοπ κομμάτων, πρεσβειών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων θα δώσουν τη νίκη σε πολλούς Αστραχάν. Το πιθανότερο όμως είναι να αποδειχτεί στο τέλος «…μουλάρι ο Αστραχάν.»
Υ.Γ. Η αναζήτηση υποψηφίων με «μεταγραφές» ή με «επιστρατεύσεις» κομματικών στελεχών από το κέντρο είναι βαθύτατα προσβλητικές για τις τοπικές κοινωνίες. Ειδικά οι δήμοι θέλουν πρόσωπα που να ζουν την καθημερινότητα, να γνωρίζουν τα βασικά και κυρίως τους ανθρώπους της κάθε περιοχής. Οι αλεξιπτωτιστές έχει αποδειχτεί ότι αποτυγχάνουν και τα παραδείγματα σε τοπικό επίπεδο είναι πολλά. Δεν ισχυριζόμαστε ότι κάποιοι επιστρέφουν στον τόπο τους αποκλειστικά και μόνο για να πάρουν δόξα, αλλά ότι δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια που θα τους επιτρέψουν να φανούν χρήσιμοι. Είναι καιρός να εμπιστευτούμε ανθρώπους που γνωρίζουμε και μένουν στον τόπο μας, ακόμα και αν δεν είναι τόσο λαμπεροί όσο θα θέλαμε, γιατί ό,τι λάμπει δεν σίγουρα είναι χρυσός.
panagopg@gmail.com
