Ο επαρχιακός αυτός δρόμος στοίχισε τέσσερις φορές πάνω από ό,τι ο αυτοκινητόδρομος! Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, το κόστος για τον αυτοκινητόδρομο του “Μορέα” ήταν 1,3 εκατ. ευρώ το χιλιόμετρο, ενώ το Ρωμανού - Γαργαλιάνοι έχει φτάσει στα 5 εκατ. ευρώ -και εκκρεμούν και απαιτήσεις εργολάβων για αποζημιώσεις που φτάνουν τα 100 εκατ. ευρώ!
Οι αριθμοί ενδεχομένως να μην είναι απολύτως ακριβείς, αλλά επειδή ο Γόντικας ως κομμουνιστής δεν έχει κανένα λόγο να βγάλει φτηνότερη τη ΣΔΙΤ του αυτοκινητόδρομου από την εκτέλεση έργου από το Δημόσιο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι το κόστος είναι περίπου σε αυτό το μέγεθος. Σε κάθε περίπτωση, μια επίσημη και λεπτομερής ενημέρωση από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι επιβεβλημένη για να καταλάβουν όλοι τι ακριβώς συμβαίνει στο θαυμαστό κόσμο των δημόσιων έργων.
Εχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι η παραγωγή δημόσιων έργων στη χώρα είναι απολύτως προβληματική. Τα μικρά δημόσια έργα και ο κλασικός τρόπος δημοπράτησής τους είναι από μόνα τους σκάνδαλο. Στους διαγωνισμούς συμμετέχουν εργολάβοι που δεν έχουν ιδιόκτητο ούτε φτυάρι, εταιρείες που το μέγεθός τους και η χρηματοοικονομική τους κατάσταση δεν επιτρέπουν να χρηματοδοτήσουν το έργο, ενώ ταυτόχρονα οι μελέτες είναι προβληματικές, με το τιμολόγιο υπολογισμού που χρησιμοποιείται να επιτρέπει την ύπαρξη μεγάλου εύρους εκπτώσεων. Τα έργα δεν τελειώνουν ποτέ στην ώρα τους, ενώ οι εκπτώσεις μετατρέπονται σε θηλιές που πνίγουν το έργο και το Δημόσιο συνολικά.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών έκανε πριν από τρία χρόνια την επιλογή να επιστρέψει στην εποχή των κλασικών δημοπρατήσεων, με αποτέλεσμα σήμερα να μην έχει ξεκινήσει κανένα νέο μεγάλο έργο, με την περίπτωση του Πάτρα - Πύργος να είναι η πιο χαρακτηριστική απόδειξη απόλυτης αποτυχίας. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί, η αλλαγή μοντέλου είναι επιβεβλημένη, αν το Δημόσιο θέλει να εξοικονομήσει πόρους και να παραδώσει χρήσιμα έργα για την οικονομία και τους πολίτες.
panagopg@gmail.com
