Από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής είναι πλέον φανερό ότι κανένας δεν κέρδισε και κανένας δεν έχασε καθαρά. Το ΠΑΣΟΚ παρά τα σκληρά μέτρα που έλαβε το περασμένο διάστημα και το κοινό αριστερο-δεξιό μέτωπο κατά του μνημονίου έχασε σχεδόν ένα εκατομμύριο ψήφους, παρέμεινε όμως πρώτο κόμμα. Η ΝΔ έχασε μερικές ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους -πέφτοντας ακόμα πιο κάτω από το ιστορικό χαμηλό της- αλλά επειδή η τωρινή πτώση της ήταν μικρότερη από αυτή του ΠΑΣΟΚ μειώθηκε η μεταξύ τους διαφορά και άρα... κέρδισε. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ παρέμειναν αμετάβλητες μιας και «καμιά ψήφος δεν πήγε χαμένη» και ως εκ τούτου παρουσίασε ποσοστιαία αύξηση της δύναμής του. Τα υπόλοιπα κόμματα μετρούν επιμέρους νίκες και ήττες για διαφορετικούς το καθένα λόγους. Με λίγα λόγια, όλα τα κόμματα έχασαν κι όλα νίκησαν, με βάση τη γωνία απ' την οποία το καθένα κοιτάζει τα αποτελέσματα.
Μετά λοιπόν από τα «μηνύματα» και τους αριθμητικούς ακροβατισμούς, σήμερα οδηγούμαστε στην κάλπη για να επιλέξουμε τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες που θα μας διοικήσουν τα επόμενα χρόνια. Η επιλογή αυτή δεν μπορεί παρά να είναι απαλλαγμένη, στο μέτρο του δυνατού, από κομματικές στοιχίσεις και αγκυλώσεις. Οι δήμαρχοι αλλά και οι περιφερειάρχες δεν είναι... κάτι που δεν αφορά τους πολίτες. Αντίθετα, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο - και ειδικά σ' αυτό που ορίζουμε ως καθημερινότητα στη ζωή μας. Οφείλουμε λοιπόν να κοιτάξουμε έξω από τις παρωπίδες που βάζουν τα κόμματα και να επιλέξουμε απλώς αυτούς που κρίνουμε ικανότερους να διαχειριστούν την καθημερινότητά μας σε τοπικό επίπεδο. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ικανότερος ξεχωρίζει από χιλιόμετρα μακριά και η επιλογή του είναι κυρίως θέμα λογικής. Αυτό που χρειάζεται δηλαδή είναι ψύχραιμη στάθμιση των δεδομένων και κοινός νους.
Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, αποτελεί κοινή συνείδηση των πολιτών ότι είναι όσο ποτέ άλλοτε επιτακτική η ανάγκη για δομική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η διοίκηση και η αυτοδιοίκηση στη χώρα μας. Αλλωστε η απάντηση στην πολύπλευρη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από τη ριζική ανασύνταξη του κράτους. Η σημερινή προβληματική λειτουργία του κράτους είναι ο κύριος λόγος γιγάντωσης του δημοσιονομικού προβλήματος και το βασικότερο εμπόδιο στην ανάπτυξη. Με το σχέδιο «Καλλικράτης» επιχειρείται μια μεγάλη αλλαγή στη δομή του κράτους και της αυτοδιοίκησης, η οποία όμως δεν πρόκειται να αποδώσει αν δεν αλλάξουν μυαλά τα πολιτικά σχήματα και βέβαια τα πρόσωπα που τα συγκροτούν. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι θα... ξυπνήσουν ένα πρωί οι πολιτικοί και θα πουν «από σήμερα θα σοβαρευτούμε». Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί όμως στην οικονομία και την κοινωνία δείχνουν ότι τα πράγματα σύντομα θα αλλάξουν. Την περασμένη Κυριακή η πλειοψηφία των πολιτών, τόσο με την ψήφο όσο και με την αποχή τους από τις κάλπες, ζήτησε με καθαρό τρόπο από το κομματικό σύστημα «να σοβαρευτεί» - αποδοκιμάζοντας τόσο τα μηνύματα όσο και τα διλήμματα. Η εποχή της άκρατης υποσχεσιολογίας, του ασυγκράτητου λαϊκισμού, των πάρτι με δανεικά και της τζάμπα μαγκιάς, τελείωσε.
Οπως όλα δείχνουν, είναι η τελευταία φορά που τα κόμματα παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στις δημοτικές εκλογές. Οι επόμενες εκλογές στην αυτοδιοίκηση θα γίνονται μαζί με τις ευρωεκλογές. Η ρύθμιση αυτή αναμένεται να έχει ευεργετικές συνέπειες γιατί θα «αφήνονται» οι πολίτες σχετικά πιο ελεύθεροι να επιλέξουν τον περιφερειάρχη και το δήμαρχο που θεωρούν ικανό να αντιμετωπίσει τα τοπικά προβλήματα. Τα πολιτικά μηνύματα και τα χρώματα στο χάρτη θα προκύπτουν από τη «διπλανή» κάλπη των ευρωεκλογών, στην οποία θα μετέχουν αυθεντικά τα κόμματα και όχι «μέσω αντιπροσώπων». Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση ανοίγεται ένα τεράστιο παράθυρο ευκαιρίας. Ενισχύεται η δυνατότητα για συγκλίσεις και συνεργασίες στη βάση των τοπικών ζητημάτων, για την ανάδειξη νέων ανθρώπων και δυνάμεων που με τη δράση τους στην κάθε περιοχή ξεχωρίζουν. Ελπίζουμε, με δύο λόγια, στην απελευθέρωση από τους σφιχτούς κομματικούς εναγκαλισμούς και τις άκριτες στοιχίσεις.
Αρκετά κράτησε η κωμωδία με τους περιφερόμενους κομματικούς θιάσους παραγόντων και αρχηγών που, αφού έχρισαν περιφερειάρχες και δημάρχους, μας ζητούν στη συνέχεια εκβιαστικά να ψηφίσουμε τον δικό τους εκλεκτό γιατί αποτελεί… προσωπικό τους στοίχημα! Είναι καιρός να αναδείξουμε  αυτοδιοικητικούς παράγοντες που θα ασχοληθούν με τα καθημερινά προβλήματα, κάνοντας τη ζωή όλων μας καλύτερη αλλά και προετοιμάζοντας το μέλλον. Αρκετά λοιπόν με τα... μηνύματα και τα διλήμματα. Σήμερα ας πάμε στην κάλπη ψηφίζοντας αυτόν που απλώς θεωρούμε καλύτερο.

Του Γιώργου Παναγόπουλου
panagopg@gmail.com