Οι μεταμορφώσεις των ανθρώπων της αυτοδιοίκησης, και κυρίως του παλιού πολιτικού προσωπικού που κατά βάση την υπηρετεί, είναι απίστευτες. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι βέβαια αυτή της ηγεσίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η προσεκτική παρακολούθηση των ανακοινώσεων και των αλλαγών θέσεων, ανάλογα με το ποιος είναι απέναντί τους, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι ταυτόχρονα εξόχως αποκαλυπτική. Ο αρχικός διακηρυκτικός βερμπαλισμός στο τέλος αποκαλύπτεται πως δεν αφορά σε τίποτα άλλο εκτός από την ικανοποίηση του πελάτη – ψηφοφόρου. Επιπρόσθετα, οι διάφορες δονκιχοτικές κορώνες περί ισχυρών συμφερόντων και λοιπών κινδύνων -συνωμοσιολογικού χαρακτήρα- που διανθίζουν το επικολυρικό κρεσέντο έχουν ως στόχο τη δημιουργία αόρατων εχθρών που δήθεν πολεμούν οι αντιδιαπλεκόμενοι ηγέτες.
Οι αντιφάσεις κραυγαλέες. Διαβάζοντας, για παράδειγμα, την ανακοίνωση της Περιφέρειας μετά την συνάντηση με εργαζόμενους στα ΕΛΤΑ πληροφορείσαι ότι: «Ο Πέτρος Τατούλης ξεκαθάρισε ότι το θέμα θα τεθεί προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου ώστε να διαμορφωθεί μια καθαρή εικόνα για το εάν υφίσταται σκοπιμότητα ιδιωτικοποίησης των ΕΛΤΑ στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών κεκτημένων, με πλήρη γνώση της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας άλλων χωρών. "Δεν αποφασίζουμε και διατάσσουμε σημείωσε ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, υπογραμμίζοντας ότι "στην Πελοπόννησο μελετούμε τις μεταρρυθμίσεις με διάλογο με τους πολίτες σε μια διαδικασία που ξεκινώντας από την κοινωνία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τις αλλαγές που αποφασίζουμε στην κορυφή". "Διαφωνούμε με τη λογική της εκχώρησης του δημοσίου αυτού δικαιώματος χωρίς όφελος για την κοινωνία και τους πολίτες, όπως συνέβη στην περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας" δήλωσε ο περιφερειάρχης…» «… "Σκηνοθετημένες μεταρρυθμίσεις ως υλοποίηση επιλογών πελατειακών σχέσεων στα οργανωμένα συμφέροντα δεν είναι δυνατό να προχωρήσουν" κατέληξε ο Πέτρος Τατούλης…».
Οσα αποδίδονται στον περιφερειάρχη με την παραπάνω ανακοίνωση θα μπορούσε να τα είχε υποστηρίξει με μεγάλη άνεση, και κυρίως αξιοπιστία, για παράδειγμα ο Θαν. Πετράκος. Πώς γίνεται ο Τατούλης τη μια μέρα να υποδέχεται τον Φούχτελ και να συζητά για τη δημιουργία της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης και την άλλη να κηρύσσει «ανένδοτο» σε κάθε ιδιωτικοποίηση; Οταν υποστηρίζεις (10 Σεπτεμβρίου 2012 αμερικανική επένδυση) ότι: «Η Περιφέρεια Πελοποννήσου αποτελεί διαφορετική περιφέρεια σε σχέση με το σύνολο της χώρας, αφού έχουμε επιτύχει αφενός πολιτική σταθερότητα (σ.σ. !!!!) και αφετέρου την αποφασιστική στήριξη της πολιτικής των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας των ιδιωτών». Ο κ. Τατούλης χαρακτήρισε την Περιφέρεια Πελοποννήσου «προνομιακή περιοχή» για την υλοποίηση επενδύσεων με ιδιαίτερα φορολογικά κίνητρα μετά τις διαπραγματεύσεις για την εγκατάσταση του καθεστώτος της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, το οποίο θα δημιουργήσει πολύ ευνοϊκό περιβάλλον προς αυτή την κατεύθυνση». Είναι τουλάχιστον παράδοξο να θεωρείς ύποπτη κάθε πώληση του ΕΛΤΑ και της ΑΤΕ σε ιδιώτες, και αιτία πολέμου την πώληση της ΔΕΗ σε επιχειρηματίες.
Κάποια πράγματα προφανώς και δεν εξηγούνται με βάση τη λογική του πολιτικού ορθολογισμού. Είναι όμως απολύτως συνδεδεμένα με τη λογική του κουτοπόνηρου πολιτευτή που θέλει τους πάντες ευχαριστημένους, προσπαθώντας να κρατήσει όλα τα καρπούζια κάτω από τη μασχάλη. Ολα τα προηγούμενα χρόνια αυτές οι πολιτικές και αυτοί οι πολιτικοί επιβραβεύονταν και έκαναν καριέρα. Αυτό μας οδήγησε στην κρίση και η έξοδος από αυτή δεν περνά μέσα από τη συνέχιση αυτού του πολιτικού μοντέλου. Το κακό είναι ότι αυτοί που αντιλαμβάνονται την δραματικότητα των στιγμών και το μέγεθος των αλλαγών που πρέπει να πραγματοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα είναι ελάχιστοι. Οι περισσότεροι επιβραβεύουν και υπηρετούν πολιτικούς και πολιτικές σε περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο που εξακολουθούν να χαϊδεύουν αυτιά. Την ώρα που φεύγουν από τη χώρα όλες οι ξένες εταιρείες και πολλές από τις μεγάλες ελληνικές για φορολογικούς και άλλους λόγους είναι κωμικό να ξιφουλκείς κατά του μεγάλου κεφαλαίου και γενικώς των ιδιωτών. Οι καμπάνες χτυπούνε, αλλά μοιραίοι και άβουλοι, δέσμιοι του πελατειακού κράτους περιμένουμε την απόλυτη κατάρρευση και την ολοκληρωτική οικονομική, κοινωνική και πολιτική εξαθλίωση.
panagopg@gmail.com