Μετά από μια τέτοια γενναία αύξηση του προϋπολογισμού, εκτιμάται ότι όλα θα πάνε καλά στη μάχη με τον δάκο! Το αίτημα να πληρώσει κάποιος άλλος και ειδικότερα ο κρατικός προϋπολογισμός τη δακοκτονία είναι το πιο εύκολο και το πιο ανώδυνο πολιτικά. Αγγίζει τα όρια της κοροϊδίας. Το «δώστε λεφτά για τη δακοκτονία» είναι ωραίο σύνθημα και μπορεί να εκφράσει κάθε έναν που πιστεύει στην ύπαρξη των λεφτόδεντρων που συγκομίζει ο κ. Κράτος και μπορεί μετά να τα αναδιανέμει… δίκαια!
Η δακοκτονία είναι όμως μία ανταποδοτική υπηρεσία. Μία υπηρεσία δηλαδή που πληρώνεται από τους ελαιοπαραγωγούς και αποτελεί μέρος του κόστους στην παραγωγή ελαιολάδου. Η αύξηση του κόστους κατά μερικά εκατομμύρια στο τέλος -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- θα πλήξει το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι όλα αυτά τα λεφτά δεν πιάνουν τόπο· και δεν πιάνουν τόπο γιατί έχει αποδειχθεί ότι οι κρατικές δομές δεν μπορούν να κάνουν έγκαιρα και αποτελεσματικά τη δουλειά τους. Αν περιμένεις τους δήμους κάθε χρόνο να ορίσουν πού θα γίνουν ψεκασμοί, να ετοιμαστεί η προκήρυξη, να γίνει η δημοπρασία, να αναδειχτούν οι ανάδοχοι εργολάβοι, να πάρει το ΑΣΕΠ τους γεωπόνους που θα απασχοληθούν εποχικά, είναι προφανές ότι δύσκολα θα φτάσει η διαδικασία σε αίσιο τέλος. Είναι πολλά τα διαδικαστικά και γραφειοκρατικά εμπόδια, που πρέπει η κρατική δομή να υπερβεί και το πιθανότερο είναι να προλάβει ο δάκος τους ψεκασμούς!
Το έργο το έχουμε ξαναζήσει και πολύ φοβόμαστε ότι θα το ξαναζήσουμε φέτος μιας και οι καιρικές συνθήκες ευνοούν τον δάκο και οι διαδικασίες παραμένουν ίδιες. Το πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα και το Περιφερειακό και τα δημοτικά συμβούλια δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για αποκέντρωση και απλοποίηση των διαδικασιών. Προτιμούν τον... τρύγο στα λεφτόδεντρα για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των ελαιοπαραγωγών. Ο μόνος κερδισμένος θα είναι για μια ακόμα φορά ο δάκος.
