Οταν έχεις την πολιτική εμπειρία του Πέτρου Τατούλη και επιτίθεσαι στον πρωθυπουργό της χώρας για την υπόθεση του κοριού, σίγουρα δεν το κάνεις τυχαία. Είναι προφανές ότι μέσα από τη διακίνηση του συγκεκριμένου συνωμοσιολογικού σεναρίου προσπαθείς να επιτύχεις αντιπερισπασμό. Το συγκεκριμένο σύστημα έχει πολλές ανοιχτές υποθέσεις και προσπαθεί να δημιουργήσει μια γραμμή άμυνας στηριγμένη σε μια εύπεπτη θεωρία συνωμοσίας.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι συνωμοσιολογικές θεωρίες έχουν ακροατήριο, και αρκετοί θα πιστέψουν ότι συνωμότησε το κεντρικό πολιτικό σύστημα για να ρίξει τον άρχοντα του Μοριά! Αστεία πράγματα, τα οποία όμως διακινούνται, γιατί δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης δεν αντιλαμβάνεται ότι η αλήθεια είναι συχνά το προφανές και προκύπτει από τα γεγονότα. Κλείνουμε τα μάτια στα προφανή και ψάχνουμε συνωμοσίες. Η προφανής αλήθεια εδώ είναι ότι την περίοδο διοίκησης της Περιφέρειας από την ομάδα Τατούλη δεν προχώρησε κανένα μεγάλο έργο, κυριαρχούσε ο αυτοθαυμασμός των μεγάλων λόγων, ενώ ένα ιδιαίτερα κλειστό σύστημα καμαρίλας λειτουργούσε με αυταρχισμό έναντι των πάντων. Κανένα πολιτικό κόμμα δεν ήθελε τελικά να συνδέσει την πορεία του με το συγκεκριμένο σύστημα, γι’ αυτό και φρόντισαν όλα να πάρουν αποστάσεις και να στηρίξουν άλλα πρόσωπα και σχήματα. Τα πρόσωπα γνωστά, οι συμπεριφορές πρόσφατες, και δεν θα έπρεπε να έχει κανένας αμφιβολία για το τι, πώς και γιατί έχει συμβεί. Τα πάντα είναι απολύτως ξεκάθαρα και δεν τα βλέπει όποιος δεν θέλει να τα δει.
Ο Τατούλης όμως αυτή την εβδομάδα δεν επιτέθηκε μόνο στον πρωθυπουργό για την υποτιθέμενη συνωμοσία του κοριού. Παρενέβη και στο προσφυγικό ζήτημα με ακραία φρασεολογία, προειδοποιώντας να μην τολμήσουν να δημιουργήσουν δομή για μετανάστες στην Πελοπόννησο. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι στο παρελθόν, ως περιφερειάρχης, δεν είχε ποτέ χρησιμοποιήσει αντίστοιχη φρασεολογία, ενώ έχει συμμετάσχει σε συζητήσεις και συσκέψεις για το θέμα. Προς τι λοιπόν η όψιμη τοπικιστική έξαρση; Είναι προφανές ότι προσπαθεί να τζογάρει πολιτικά στο πρόβλημα της εγκατάστασης μεταναστών, λαϊκίζοντας και πουλώντας φτηνό τοπικισμό. Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Από τη μια μεριά «καταδίωξη» με συνωμοσία από ένα ισχυρό σύστημα και από την άλλη τοπικό ενδιαφέρον που πάει να εκμεταλλευτεί το φόβο των πολιτών στην εγκατάσταση μεταναστών. Εμφανής η προσπάθεια δημιουργίας συνωμοσιολογικού αφηγήματος: «Εφαγε το σύστημα το δικό μας παιδί το μοραΐτικο, για να φέρει μετανάστες»! Οσο κι αν κάποιοι ήδη γελάτε, σας πληροφορούμε ότι με αντίστοιχες σαχλαμάρες έχουν χτιστεί τα τελευταία χρόνια αξιοζήλευτες πολιτικές καριέρες, ακόμα και κόμματα!
Το καλό για την Πελοπόννησο είναι ότι το σύστημα Τατούλη έκανε τον κύκλο του και ξεβράστηκε πολιτικά. Δεν έχει πλέον καμία πιθανότητα να παίξει ρόλο στο μέλλον. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος ένα παρόμοιο σύστημα ή ένας κλώνος του να επανέλθει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο προσκήνιο. Ζητήματα όπως το προσφυγικό – μεταναστευτικό προσφέρονται για να κερδίσουν ακροατήριο και θέση στη δημόσια σφαίρα διάφοροι πολιτικοί τυχοδιώκτες, οι οποίοι θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν τις εύλογες ανησυχίες των πολιτών. Τα έχουμε ζήσει όλα αυτά και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να τα ζούμε, γιατί ακριβώς στον δημόσιο χώρο κυριαρχούν εύκολα όσοι κάνουν θόρυβο και όσοι πουλάνε θεωρίες συνωμοσίας.
Η Ελλάδα και η Πελοπόννησος όμως είναι καιρός να αφήσουν πίσω τους την παρακμή των λαϊκιστών. Η οικονομική με την πολιτική κρίση συνδυάστηκαν μιας και ήταν αλληλένδετες, δημιουργώντας ένα σκηνικό ακραίας παρακμής. Η αποκατάσταση της πολιτικής κανονικότητας σε όλα τα επίπεδα κεντρικά και τοπικά είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και της Περιφέρειας. Τα μεγάλα λόγια, οι καταγγελτικές κορόνες και οι θεωρίες συνωμοσίας κάθε μορφής θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους στο μέτρο, την τεκμηρίωση και τη σοβαρότητα.
Η οικονομική κρίση κλείνει τον κύκλο της και μαζί της θα πρέπει να φύγουν και όλα όσα παρήγαγε ως συμπεριφορές στο πολιτικό επίπεδο. Οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και οι αυταπάτες μεγαλείου δεν οδήγησαν τα πράγματα μπροστά, το αντίθετο, έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Αποδείχτηκε πολλαπλώς ότι όποιος κάνει πολύ θόρυβο δεν είναι ικανός για τίποτα άλλο. Οι πολίτες χρειάζονται πολιτικές που θα διασφαλίζουν και θα αυξάνουν το εισόδημά τους ενώ θα κάνουν ταυτόχρονα ευκολότερη την καθημερινότητά τους. Αυτό σίγουρα δεν το επιτυγχάνουν «θαυματοποιοί», αλλά πολιτικοί που έχουν σχέδιο και πρόγραμμα. Αρκετά με τις κραυγές. Είναι ώρα να ακούμε αυτούς που έχουν να πουν κάτι ήρεμα και απλά.
