Κουβεντιάζοντας λοιπόν για το δέντρο των επίορκων υπαλλήλων δεν βλέπουμε το δάσος του πραγματικού προβλήματος που αφορά την αδυναμία παραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας. Δεν βλέπουμε ότι στην πραγματικότητα το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος, αλλά το έλλειμμα προοπτικής παραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών στο μέλλον. Αν οι χρηματαγορές διαπίστωναν ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχουν τη δυνατότητα να παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα υψηλής ποιότητας, αύριο το πρωί κιόλας θα αναβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και η κρίση θα αποτελούσε παρελθόν. Δυστυχώς όμως κανείς δεν ασχολείται με την αναβάθμιση της παραγωγικής ικανότητας, καθώς συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με την τρόικα τα προνόμια των επίορκων και των φοροφυγάδων.
Ας δούμε λοιπόν πώς περιγράφει το περιοδικό “ΤΙΜΕ” (σύμφωνα με την αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Εξπρές”) τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν στην παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα ανάμεσα στο Βορρά και στο Νότο. Σύμφωνα λοιπόν με το “ΤΙΜΕ”: “Οι Ολλανδοί παραγωγοί παράγουν 70 κιλά ντομάτας ανά τετραγωνικό μέτρο, την ίδια στιγμή που ένας παραγωγός από τον ευρωπαϊκό νότο παράγει στην καλύτερη περίπτωση 7 κιλά”. Για να το κατορθώσουν αυτό, “οι Ολλανδοί παραγωγοί χρησιμοποιούν τελευταίας τεχνολογίας θερμοκήπια, ελέγχουν ηλεκτρονικά τη θερμοκρασία, την υγρασία και το διοξείδιο του άνθρακα, και χρησιμοποιούν τεχνητό υπόστρωμα, αντί για χώμα, καθώς και βιολογικούς τρόπους αντιμετώπισης των εντόμων και των ζιζανίων”.
Επίσης, τονίζεται ότι “η ελληνική αγροτική παραγωγή είναι 44% χαμηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ το εργατικό κόστος διπλάσιο -όπως υποστηρίζεται- και ότι, ενώ η αγροτική επιφάνεια που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα για την παραγωγή ντομάτας είναι 10 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Ολλανδίας, οι Ελληνες σχεδόν δεν εξάγουν καθόλου φρέσκες ντομάτες, παρά μόνο κονσερβοποιημένα προϊόντα ντομάτας”. Ως αρνητικά στοιχεία της ελληνικής παραγωγής προβάλλονται “τα ολιγοπώλια των μεσαζόντων που ελέγχουν τη διανομή της ντομάτας, τα οποία αγοράζουν φτηνά από τους παραγωγούς και τις πωλούν πολύ πιο ακριβά, χωρίς να έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα διανομής που θα τους επέτρεπε να προχωρήσουν και σε εξαγωγές”.
Το άρθρο κλείνει, διατυπώνοντας την άποψη ότι “εάν η Ελλάδα εισάγει περισσότερη ολλανδική τεχνολογία και επωφεληθεί από την άφθονη ηλιοφάνεια που έχει, είναι πιθανό να καταφέρει να επιστρέψει στη μεγάλη και επικερδή αγορά της ντομάτας”.
Εννοείται φυσικά ότι τεχνογνωσία και τεχνολογία πρέπει να εισάγουμε και στους υπόλοιπους κλάδους της ελληνικής οικονομίας για να παράγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Αυτή είναι η λύση στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και όχι η περικοπή των μισθών που βαθαίνει την ύφεση και οδηγεί μακροπρόθεσμα στην πλήρη κατάρρευση της παραγωγικής διαδικασίας. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από σύγχρονες επιχειρήσεις με εξειδικευμένο προσωπικό που θα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Οι Ελληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν τη εξουσία τους θέλουν να υπάρχουν προβληματικές επιχειρήσεις για να πουλούν εκδούλευση. Ο αγρότης που παράγει 70 κιλά τομάτα ανά τετραγωνικό μέτρο δεν έχει ανάγκη τους πολιτικούς. Αντιθέτως ο αγρότης που παράγει 3 κιλά ντομάτα ανά τετραγωνικό είναι ο καλύτερος πελάτης του πονηρού βουλευτή που καταθέτει ερωτήσεις ζητώντας να πληρώσει αποζημιώσεις ο ΕΛΓΑ στους θεομηνιόπληκτους παραγωγούς. Γενικότερα ο επιχειρηματίας που χρησιμοποιεί σύγχρονη τεχνολογία και καλοπληρωμένους εξειδικευμένους εργάτες δεν έχει ανάγκη τους πολιτικούς. Αντιθέτως ο επιχειρηματίας που χρησιμοποιεί τεχνολογία του 20ού αιώνα και κακοπληρωμένους εργάτες όχι μόνο έχει ανάγκη τους πολιτικούς, αλλά σύντομα θα βρεθεί και στην ανάγκη να αγοράσει... λουκέτο.
