Η Ελλάδα, όπως και όλη η Ευρώπη, έχοντας επί σειρά ετών μία λαθεμένη ενεργειακή πολιτική, βρίσκεται σήμερα με την πλάτη στον τοίχο. Οι πολίτες πληρώνουν πολύ ακριβά την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και τις πρόωρες απεξαρτήσεις από την παραγωγή «βρόμικης ενέργειας». Η πράσινη ενέργεια είναι η λύση του μέλλοντος, αλλά τα βιαστικά βήματα οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις ψάχνουν λύσεις για το επόμενο χρονικό διάστημα, μέχρι οι ανανεώσιμες πηγές να αποτελέσουν ασφαλή ενεργειακή λύση.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 15 χρόνια είχαν σταματήσει να επενδύουν στις λιγνιτικές μονάδες, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τυμπανοκρουσίες είχε ανακοινώσει ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης. Η αλήθεια είναι ότι ο λιγνίτης ήταν και ακριβός και βρόμικος. Ακριβός γιατί η ρήτρα ρύπων ήταν δυσβάσταχτη οικονομικά, ενώ ταυτόχρονα οι λιγνιτικές μονάδες της χώρας είναι παλιές και με μικρή απόδοση. Η κατασκευή νέων, η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός των παλιών είναι υψηλού κόστους, που δεν μπορούσε και δεν μπορεί να αναληφθεί από μια σχεδόν χρεοκοπημένη ΔΕΗ. Για να το πούμε καθαρά, με βάση τα οικονομικά δεδομένα δεν υπάρχει επιστροφή στην εποχή του λιγνίτη. Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις των τελευταίων ημερών, για παράταση στη λειτουργία μονάδων λιγνίτη, γίνεται κυρίως για λόγους επικοινωνιακούς. Η κριτική της αντιπολίτευσης για δήθεν εγκατάλειψη του λιγνίτη που έφερε την αύξηση στην τιμή του ρεύματος… περνά στους πολίτες και η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει στόματα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις ανακοινώσεις για έναρξη ερευνών υδρογονανθράκων. Ξαναζεσταίνεται η… σούπα που είχε αποτελέσει και την εποχή των μνημονίων το μέγα μαντζούνι για τη λύση του προβλήματος χρέους! Ακόμα και αν υπάρχουν κοιτάσματα, θα το ξέρουμε σε 2-3 χρόνια, ενώ η εκμετάλλευσή τους με πολλά «εάν» και «εφόσον» πάει σε βάθος δεκαετίας. Σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για άμεση λύση του προβλήματος του κόστους ενέργειας της χώρας.
Στην περιοχή έχουν οριστεί δύο οικόπεδα για έρευνες και είναι χρήσιμο να διασφαλιστεί, στη φάση των ερευνών και πολύ περισσότερο αν υπάρξει προοπτική εξόρυξης, η περιβαλλοντική προστασία. Οι σπασμωδικές κινήσεις και οι βιαστικές ενέργειες εμπεριέχουν κινδύνους, οι οποίοι πρέπει να αποφευχθούν. Χωρίς υστερίες αλλά με σοβαρότητα, οι τοπικές ηγεσίες χρειάζεται να διασφαλίσουν το περιβάλλον και το οικονομικό μέλλον της περιοχής.
panagopg@gmail.com
