Εκπρόσωποι συνεταιρισμών από την Αιτωλοακαρνανία, τη Φθιώτιδα, τη Λακωνία, την Αρκαδία και τη Μεσσηνία σε συνάντησή τους την Κυριακή στην Καλαμάτα αποφάσισαν να αναλάβουν κοινή δράση για την προστασία της ελληνικής παραγωγής ελιάς Καλαμάτας. Οι παραγωγοί όλης της χώρας αντιλαμβάνονται ότι το προϊόν κινδυνεύει από ελιές της ίδια ποικιλίας που παράγονται σε Τουρκία, Αίγυπτο, Τυνησία και Αυστραλία. Οι συνεταιριστές θα διερευνήσουν εντός του επόμενου εξαμήνου την επέκταση της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας μέχρι τη Φθιώτιδα ή τη δημιουργία στη θέση της ΠΓΕ Ελιά Καλαμάτας σε όλη την Ελλάδα, με στόχο να προστατευθεί το προϊόν από τον ανταγωνισμό των τρίτων χωρών.
Το θετικό της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας έχει να κάνει με το ότι αφήνονται στην άκρη οι τοπικές αντιθέσεις και τίθεται στο τραπέζι η προστασία της ελιάς Καλαμάτας στις διεθνείς αγορές και ειδικότερα σε αυτή της Ε.Ε. Αναδεικνύεται ότι η απόφαση Γεωργαντά που επαναλαμβάνει την προηγηθείσα Αποστόλου δεν λύνει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα, αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων μοιράζει την πίτα της φτώχειας. Με τον τοπικισμό παίζουν και παριστάνουν πως ενδιαφέρονται με υπουργικές αποφάσεις. Αν αρκούσαν αυτού του είδους οι αποφάσεις για να στηριχτούν προϊόντα, θα ήμασταν όλοι εδώ και χρόνια πλούσιοι.
Η ελιά Καλαμάτας χρειάζεται να αποκτήσει ταυτότητα για να αποτελεί ένα ξεχωριστό και διακριτό προϊόν στο ράφι των διεθνών αγορών. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει με ευχές και υπουργικές απαγορεύσεις αλλά με συγκεκριμένα βήματα πιστοποίησης της ποιότητας. Οι ελιές από τρίτες χώρες δεν θα σταματήσουν να λέγονται “Καλαμάτας” από τη μια μέρα στην άλλη, το αντίθετο. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να ξεχωρίζει ο καταναλωτής ποιες είναι οι πραγματικές “ελιές Καλαμάτας” με τα ιδιαίτερα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει με εκπτώσεις, προκειμένου να χωρέσουν οι πάντες για να υπάρξει πολιτική ισορροπία. Όπως επανειλημμένα έχει επισημανθεί “τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια” και όσο μιλάμε με όρους μεγέθους και ποσοτήτων θα χάνουμε το παιχνίδι στις διεθνείς αγορές, όπου ο ανταγωνισμός σε όλα τα επίπεδα είναι σε βάρος μας.
