Η αύξηση των έμμισθων θέσεων στους αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει ανοίξει ξανά το ζήτημα των αμοιβών στην πολιτική. Οι περισσότεροι πολίτες θέλουν τους αιρετούς άμισθους εθελοντές. Η άποψη αυτή είναι προφανώς προβληματική, γιατί παραβλέπει βασικά δεδομένα της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Αν κάποιος δεν αμείβεται, θα ασχολείται ελλειμματικά με το εθελοντικό αντικείμενο, προκειμένου να βιοπορίζεται από την κανονική του εργασία, εκτός και αν είναι πλούσιος ή ακόμα χειρότερα αν αμείβεται με άλλον τρόπο για την εθελοντική του προσφορά. Υπάρχει τέλος και η ειδική κατηγορία των ψώνιων, κανονικών ή ιδεοληπτικών, με τα οποία κανένας δεν νομίζουμε ότι θέλει να μπλέξει. Όποιος λοιπόν υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να αμείβονται οι αιρετοί, το κάνει από άγνοια ή από σκοπιμότητα.

Έχουμε υποστηρίξει και άλλη φορά ότι η ενασχόληση με την πολιτική θα πρέπει να αμείβεται ικανοποιητικά. Οι επιτυχημένοι επαγγελματίες αλλά και τα στελέχη επιχειρήσεων του ιδιωτικού ακόμα και του δημόσιου τομέα δεν μπλέκουν με την πολιτική αν δεν τους εξασφαλίζει τη διατήρηση του επιπέδου ζωής που απολαμβάνουν. Η πολιτική δεν είναι εύκολη και απαιτεί χρόνο, κόπο και οικονομικούς πόρους. Η προσφορά έχει να κάνει με τον επιπρόσθετο χρόνο και κόπο, όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να εξασφαλίζονται. Αντιλαμβανόμαστε ότι η άποψη για ουσιαστικές αμοιβές των αιρετών είναι αντιδημοφιλής, αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι κοροϊδεύουν συνειδητά τον κόσμο όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο.
Το ερώτημα είναι πόσο θα πρέπει να είναι το ύψος των αμοιβών και σε πόσους. Εδώ υπάρχει όντως ζήτημα. Το όριο και οι λεπτές ισορροπίες δεν πρέπει να διαταράσσονται. Ο αριθμός των έμμισθων θέσεων δεν μπορεί να αφορά όλους τους εκλεγμένους μιας παράταξης. Χρειάζεται ένα μέτρο. Για έναν δήμο, όπως η Καλαμάτα για παράδειγμα, οι 5 έμμισθες θέσεις για την πλειοψηφία είναι αρκετές. Την ίδια ώρα έμμισθες θα πρέπει να είναι και κάποιες θέσεις στη μειοψηφία, η οποία για να ασκεί ουσιαστικό έλεγχο θα πρέπει να έχει έναν αναλογικό αριθμό έμμισθων αλλά και τεχνική υποστήριξη. Η δημοκρατία και η διαφάνεια απαιτούν ισορροπίες και διασφαλίσεις. Αποτελεί παράδοξο και προβληματικό να αμείβονται όλοι οι σύμβουλοι της πλειοψηφίας και οι μειοψηφίες που πρέπει να τους ελέγχουν να στηρίζονται στον εθελοντισμό και στους δικούς τους πόρους. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας.

panagopg@gmail.com