Με την κατάκτηση της εξουσίας το 2004 η ΝΔ δεν έκανε τίποτα από αυτά που έκαναν τα αδελφά κόμματα της Ευρώπης. Ακολούθησε ένα δρόμο που τον είχε εγκαταλείψει προ πολλού ακόμα και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, προσπαθώντας να ξεπεράσει - τελικά τα κατάφερε - σε κρατισμό ακόμα και το ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου. Οι εποχές ήταν όμως άλλες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να αποτελεί αγαπημένο πρότυπο του Κώστα Καραμανλή, και τώρα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά όσο εύκολη είναι η ρητορική αντιγραφή, τόσο δύσκολο είναι να επαναληφθεί το παρελθόν. Ζήσαμε και ζούμε τις καρικατούρες του Ανδρέα Παπανδρέου, οι οποίες το μόνο που καταφέρνουν είναι να αυξάνουν τον λογαριασμό που θα πληρώσουν οι πολίτες. Αλλά και μετά τη χρεωκοπία και την κατάρρευση της χώρας το 2009 η Ν.Δ του Αντώνη Σαμαρά δεν ακολούθησε το δρόμο της συστράτευσης και της κοινής μάχης. Αντίθετα, επέλεξε τον δρόμο του αντιμνημονίου, που φούσκωσε την αντίδραση και τον ανορθολογισμό και τελικά έπνιξε την ίδια, τη χώρα και τους εμπνευστές της συγκεκριμένης τακτικής
Ο Μειμαράκης είναι αλήθεια ότι έκανε μια καλή παρουσία στη σύντομη προεκλογική περίοδο. Είχε όμως στην πλάτη του και ένα «χαλασμένο», κουρασμένο και φθαρμένο στελεχιακό δυναμικό που όπου εμφανιζόταν δημιουργούσε αρνητικούς συνειρμούς. Ο Μειμαράκης ήταν και αυτός μέρος του παλαιού πολιτικού προσωπικού. Ταυτόχρονα ήταν προσωρινός και δεχόταν χτυπήματα από κάθε πιθανό και απίθανο επίδοξο διάδοχο. Μέχρι και ο Τατούλης του άσκησε δημόσια κριτική για την εκδήλωση επιστροφής στη Ρηγίλλης! Ναι, ο Τατούλης που είχε διαγραφεί από τη Ν.Δ και από τον Κώστα Καραμανλή και ουδέποτε πληροφορηθήκαμε πότε επέστρεψε και έκανε επανεγγραφή! Ο Τατούλης, λοιπόν, δηλώνει ότι θέλει να γίνει αρχηγός στη ΝΔ. Της οποίας δεν ξέρουμε αν είναι μέλος καθώς ,ενδιαμέσως, παρίστανε τον ανεξάρτητο περιφερειάρχη, θέση στην οποία εξελέγη αρχικά με τη στήριξη του κραταιού τότε ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα με τη στήριξη και της Ν.Δ. Το καταπληκτικό είναι ότι με βάση το σύνταγμα ο εκλεγμένος Περιφερειάρχης δεν μπορεί να είναι ούτε καν υποψήφιος Βουλευτής μέχρι τη λήξη της θητείας του, ανεξαρτήτως αν παραιτηθεί, δηλαδή μέχρι το 2019!
Το γεγονός ότι σε ένα κόμμα που μέχρι προχθές «χτυπούσε» την εξουσία τολμούν να διεκδικούν την ηγεσία του άτομα τα οποία δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά κωλύματα εκλογιμότητας δείχνει το μέγεθος του προβλήματος. Έχει χαθεί το μέτρο και η κοινή πολιτική λογική και ο καθένας βαράει το δικό του τον σκοπό. Αυτά που ισχύουν για τον Τατούλη, αφορούν και τον Απόστολο Τζιτζικώστα -αν δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο ιδιόμορφης διαρχίας- ο οποίος έσπευσε και αυτός να δηλώσει ενδιαφέρον για την θέση του προέδρου της Ν.Δ. παραβλέποντας το βασικό κώλυμα εκλογής στο Κοινοβούλιο.
Η Ν.Δ. βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και θα είναι λάθος αν νομίζει ότι αρκεί να επιλέξει έναν όμορφο ή όμορφη υποψήφια για πρόεδρο. Αναμφίβολα στην εποχή του πολιτικού μάρκετινγκ και η ομορφιά παίζει το ρόλο της αλλά αυτό που προέχει είναι να ξεκαθαρίσει το πολιτικό της αφήγημα. Να μετατραπεί, δηλαδή, σε ένα κανονικό κεντροδεξιό ευρωπαϊκό κόμμα το οποίο δεν θα υιοθετεί λαϊκίστικα αιτήματα ενώ ταυτόχρονα θα περιθωριοποιεί την πολιτική σαβούρα, η οποία ουδέποτε είχε μέτρο και πολιτική λογική ευρωπαϊκού δεξιού κόμματος. Ο παλιός αρχηγός με νέους υποψηφίους και καθαρό αφήγημα κερδίζει, γιατί, εκτός των άλλων, στις επόμενες εκλογές θα είναι όλοι παλιοί.
panagopg@gmail.com
