Τρίτη, 23 Μαρτίου 2021 11:35

Μπακαλιάρος με κουρκούτι και σκορδαλιά

Μπακαλιάρος με κουρκούτι και σκορδαλιά

Ένα κλασικό πιάτο, που υπάρχει στο τραπέζι όλων, την ημέρα της 25ης Μαρτίου αλλά και την Κυριακή των Βαΐων.

Οι λάτρεις του σκόρδου σίγουρα θα το απολαύσουν!!

 

Υλικά για 4 άτομα

1 κομμάτι παστού μπακαλιάρου (1.200 περίπου)

1 ½ φλιτζάνι τσαγιού αλεύρι

1 φλιτζάνι τσαγιού γάλα

½ κουταλάκι γλυκού σόδα μαγειρικής

2 κουταλιές σούπας τσίπουρο (προαιρετικά)

Λίγο δυόσμο ψιλοκομμένο (προαιρετικά)

ελαιόλαδο

 

Υλικά για τη σκορδαλιά

5 σκελίδες σκόρδο

2-3 μέτριες βρασμένες πατάτες

1 φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο

2 κουταλιές σούπας ξύδι, αλάτι, πιπέρι.

 

Εκτέλεση

Κόβουμε το μπακαλιάρο σε κομμάτια και τον τοποθετούμε σε λεκάνη με πολύ νερό να ξαρμυρίσει για 2 ημέρες (στο ψυγείο).  Αλλάζουμε το νερό τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα.

Στραγγίζουμε το μπακαλιάρο, αφαιρούμε τα λέπια από την πέτσα και ξεπλένουμε. Αφήνουμε να στραγγίσει πολύ καλά (εάν θέλουμε κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια). Τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό ελαιόλαδο.

 

Κουρκούτι για το μπακαλιάρο

Αναμιγνύουμε σε βαθύ μπολ το γάλα, τη σόδα και λίγο-λίγο το αλεύρι. Ρίχνουμε αν θέλουμε το τσίπουρο και το δυόσμο.

Ζεσταίνουμε πολύ καλά το λάδι σε τηγάνι. Βυθίζουμε τα κομμάτια του μπακαλιάρου στο κουρκούτι φροντίζοντας να κολλήσει καλά σε όλες τις πλευρές. Τηγανίζουμε στο καυτό λάδι μέχρι να κάνει κρούστα.

Βγάζουμε τα κομμάτια σε απορροφητικό χαρτί και αφήνουμε να στραγγίσει καλά.

Τοποθετούμε τα κομμάτια του τηγανισμένου μπακαλιάρου στο πιάτο μας και σερβίρουμε με σκορδαλιά, βραστά χόρτα ή παντζάρια.

 

Πώς θα φτιάξω σκορδαλιά

Ρίχνουμε στο μπλέντερ το σκόρδο, τις βρασμένες πατάτες, και αλατοπιπερώνουμε.  Χτυπάμε το μίγμα και ρίχνουμε λίγο-λίγο το λάδι και τελευταίο το ξύδι.

Οσον αφορά το ξύδι ή το αλατοπίπερο προσθέτουμε αν χρειαστεί, σύμφωνα με τη γεύση μας.

 

Kαλή σας όρεξη!

Εναλλακτικά χρησιμοποιήστε ώριμες ντομάτες – θα φτιάξουν μια ωραία σάλτσα -είναι φυσικά πεντανόστιμη  και θα απογειώσουν τη γεύση του.

Ετοιμάζεται και στο φούρνο γνωστό ως "τσιλαδιά", συνηθίζεται παρά πολύ στη Μεσσηνία.