Μια ιστορία που αποτελεί την επιτομή της ιδιοκτησιακής αντίληψης για το δήμο και τις επεμβάσεις στην πόλη, η οποία κυριαρχεί σε όλες τις εκφάνσεις της δημοτικής πολιτικής.
Θα προσπεράσουμε την υπόθεση της αισθητικής του έργου γιατί υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουμε από τα όρια της κοσμιότητας. Αλλωστε παραγγελία έκανε ο δωρητής και ο δήμος την αποδέχθηκε ασμένως. Εμείς γνωρίζαμε βεβαίως ότι για την τοποθέτηση αγαλμάτων στην πόλη και μάλιστα σε εμβληματικά σημεία που έχουν σκοπό να προβάλουν μεγάλες έννοιες και γεγονότα, προβλέπεται ειδική διαδικασία. Προκήρυξη διαγωνισμού, καλλιτεχνικές επιτροπές, αρχιτεκτονική μελέτη για το σύνολο του χώρου και διάφορες άλλες διαδικασίες. Οι οποίες όμως φαίνεται ότι θεωρήθηκαν περιττές, αφού οι δημοτικοί παράγοντες υποκαθιστούν τη θεσμοθετημένη διαδικασία με την πρακτική "έτσι μου αρέσει".
Αγαλμα για την Ελευθερία υπήρχε, όπως και πλατεία με το ίδιο όνομα. Ούτε αυτό όμως στάθηκε εμπόδιο στην ετσιθελική αποδοχή και τοποθέτηση της δωρεάς. Το άγαλμα της Ελευθερίας δεσπόζει στην κεντρική πλατεία της πόλης και έχει αποτελέσει κατά τη δεκαετία του 1970 αντικείμενο έντονης διαμάχης. Καλώς ή κακώς τοποθετήθηκε, αποτελεί σημείο αναφοράς και… φωτογράφησης επισκεπτών ως χαρακτηριστικό σημείο της πόλης λόγω της θέσης και των προσώπων που έχουν εντυπωθεί από τα σχολικά χρόνια στη συλλογική ιστορική συνείδηση. Οι αρμόδιοι του δήμου ουδέποτε απάντησαν καθαρά ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο αποδέχθηκαν τη δωρεά ενός άλλου αγάλματος Ελευθερίας σε πολύ μικρή απόσταση. Και μάλιστα με ευρείας έκτασης επέμβαση στον περιβάλλοντα χώρο και αλλοίωση της αρχικής αρχιτεκτονικής τοπίου. Οπως επίσης δεν απάντησαν στο ερώτημα γιατί δεν πήραν την πρωτοβουλία να το τοποθετήσουν στην πλατεία Ελευθερίας. Και εκεί… Καλαμάτα είναι και μάλιστα κοντά στο κέντρο. Υποπτευόμαστε την απάντηση βεβαίως, η περιοχή είναι υποβαθμισμένη. Είχαν λοιπόν μια ευκαιρία να την αναβαθμίσουν δαπανώντας τα ίδια χρήματα με αυτά που δαπανούν για να διαμορφώσουν το χώρο δίπλα στην γέφυρα της 23ης Μαρτίου.
Οι δημοτικοί παράγοντες αγνόησαν την κοινή λογική καταργώντας κανόνες που θα έπρεπε να ακολουθούνται σε κάθε περίπτωση έτσι ώστε η οποιαδήποτε δωρεά να εντάσσεται σε έναν γενικό σχεδιασμό και να μην ανατρέπει τους υπάρχοντες μόνον και μόνον για να ικανοποιηθούν οι δωρητές που αποφάσισαν να κάνουν το κέφι τους διαθέτοντας τα ανάλογα χρήματα. Δεν είναι η μόνη περίπτωση. Υπενθυμίζουμε το ρολόι που τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία. Η μελέτη δεν προέβλεπε ρολόι, τα χαρακτηριστικά του ουδεμία σχέση έχουν με την αρχιτεκτονική του χώρου και φυσικά το τελευταίο πράγμα που έχει ο πολίτης είναι ένα τέτοιο αντικείμενο, όταν περισσεύουν ρολόγια, κινητά και πινακίδες φαρμακείων ή καταστημάτων με όλες τις… πληροφορίες. Δεδομένων τούτων το συμπέρασμα είναι πως όποιος έχει να σκορπίσει χρήματα, μπορεί να κάνει το κέφι του στο δημόσιο χώρο και να αφήσει το δικό του σημάδι ζωής. Είναι ζήτημα αντίληψης και αξιών ζωής.
Ηλίας Μπιτσάνης
