Για το αισθητικό αποτέλεσμα έχω προ πολλού εκφράσει τις ενστάσεις μου, αλλά το ουσιαστικό πρόβλημα βρίσκεται στη λειτουργία του έργου. Πολύ εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος ότι, πέραν της ταχύτητας την οποία κόβουν αναγκαστικά για να καβαλήσουν τα αυτοκίνητα πάνω στο πλακόστρωτο, όχι μόνον δεν έχει αλλάξει τίποτα, αλλά έχουμε κι άλλα φαινόμενα.
Δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία των οδηγών μόνον ως… διάβαση δεν αντιλαμβάνεται αυτό το πλακόστρωτο. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που σταματούν, καθώς λόγω του μήκους, έχοντας καβαλήσει πάνω παίρνουν φόρα και δεν αφήνουν περιθώρια παρανόησης σχετικά με το ποιος είναι το "αφεντικό". Τη συμπεριφορά αυτή διευκολύνει και το γεγονός ότι οι άκρες του πλακόστρωτου -και κυρίως στη βόρεια πλευρά- έχουν μετατραπεί σε... χώρο στάθμευσης. Οι όποιες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις έχουν καταργηθεί στην πράξη, και ο στόχος του έργου ελάχιστα διευκολύνεται.
Η εικόνα σε αυτό το σημείο συμπληρώνεται από την "κατάργηση" του ποδηλατόδρομου, καθώς σχεδόν κανένας οδηγός δεν σταματά στη συμβολή των οδών 23ης Μαρτίου και Νέδοντος. Παλαιό πρόβλημα, που επιδεινώθηκε μετά την κατασκευή του πλακόστρωτου, καθώς φαίνεται ότι οι οδηγοί βιάζονται να αναπληρώσουν τον… χαμένο χρόνο ή εκείνον που θα χάσουν κόβοντας ταχύτητα για να μην κοπανήσουν τα αυτοκίνητά τους στο ανέβασμα της επιμήκους διάβασης πεζών. Ορισμένοι μάλιστα, αν σταματήσει ο μπροστινός τους για να ελέγξει τον ποδηλατόδρομο από βορρά όπου η ορατότητα είναι μηδενική, σπεύδουν να τον… αφυπνίσουν με την κόρνα.
Ιστορίες καθημερινής κυκλοφοριακής τρέλας που δεν περιορίζονται φυσικά στην περιοχή αυτή, αλλά εξαπλώνονται σε όλη την πόλη. Οταν κάποιος με τόσα σήματα, αναχώματα και πλάκες δεν σταματά για να περάσει ο πεζός ή ο ποδηλάτης, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι γίνεται στις υπόλοιπες διαβάσεις. Μέχρι και... προσπέραση πάνω στη διάβαση, την ώρα που ο πεζός διασχίζει το δρόμο σ' εκείνο το σημείο, μπορεί να δει κάποιος· ιδιαίτερα στον παραλιακό δρόμο αλλά και αλλού. Αυτό φαίνεται πως το έχουν καταλάβει οι αρμόδιοι του δήμου, γι' αυτό έχουν παρατήσει τις διαβάσεις σβησμένες και τους ποδηλατόδρομους με εξαφανισμένη ουσιαστικά τη σήμανση. Δίνουν έτσι άλλοθι στους οδηγούς που συνειδητά παραβιάζουν τη σήμανση, ή διευκολύνουν εκείνους που δεν γνωρίζουν τις διαδρομές της πόλης να περνούν άκοπα.
Θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει αμέτρητα περιστατικά, και μάλιστα ακραίων συμπεριφορών, ακόμη και από επαγγελματίες οδηγούς. Τραγικές εικόνες όπως εκείνων που οδηγούν με κινητό και τσιγάρο στο χέρι κινδυνεύοντας να παρασύρουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Τα περί κυκλοφοριακής αγωγής δυστυχώς φαντάζουν ως ανέκδοτα σε ένα σύστημα που εξέθρεψε εδώ και χρόνια την επιθετικότητα και την έλλειψη σεβασμού στο συνάνθρωπο. Δεν είναι όμως απλώς ζήτημα "αγωγής", αλλά αντίληψης για τη ζωή και τις αξίες της. Οταν επιπλέον δεν υπάρχει έλεγχος και φροντίδα για την εφαρμογή των μέτρων και των ρυθμίσεων από το δήμο, τα φαινόμενα θα χειροτερεύουν, όσες παραινέσεις κι αν γράφονται ή ακούγονται.
Ηλίας Μπιτσάνης
