Και η δεύτερη πως φέτος περιμένουμε μόνον 4 κρουαζιερόπλοια (με περισσότερες της μίας επισκέψεις). Το λιμάνι είναι μια σημαντική υποδομή για την Καλαμάτα, και σε μακρινούς χρόνους αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη της εμπορικής άνθησης. Οι χρόνοι εκείνοι παρήλθαν προ πολλού και δεν πρόκειται να επανέλθουν καθώς οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν αλλάξει ριζικά χαρακτήρα και η παραγωγή της ενδοχώρας έχει ουσιαστικά αποδιοργανωθεί.
Η υπόθεση του λιμανιού έχει απασχολήσει τη συζήτηση γύρω από την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Τότε τέθηκε για πρώτη φορά το ζήτημα της κατασκευής νέου λιμανιού δυτικά του Νέδοντα, είχε εκπονηθεί μάλιστα και σχετική μελέτη με πρωτοβουλία του δήμου. Το κλίμα συμπάθειας για τις καταστροφές του σεισμού και η ενίσχυση των υποδομών, ώστε να ανακάμψει η οικονομία της περιοχής και να μείνει ο κόσμος στον τόπο του, γέννησε ελπίδες ότι θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί ένα τέτοιο έργο πολύ μεγάλου κόστους. Ομως έμεινε στα χαρτιά και με τη σφραγίδα των υποσχέσεων ότι υπάρχει… πολιτική βούληση να κατασκευαστεί.
Ο κοινός νους θα έπρεπε να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι από τη στιγμή που δεν προχώρησε τότε το έργο, η υπόθεση είχε κλείσει οριστικά. Ομως ορισμένοι δημοτικοί παράγοντες έκαναν παιχνίδι υποσχέσεων με μικρή ομάδα παραγόντων και κρατούσαν το έργο "ζωντανό" ως δήθεν διεκδίκηση, με σχετική πρόβλεψη και στο γενικό πολεοδομικό σχέδιο.
Οι συζητήσεις για το χαρακτήρα του υπάρχοντος λιμανιού ήταν ατέρμονες και με το χρόνο ουσιαστικά όλοι συνέκλιναν στην άποψη ότι θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως λιμάνι κρουαζιέρας. Με χαρακτηρισμούς όμως δεν λύνονται προβλήματα, και οι υποδομές δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση του εν λόγω στόχου, με αποτέλεσμα και κρουαζιερόπλοια να μην έρχονται και το λιμάνι να γίνεται πάρκινγκ για σαπιοκάραβα (και όχι μόνον). Δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά για να εκπονηθεί σχέδιο ανάπτυξης του λιμανιού, αλλά απάντηση στο ζήτημα των υποδομών που είναι αναγκαίες για τον τουρισμό κρουαζιέρας δεν δόθηκαν. Με το ενδιαφέρον να πέφτει στον προλιμένα, τον οποίο κάποιοι βλέπουν ως επιχειρηματικό φιλέτο προς εκποίηση μέσα στο γενικότερο κλίμα που έχει καλλιεργηθεί αυτή την εποχή.
Κάποια στιγμή οι τοπικοί παράγοντες και οι εμπλεκόμενοι με κάθε τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα του λιμανιού με τη σοβαρότητα που χρειάζεται. Ολοι δηλώνουν ότι δεν επαρκούν οι υποδομές για την ευχερή προσέγγιση των κρουαζιερόπλοιων και την εξυπηρέτηση των επιβατών, αλλά κανένας δεν έχει πάρει την πρωτοβουλία να καθίσουν όλοι μαζί σε ένα τραπέζι, να καταθέσουν τα στοιχεία που έχει ο καθένας, να ζητήσουν τη γνώμη ειδικών όλων των εμπλεκόμενων "ειδικοτήτων" και να καταλήξουν σε ένα σχέδιο που θα πρέπει να αποτυπωθεί σε έργα.
Βέβαια, το πρόβλημα δεν είναι μόνον οι υποδομές, αλλά και η προβολή της περιοχής και των δυνατοτήτων που προσφέρει στις διαφορετικές κατηγορίες τουριστών κρουαζιέρας. Οι υποδομές είναι η προϋπόθεση, και η προβολή το μέσο για την επίτευξη ενός στόχου, ο οποίος προς το παρόν απλώς ανακυκλώνεται στα λογύδρια των παραγόντων χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα.
Ηλίας Μπιτσάνης
