Και αυτή τη μάχη φαίνεται μέχρι τώρα να την κερδίζει το κέντρο, για πολλούς λόγους τους οποίους ο καθένας μπορεί να φωτίσει περισσότερο ή λιγότερο από τη δική του σκοπιά. Στο φόντο, φυσικά, η βαθύτατη οικονομική κρίση, που εμφανίζεται στον τομέα αυτό ως αυστηρός περιορισμός των εξόδων για διασκέδαση.
Η τάση που προαναφέρθηκε ήταν εμφανής και όλο το φετινό καλοκαίρι, καθώς ήταν η πρώτη χρονιά που η περιοχή του κέντρου συνολικά "κράτησε" κόσμο. Το φαινόμενο αυτό είναι βέβαιο ότι θα ενταθεί, καθώς τα πράγματα στην οικονομία παίρνουν δραματικές διαστάσεις και επηρεάζουν την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής των πολιτών.
Δεδομένων τούτων, η υπόθεση του τρόπου διαχείρισης των ζητημάτων της παραλιακής ζώνης παίρνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αυτό που υπάρχει σήμερα, όχι μόνον έχει εξαντλήσει τα όριά του, αλλά πλέον έχει πάρει φθίνουσα πορεία. Η ανάγκη για ριζικές αλλαγές είναι κάτι παραπάνω από εμφανής - και όχημα γι’ αυτές δεν μπορεί παρά να είναι η δημόσια παρέμβαση. Και για να το κάνουμε λιανά, οι ίδιες οι εξελίξεις θέτουν επί τάπητος το ζήτημα νέων ρυθμίσεων στην παραλιακή ζώνη, έτσι ώστε να γίνει ελκυστική για ντόπιους και επισκέπτες.
Οι ρυθμίσεις θα πρέπει να αφορούν τόσο την κυκλοφορία στη Ναυαρίνου όσο και τη γενικότερη κατάσταση που διαμορφώνεται στο παραλιακό μέτωπο. Για πολλοστή φορά θα γράψουμε ότι, εφόσον δεν υπάρξει εκτεταμένη παρέμβαση, η παραλιακή ζώνη θα μείνει με το φραπόγαλο (στην παλιά ή τη μοντέρνα εκδοχή του) και τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο δύσκολα. Το τι ακριβώς πρέπει να γίνει είναι κάτι που θα πρέπει να το προσεγγίσουν πολύ προσεκτικά αλλά και αποφασιστικά οι δημοτικοί παράγοντες, εξετάζοντας λύσεις που έχουν δοθεί σε άλλες περιοχές και εναλλακτικά σενάρια που έχουν κατά καιρούς συζητηθεί.
Καταντά κοινοτοπία, αλλά επιτέλους ο δήμος κάτι θα πρέπει να κάνει με τις διανοίξεις των κάθετων οδών που θα μπορούσαν να διευκολύνουν όλα τα σχέδια παρέμβασης. Το ότι το θέμα αυτό όμως τίθεται από διάφορες πλευρές ως προϋπόθεση είναι λάθος και λειτουργεί ως άλλοθι για να μην γίνεται τίποτε. Ασφαλώς οι διανοίξεις είναι σημαντική ιστορία, αλλά η ταύτισή τους με τη δυνατότητα άλλων παρεμβάσεων στην Παραλία έχει αποτελέσει φρένο ακόμη και στη συζήτηση. Το ότι οι διανοίξεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί μετά από συζητήσεις δεκαετιών, είναι ενδεικτικό των δυσκολιών αλλά κυρίως της απροθυμίας των δημοτικών παραγόντων να αγγίξουν θέματα που αποτελούν... ταμπού για ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών.
Από εκεί και ύστερα, για την κυκλοφορία στη Ναυαρίνου υπάρχουν πολλές εκδοχές: από την πεζοδρόμηση ή έστω τη μονοδρόμηση, μέχρι την τοποθέτηση εμποδίων ώστε ο δρόμος στη χειρότερη περίπτωση να γίνει "βραδείας κυκλοφορίας", φιλοξενώντας μόνον όσους έχουν σοβαρό λόγο να κινηθούν σε αυτή τη διαδρομή κι όχι εκείνους που σουλατσάρουν, επιδεικνύουν τα γκάζια τους ή απλώς το βρίσκουν ως εύκολη λύση. Οι δημοτικοί παράγοντες οφείλουν να σκύψουν στο πρόβλημα, να εξετάσουν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και να ανοίξουν το συντομότερο δυνατό τη δημόσια συζήτηση. Είναι προφανές ότι η όποια παρέμβαση θα πρέπει να συνοδεύεται και από λύσεις στο ζήτημα της κυκλοφορίας - και κυρίως στην υπόθεση της προσέγγισης σ' αυτή την περιοχή. Κατά βάση με εναλλακτικούς τρόπους, γιατί είναι επίσης προφανές ότι ποτέ δεν μπορεί να δοθεί λύση μαζικής προσέγγισης με ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα.
Οσον αφορά το παραλιακό μέτωπο γενικότερα, πρέπει να τονίσουμε ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι! Ο καθένας ενεργεί όπως νομίζει, οι περισσότεροι αυθαιρετούν, και η αυστηρή εφαρμογή των νομοθετικών προβλέψεων μπορεί να μην αφήσει τίποτε όρθιο στη ζώνη αυτή. Η λογική σπανίζει και δεν πρόκειται να βρεθεί άκρη αν δεν πάρει ο δήμος αποφασιστικά στα χέρια του την ιστορία, ανεξαρτήτως αρμοδιοτήτων. Οφείλει να θεσμοθετήσει κανόνες, να ορίσει προδιαγραφές για τη λειτουργία των καταστημάτων και να απαιτήσει αυστηρό έλεγχο για την εφαρμογή τους.
Συνδυασμένες παρεμβάσεις στα δύο πεδία που προαναφέρθηκαν, είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν ένα νέο τοπίο, θα οδηγήσουν σε αλλαγές χρήσεων και σε ανανέωση του ενδιαφέροντος από ντόπιους και -πολύ περισσότερο- επισκέπτες. Για τα θέματα αυτά θα πρέπει να ανοίξει ευρύτατη συζήτηση σε όλα τα επίπεδα, και οι τελικές αποφάσεις να αποτελούν προϊόν εξαντλητικής διερεύνησης όλων των παραμέτρων. Αν δεν γίνει αυτό από το δήμο, από πού θα γίνει;
Ηλίας Μπιτσάνης
