Οι αποφάσεις έχουν ουσιαστικά ληφθεί εδώ και καιρό από την κυβέρνηση και τώρα κάποιοι προσπαθούν να σερβίρουν μια δήθεν αντίσταση, έτσι ώστε να φανούν συνεπείς και να φορτώσουν την επιβολή λύσης στις δημοτικές αρχές και στην Περιφέρεια. Τεχνικές εκθέσεις αμφισβητούν άλλες εκθέσεις και συγκυριακές πλειοψηφίες συγκροτούνται με μοναδικό στόχο να μεταβιβάσουν αλλού την ευθύνη. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι εκτός από τις αντιπολιτεύσεις πρωταγωνιστούν και δημοτικές αρχές, οι οποίες έχουν αναθέσει την τοπική διαχείριση σε εργολάβους. 

Τα κρίσιμα ερωτήματα όμως σε όλα αυτά ήταν και παραμένουν τα ίδια: Ποιος θα χρηματοδοτήσει την τοπική διαχείριση σε κάθε δήμο; Υπάρχουν λεφτά; Και ποιος θα τα δώσει; Ο κρατικός προϋπολογισμός; Τα δημοτικά ταμεία; Ποιος; Και ας υποθέσουμε ότι βρέθηκαν τα λεφτά, σε ποιον χώρο θα γίνει σε κάθε δήμο η τοπική διαχείριση; Υπάρχουν χώροι; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη και το κόστος για τον ορισμό τους; Και για να τελειώνουμε, γιατί η όλη ιστορία έχει καταντήσει κακόγουστο αστείο: Η διαχείριση των σκουπιδιών επί σειρά ετών ήταν και παραμένει ζήτημα ορισμού χώρων εγκατάστασης του όποιου συστήματος επεξεργασίας. Σε αυτή τη συγκυρία δεν υπάρχουν χρήματα και απομένει μόνη μέθοδος η ΣΔΙΤ, που εξασφαλίζει χρηματοδότηση και περιορίζει την ανάγκη εξεύρεσης χώρων. Αυτή είναι η ουσία και καλό θα είναι επιτέλους να ασχοληθούμε με αυτήν.