Η πολύχρονη παραμονή των ίδιων προσώπων στο ίδιο αξίωμα προκαλεί μόνο αρνητικά φαινόμενα. Το αίσθημα υπερεπάρκειας γνώσης των προβλημάτων, η επιμονή σε επιλογές και σε συγκεκριμένα πρόσωπα οδηγεί σε καθεστωτισμό και σε μειωμένη αντίληψη του τι πραγματικά συμβαίνει. Η ακινησία του ίδιου επιφέρει όλα τα χαρακτηριστικά του σαπίσματος.

Ο αντίλογος στην επιβολή θητειών ισχυρίζεται ότι “ο λαός πρέπει να κλείνει τους πολιτικούς κύκλους και όχι ο... νόμος”. Με βάση αυτή την αντίληψη ο λαός αποφασίζει ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει. Ολα αυτά όμως ισχύουν όταν έχει καλοκαιρία, γιατί όταν ξεσπάσει μπόρα στο “σοφό λαό” φταίνε αυτοί που μέχρι χθες αποθέωνε και τους οδηγούσε από εκλογική νίκη σε εκλογική νίκη.

Αυτό συνέβη το 2009 με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, αυτό συμβαίνει τώρα στην Καλαμάτα με τις πλημμύρες. Οι εκλεκτοί του λαού με τα αυτοκρατορικά ποσοστά από... λαοπρόβλητοι και ικανοί μετατρέπονται ξαφνικά σε άχρηστους και ανίκανους. Και επειδή ο λαός πρέπει πάντα να έχει δίκιο, είναι καιρός να φεύγουν κάποιοι από τα αξιώματα πριν... σαπίσουν. Και επειδή μόνοι τους είναι δύσκολο να το καταλάβουν, μάλλον έχει φτάσει η ώρα της θέσπισης ανώτατης θητείας σε όλα τα αξιώματα.