Ο εγκλωβισμός στην Ελλάδα έχει οδηγήσει στην αναζήτηση νέων διόδων, προκειμένου να φτάσουν στην Ευρώπη για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο. Η αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής μακριά από πολεμικές συγκρούσεις και απόλυτη φτώχεια είναι ισχυρό κίνητρο, το οποίο δεν δαμάζεται με σύνορα και φράχτες. Την ίδια ώρα είναι σαφές ότι “η ευρωπαϊκή γη της Επαγγελίας” δεν χωράει τους απελπισμένους του κόσμου. Οι Ευρωπαίοι δεν είναι πλέον οι ανοικτοί και ανεκτικοί πολίτες του παρελθόντος.

 Η εθνική ρητορική της... θρησκευτικής και φυλετικής καθαρότητας αλλά και η πολιτική των κλειστών συνόρων κερδίζει διαρκώς έδαφος σε όλα τα επίπεδα στην Ευρώπη. Η ορθή ανάγνωση της πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί θα πρέπει να ληφθεί υπόψη απ' όλους μας. Σε τοπικό επίπεδο, ειδικότερα, το να πιστεύουν κάποιοι ότι δεν θα χρειαστεί μια μόνιμη υποδομή για τη φιλοξενία μεταναστών είναι χίμαιρα. Από τη στιγμή που υπάρχει θαλάσσιος δρόμος ανοιχτά της Μεσσηνίας είναι θέμα χρόνου να προκύψει η ανάγκη ίδρυσης και λειτουργίας μόνιμης δομής. Το πού θα δημιουργηθεί αυτή και με ποια χαρακτηριστικά θα λειτουργεί είναι ένα θέμα, το οποίο οφείλουν όλοι να συζητήσουν με ψυχραιμία και ευθύνη. Στο πρόβλημα αυτό δεν υπάρχουν εύκολες συνταγές και τα αναθέματα δεν βοηθούν κανέναν, ενώ όσοι δεν βλέπουν την πραγματικότητα απλώς κάνουν δυσκολότερη την επίλυσή του.