Εκαναν με καθυστέρηση αυτό που έπρεπε να είχαν κάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, χάνοντας χρόνο αλλά και διαπραγματευτική ισχύ. Το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών δεν τελειώνει με την απόφαση των δημάρχων, χρειάζεται να γίνουν πολλά μέχρι την υπογραφή της τελικής σύμβασης, οι λεπτομέρειες στην οποία θα καθορίσουν και το αν θα είναι θετικό ή αρνητικό το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση το θετικό είναι ότι άνοιξε ο δρόμος για την ολοκληρωμένη διαχείριση των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο.

Σε 2-3 χρόνια λοιπόν δεν θα υπάρχει στην Πελοπόννησο η μαύρη περιβαλλοντική τρύπα των σκουπιδιών. Υπάρχει ταυτόχρονα αισιοδοξία ότι θα ανοίξει ο δρόμος και για την επίλυση του προβλήματος της λυματολάσπης των βιολογικών καθαρισμών, η οποία σήμερα αποτελεί άλλη μια περιβαλλοντική πληγή. Το ένα βήμα φέρνει το άλλο. Οταν υπάρχει ένα πλαίσιο για τα πολλά και δύσκολα διαχειρίσιμα απορρίμματα μπορεί μετά να δεις και επιμέρους παρεμβάσεις. Οταν δεν έχεις το άγχος για το πού θα πάνε τα σκουπίδια, μπορείς να σχεδιάσεις καλύτερα την ανακύκλωση αλλά και άλλες φιλικές περιβαλλοντικά πρακτικές. Το κόστος στα ζητήματα περιβάλλοντος δεν είναι μόνο οικονομικό και οι λύσεις όταν είναι ευκαιριακές και προσωρινές δεν είναι λύσεις. Αργήσαμε, το πληρώσαμε και αυτό ακριβά, αλλά φαίνεται πως μάθαμε.