Η Μεσσηνία, ενώ όλη την περίοδο της πανδημίας τα πήγε γενικώς καλά, το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει ανησυχητικά σημάδια που δημιουργούν εύλογο προβληματισμό. Δεν είναι μόνο ότι καταγράφονται κρούσματα σε μια περίοδο που σε όλη την Ελλάδα υπάρχει σημαντική μείωση. Το χειρότερο είναι ότι είμαστε πολύ κάτω από τον μέσο πανελλαδικό όρο σε επίπεδο εμβολιασμών. Είναι πλέον σαφές ότι αν δεν εμβολιαστεί ένα σημαντικότατο κομμάτι του πληθυσμού μέσα στους επόμενους δύο μήνες, το φθινόπωρο θα έχουμε πολύ άσχημες εξελίξεις. Το μόνο όπλο που αυτή τη στιγμή υπάρχει κατά του κορονοϊού είναι ο εμβολιασμός – και με ποσοστά 30 και 40% δεν χτίζεται τείχος ανοσίας. Είναι καιρός να κατανοήσουν όλοι ότι αν δεν φτάσουμε σε επίπεδο τουλάχιστον 75-80% δεν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην πολυπόθητη κοινωνική και οικονομική κανονικότητα.
Έχουμε την αίσθηση ότι, επειδή στη Μεσσηνία δεν είχαμε ιδιαίτερα πολλά κρούσματα και πολλούς θανάτους στην περίοδο της καραντίνας και της έξαρσης, κάποιοι θεωρούν ότι έχουμε τελειώσει με τον κορονοϊό. Δεν είναι όμως έτσι και δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Οι τοπικοί παράγοντες και οι επαγγελματικοί φορείς θα πρέπει να αφυπνιστούν από τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού και να προχωρήσουν σε στοχευμένη ενημερωτική καμπάνια. Τώρα που έχουν ανοίξει όλα τα ραντεβού εμβολιασμών, να πειστούν οι πολίτες και να εμβολιαστούν, για να μπορέσει η τοπική κοινωνία να θωρακιστεί.
Με στοχευμένες δράσεις σε χώρους εργασίας, στις εκκλησίες και στους χώρους άθλησης, πρέπει να ασκηθεί πίεση πειθούς, προκειμένου να αλλάξει το ποσοστό εμβολιασμών. Το «άσ’το για αργότερα» που κυριαρχεί το έχουμε πληρώσει ακριβά ως χώρα, με μια χρεοκοπία. Το «άσ’το για αργότερα» στον εμβολιασμό μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες για κάποιους συνανθρώπους μας. Η αναβολή και η διστακτικότητα στοιχίζουν – και για όσους ακόμα δεν το έχουν καταλάβει, είμαστε σε έναν αγώνα δρόμου με τον κορονοϊό, τον οποίο οφείλουμε να κερδίσουμε.