Σάββατο, 17 Μαρτίου 2012 14:58

Η τιμωρία είναι ένα πιάτο που τρώγεται... στην κάλπη

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Η τιμωρία είναι ένα πιάτο που τρώγεται... στην κάλπη

Εγκαίρως ενημερωμένοι για το διψήφιο έλλειμμα ήταν τόσο ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής όσο και ο διάδοχός του Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό είπε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος. Παράλληλα διατύπωσε τη θέση ότι η δυναμική του χρέους θα είχε ανακοπεί αν λαμβάνονταν εγκαίρως γενναία και σκληρά μέτρα, έστω κι αν αυτό δεν είχε μεγάλη στατιστική επίπτωση στο έλλειμμα. Γιατί δεν πήραν αυτά τα μέτρα οι κ. Καραμανλής και Παπανδρέου; Η απάντηση είναι απλή: Δεν ήθελαν να στενοχωρήσουν την κομματική τους πελατεία επειδή φοβόντουσαν το πολιτικό κόστος. Ουσιαστικά οι δύο πρώην πρωθυπουργοί οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία επειδή φοβόντουσαν να συγκρουστούν με το πελατειακό κομματικό κράτος.
Συγκεκριμένα, όλοι γνώριζαν από τις αρχές του 2009 ότι η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και ότι έχει μπει στο μικροσκόπιο των αγορών εξαιτίας του "κανονιού" της Λίμαν Μπράδερς. Ολοι γνώριζαν ότι θα ξεσπάσει θύελλα αν δεν ληφθούν άμεσα γενναία μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος. Ομως η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή προτίμησε να πάρει ημίμετρα και να μην πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Ψέλλιζε ανακρίβειες περί πανίσχυρης οικονομίας η οποία δεν έχει πληγεί από τα τοξικά ομόλογα της Λίμαν Μπράδερς. Ακόμα και ο σημερινός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, το Μάιο του 2009 ισχυριζόταν ότι η ελληνική οικονομία είναι πανίσχυρη και ότι δεν κινδυνεύει από το τσουνάμι των τοξικών ομολόγων.
Την ίδια ώρα, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου προετοίμαζε τη... σοσιαλιστική επανάσταση και υποσχόταν να διώξει τους καπιταλιστές Κινέζους επενδυτές από το λιμάνι του Πειραιά. Ο μετέπειτα υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου δήλωνε τότε ότι το πάγωμα των μισθών θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και πρότεινε αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας, για να αυξηθεί η ζήτηση και να μπει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Ουσιαστικά αυτά που έλεγε τότε ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν διαφέρουν σε τίποτα από αυτά που έλεγε αργότερα στο Ζάππειο ο κ. Σαμαράς - αλλά έτσι συμβαίνει πάντα όταν αλλάζουν ρόλους κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Μέσα σε αυτό το κλίμα διεξήχθησαν το 2009 οι ευρωεκλογές και οι εθνικές εκλογές. Στις εθνικές εκλογές νίκησε το ΠΑΣΟΚ επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν σίγουρος ότι "λεφτά υπάρχουν" και ότι θα τα μοιράσει στο λαό. Σύμφωνα με την κυρίαρχη πολιτική αντίληψη, οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τη Νέα Δημοκρατία επειδή τους έλεγε ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Στην πραγματικότητα όμως την τιμώρησαν επειδή πριν από λίγους μήνες τούς έταζε λαγούς με πετραχήλια και ξαφνικά άρχισε να τους λέει ότι δεν υπάρχει... φασολάδα.
Ποιον θα τιμωρήσουν οι ψηφοφόροι στις ερχόμενες τις εκλογές; Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την απάντηση. Θα τιμωρήσουν το ΠΑΣΟΚ. Θα το τιμωρήσουν γιατί στις προηγούμενες εκλογές τούς υποσχόταν χρήματα και διορισμούς. Τους υποσχόταν να διώξει τους Κινέζους επενδυτές. Τους υποσχόταν ότι θα διατηρήσει τα προνόμια των συντεχνιών. Ποιος θα αναδειχθεί νικητής σε αυτές τις εκλογές; Η Νέα Δημοκρατία, επειδή υπόσχεται... αναίμακτη ανάπτυξη, και η Αριστερά, επειδή υποστηρίζει ότι... υπάρχουν λεφτά.
Για να μην αδικούμε την Αριστερά και το... Γιώργο Παπανδρέου, οφείλουμε να συμφωνήσουμε ότι πράγματι "λεφτά υπάρχουν". Είναι όμως στις τσέπες των φοροφυγάδων και των προνομιούχων - και το ζητούμενο είναι ποιος τελικά έχει τη βούληση να συγκρουστεί με αυτά τα συμφέροντα για να σώσει την οικονομία. Προς το παρόν δεν την έχει κανείς. Ολοι θέλουν να σώσουν το κόμμα τους και τα εκλογικά τους ποσοστά. Ολοι χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων για να μην τιμωρηθούν στις κάλπες. Ολοι αφήνουν να εννοηθεί ότι το πάρτι θα... ξαναρχίσει. Ετσι θα πάμε στις εκλογές. Οπως πήγαμε και στις εκλογές του 2009. Ο λαός δεν θα μάθει την αλήθεια και θα τιμωρήσει στην κάλπη όποιον του τάξει λιγότερα χρήματα.
Γιατί η τιμωρία των κομμάτων είναι ένα πιάτο που τρώγεται... στην κάλπη. Η πραγματική τιμωρία όλων μας, πάντως, θα είναι δυστυχώς μακροχρόνια.

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012 12:54

NEWSLETTER