Στην Ελλάδα όμως φαντάζει τουλάχιστον... αιρετική, καθώς οι περισσότεροι Ελληνες αφενός εξακολουθούν να πιστεύουν στο λεφτόδεντρο και αφετέρου συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η ανάπτυξη έρχεται με στρατόπεδα και... δικαστήρια.

Προσωπικά θα συμφωνήσω απόλυτα με την πρόταση του κ. Καραμπάτου υπενθυμίζοντας τι έγραφα στις 17 Μαΐου 2017 για την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του στρατοπέδου: "Ανεξάρτητα όμως από τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες, τα ρουσφέτια και την πίεση των δανειστών για μείωση των δαπανών του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, κάποια στιγμή θα πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά τόσο για το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και για το αναπτυξιακό μοντέλο που θα διαδεχτεί το μετεμφυλιακό δόγμα που ταύτιζε την οικονομική μεγέθυνση με τη λειτουργία στρατοπέδων. Θα πρέπει δηλαδή να ξεκινήσουμε τη συζήτηση για τη δημιουργία ενός επαγγελματικού στρατού που δεν θα έχει καμία σχέση με τα σημερινά αμφιβόλου αποτελεσματικότητας τάγματα εφέδρων που θα κληθούν να πολεμήσουν σε περίπτωση ανάγκης, ενώ έχουν να πιάσουν όπλο στα χέρια τους έως και τρεις δεκαετίες. Παράλληλα θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι στο πλαίσιο της επαγγελματικής αναδιάρθρωσης του στρατού το στρατόπεδο της Καλαμάτας πρέπει να κλείσει και να πουληθεί μέσω του ΤΑΙΠΕΔ σε επενδυτές που θέλουν να κατασκευάσουν ξενοδοχειακή μονάδα, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα κλινών που υπάρχει στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα".

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr