Δευτέρα, 27 Ιουνίου 2016 20:03

Η εθνική φαντασίωση οδηγεί στην ολιγαρχία 

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)
Η εθνική φαντασίωση οδηγεί στην ολιγαρχία 

 

«Υπάρχει μια αλήθεια που, λίγο-πολύ, ισχύει σε όλες τις χώρες του κόσμου: Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις φοροδιαφεύγουν. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τη Γερμανία, και από την Ιταλία μέχρι τη Βουλγαρία, παντού οι πολύ μικρές επιχειρήσεις και πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες κατά κανόνα δηλώνουν στις Αρχές μικρότερο ποσοστό του εισοδήματός τους από ό,τι οι μισθωτοί ή οι μεγάλες επιχειρήσεις, επειδή η πιθανότητα εντοπισμού τους είναι παντού πολύ χαμηλή, και το κίνητρο να κόψουν αποδείξεις και να δηλώσουν τα εισοδήματά τους μικρότερο. Παρ’ όλη τη φορολογική κουλτούρα, παρ’ όλο το ύψος των προστίμων, μια πολύ μικρή επιχείρηση στη Γερμανία μπορεί κάλλιστα να μην κόβει αποδείξεις για μέρος των πωλήσεών της χωρίς να εντοπιστεί, και χωρίς συνέπειες.

Αυτό το φαινόμενο έχει μικρότερες συνέπειες στα φορολογικά έσοδα των περισσότερων ανεπτυγμένων χωρών, για έναν απλό λόγο: Επειδή οι πολύ μικρές επιχειρήσεις σε αυτές τις οικονομίες είναι λίγες, και οι αυτοαπασχολούμενοι μικρό ποσοστό του εργατικού δυναμικού. Αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο χαρακτηριστικό του ελληνικού φορολογικού προβλήματος. 

Στην Ελλάδα το ποσοστό της αυτοαπασχόλησης είναι διπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου (34%). Σύμφωνα με μελέτες, το ποσοστό των μη δηλωθέντων εισοδημάτων των αυτοαπασχολούμενων κυμαίνεται στο 57-58,6%, ενώ για τους μισθωτούς το αντίστοιχο ποσοστό είναι 0,5-1%. 

Οι απασχολούμενοι σε πολύ μικρές επιχειρήσεις (0-9 ατόμων) στην Ελλάδα είναι διπλάσιοι από ό,τι ισχύει στην Ε.Ε. - ένα ιλιγγιώδες 59%. Το δε ποσοστό των εργαζομένων σε μεγάλες επιχειρήσεις (με πάνω από 250 υπαλλήλους) είναι μόλις 13% για την Ελλάδα, έναντι 33% της Ε.Ε. 

Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν πιο εύκολα να απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους, αποφεύγοντας την καταβολή φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών, ενώ κόβουν σπανιότερα αποδείξεις και αποδίδουν λιγότερο ΦΠΑ».

Αυτά τονίζονται σε άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου στο dianeosis.org, το οποίο σχολιάζει τη έρευνα για τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, η οποία δημοσιεύτηκε στον ίδιο ιστότοπο. Δυστυχώς όμως,  όσα τεκμηριώνει με στοιχεία ο κ. Γεωργακόπουλος και τα έχουν επισημάνει πολλοί αναλυτές, τα αγνοούν εσκεμμένα οι λαϊκιστές που σε κάθε ευκαιρία υποστηρίζουν με τον α' ή β' τρόπο ότι... λεφτά υπάρχουν στα χρηματοκιβώτια των μεγαλοκαπιταλιστών - και ότι το μόνο που πρέπει να κάνει το κράτος είναι να πιάσει τη μεγάλη φοροδιαφυγή. 

Στην πραγματικότητα, στην Ελλάδα όχι μόνο φοροδιαφεύγουν κυρίως οι μικρομεσαίοι αυτοαπασχολούμενοι, αλλά είναι και οι ίδιοι που φαντασιώνονται ότι θα πάρουν ακόμα μεγαλύτερες επιδοτήσεις αν συλληφθεί η φοροδιαφυγή των... μεγαλοκαπιταλιστών. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη, καθώς πολλοί φοροδιαφεύγοντες αυτοαπασχολούμενοι και μικροεπιχειρηματίες έχουν μέλη της οικογένειάς τους που εργάζονται στο Δημόσιο, οπότε δεν θέλουν να μειωθεί το κράτος, άρα και οι φόροι! 

Ουσιαστικά δηλαδή, η εθνική φαντασίωση της «φοροδιαφυγής των μεγαλοκαπιταλιστών» βολεύει τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας που έζησε τις τελευταίες δεκαετίες πλουσιοπάροχα καταναλώνοντας δανεικά και επιδοτήσεις. Αυτοαπασχολούμενοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι δεν θέλουν ακόμα να πιστέψουν ότι το ελληνικό οικονομικό μοντέλο χρεοκόπησε κι ότι δεν υπάρχει κρυμμένος θησαυρός στα σεντούκια των μεγαλοκαπιταλιστών. Την αλήθεια δεν θέλουν να την πιστέψουν ούτε καν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που συνεχίζουν να ονειρεύονται ότι κι οι ίδιοι μια μέρα θα γίνουν αυτοαπασχολούμενοι ή δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι στα 55. 

Οσο και να απέχει όμως η πραγματικότητα από τις εθνικές φαντασιώσεις, το θέμα είναι οι πολίτες ψηφίζουν καθημερινά για το οικονομικό μοντέλο που θέλουν. Κι όσο επιμένουν να απαιτούν «την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο», το μόνο που θα καταφέρουν είναι να χάσουν όλη την περιουσία τους προσπαθώντας να πληρώσουν τους ολοένα και μεγαλύτερους φόρους. Ουσιαστικά οι πολίτες, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στους λαϊκιστές που αρχικώς υπόσχονται το ανέφικτο και στη συνέχεια... αυξάνουν τους φόρους, όχι μόνο ξεπουλούν μελλοντικά την περιουσία τους, αλλά στο τέλος θα ζήσουν και σ' ένα κράτος όπου θα υπάρχει υπερσυγκέντρωση ιδιοκτησίας: είτε στα χέρια ιδιωτών ολιγαρχών, είτε στα χέρια κομματικών ολιγαρχών. 

Με άλλα λόγια: Η προσπάθεια διατήρησης του μετεμφυλιακού παραγωγικού μοντέλου, χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σ' ένα μοντέλο όπου θα κυριαρχούν τα μονοπώλια, τα ολιγοπώλια και οι ολιγάρχες. Αντιθέτως, οι πολίτες θα μπορέσουν να διατηρήσουν και ν' αυξήσουν την περιουσία τους μόνο αν γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα επιτρέψουν τον εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων και τη δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών. 

Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν θα ληφθεί σε δημοψήφισμα. Λαμβάνεται καθημερινά με την ψήφο ανοχής σε όσους υπόσχονται παραδείσους και οδηγούν σταθερά τη χώρα στην ολιγαρχία.

 

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 27 Ιουνίου 2016 16:39

NEWSLETTER