Γιάννης Σινάπης


Το έχουμε ξαναπεί πως η ηγετική ομάδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου αδικεί τον εαυτό της, ακυρώνει μόνη της τις όποιες θετικές της προσπάθειες. Εκτός κι αν αυτές τις επιχειρεί "ελαφρά τη καρδία", αδιαφορώντας συνειδητά για την επιτυχία τους. Μια ακόμα απόδειξη, η συζήτηση στο τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο με θέμα τη διαχείριση των υδάτων: Στην ημερήσια διάταξη το θέμα γραμμένο απλώς με 4 λέξεις και με εισηγήτρια την αντιπεριφερειάρχη Ντίνα Νικολάκου. Εισήγηση πριν από τη συνεδρίαση άφαντη, πουθενά -όπως πάντα- παρά τη σοβαρότητα του θέματος. Υποβάθμιση δηλαδή του θέματος και απαξίωση της λειτουργίας του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Δικαιολογημένες οι αντιδράσεις όλων σχεδόν των παρατάξεων της μειοψηφίας. Δε στέκει το να συνεννοήθηκαν κι επειδή θέλουν το κακό της Περιφέρειας να κάνουν στείρα αντιπολίτευση ώστε να ακυρώσουν το έργο της περιφερειακής αρχής! Το αυτονόητο έκαναν αντιδρώντας.
Τελικά, δεν ήταν μια απλή συζήτηση. Ηταν κάτι σαν ημερίδα, με εισηγήσεις από ειδικούς, επιστήμονες και έμπειρους, με απόψεις από στελέχη της ΕΥΔΑΠ, της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του υπουργείου Περιβάλλοντος και ειδικούς μελετητές. Κακώς όμως - καθώς αυτά τα πράγματα δεν έπρεπε να περιοριστούν στα όρια του Περιφερειακού Συμβουλίου. Επρεπε να γίνουν γνωστά σε παραγωγούς και αγρότες στους κάμπους της Μεσσηνίας, της Λακωνίας, της Αργολίδας με τα σοβαρά προβλήματα στη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, τώρα που τρέχουν να νομιμοποιήσουν υφιστάμενες γεωτρήσεις και πηγάδια.
Ισως δοθεί άλλη ευκαιρία, και πρέπει να δοθεί. Οι θέσεις των ειδικών πρέπει να φτάσουν εκεί που πρέπει, στους ανθρώπους της γης.
Μπροστά σ’ αυτά που κατατέθηκαν, οι ακαδημαϊκές - γενικόλογες - εγκυκλοπαιδικού επιπέδου εισηγήσεις των αιρετών πλειοψηφίας και μειοψηφιών επιβεβαίωσαν τη χαμένη ευκαιρία της συνεδρίασης... Και ήταν λογικό το ότι οι μειοψηφίες -ακόμα και η μείζων- απέρριψαν την έκκληση/εκβιαστικό δίλημμα για συναίνεση εκ των των υστέρων.