Το πρόβλημα στους χρόνους απονομής δικαιοσύνης είναι και η μεγάλη παθογένεια των δικαστηρίων. Και παρόλο που κατά καιρούς πολλοί υπουργοί Δικαιοσύνης εργάστηκαν πάνω σε αυτό το κομμάτι, ώστε να αντιμετωπίσουν δυσλειτουργίες και παθογένειες χρόνων, κανένα μέτρο δεν πέτυχε το σκοπό του: την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση των διαδικασιών απονομής δικαιοσύνης – και μάλιστα, πολύ περισσότερο όταν οι κατηγορούμενοι είναι προσωρινά κρατούμενοι. Ο προβληματισμός λοιπόν εύλογος, για το πώς γίνεται ακόμα και υπουργοί Δικαιοσύνης οι οποίοι υπήρξαν παλαιότερα δικαστικοί λειτουργοί, άρα γνώριζαν εκ των έσω τις αρρυθμίες του δικαστικού συστήματος, να μην καταφέρνουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες.

Ειδικά στο στάδιο της προδικασίας υπάρχει αδικαιολόγητη καθυστέρηση, που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα όταν αφορά κατηγορούμενους οι οποίοι κρατούνται προσωρινά ως υπόδικοι. Η καθυστέρηση της εκδίκασης προσβάλλει θεμελιώδη δικαιώματα, όπως αυτά της ελευθερίας και του τεκμηρίου της αθωότητας, και δημιουργεί προβληματισμούς σε σχέση με την απελευθέρωση των κατηγορούμενων, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αθωώνονται στο δικαστήριο μετά από ένα χρόνο ή και παραπάνω στη φυλακή. Εμπειροι νομικοί χαρακτηρίζουν πάντως ανεπίτρεπτο το να μην μπορεί να εισαχθεί στο ακροατήριο μια υπόθεση όταν ο κατηγορούμενος στερείται προκαταβολικά την ελευθερία του - και επισημαίνουν ότι χρειάζεται καλύτερη και ορθολογικότερη οργάνωση των Εισαγγελιών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το... πολύπαθο στην εφαρμογή του «βραχιολάκι» προοριζόταν να λειτουργήσει σε αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή ως ένα χρήσιμο εργαλείο στην επιβολή περιοριστικών όρων, για να δίνει τη δυνατότητα ανά πάσα ώρα και στιγμή στις αρχές να γνωρίζουν πού βρίσκεται ο κατηγορούμενος, μέχρι το αρμόδιο δικαστήριο να αποφασίσει για την ενοχή ή την αθωότητά του.