Στο πρώτο μισό του 2022 αναμένεται να ξεκινήσει η ριζική αναμόρφωση του Διοικητηρίου Μεσσηνίας, με στόχο -όπως έχει ανακοινώσει η περιφερειακή αρχή από τα μέσα Σεπτεμβρίου- το κτήριο να γίνει πιο μοντέρνο και ενεργειακά πράσινο. Για το σκοπό αυτό μάλιστα το επόμενο διάστημα αναμένεται να αρχίσει η σταδιακή μετακίνηση υπηρεσιών από το Διοικητήριο σε άλλα κτήρια μέσα στην πόλη κι αυτό διότι κρίνεται απαγορευτικό να ξεκινήσουν εργασίες χωρίς να έχει εκκενωθεί το κτήριο, λόγω του αμιάντου που υπάρχει.
Πέρα όμως από το ζήτημα της μετακίνησης των υπηρεσιών -που φαίνεται να έχει δρομολογηθεί και προσεχώς αναμένονται οι οριστικές ανακοινώσεις- προκύπτει ένα άλλο σοβαρό ζήτημα για τη δημόσια υγεία, το οποίο έχει να κάνει με την ύπαρξη αμιάντου σε δημόσια κτήρια. Σίγουρα το Διοικητήριο δεν είναι το μοναδικό παλιό δημόσιο κτήριο που στην κατασκευή του έχει χρησιμοποιηθεί αμίαντος. Αμίαντος υπάρχει και σε άλλα κτήρια, όπως οι αποθήκες του λιμανιού της Καλαμάτας, θέμα που μάλλον έχει έρθει η ώρα να το δούμε πιο σοβαρά, δηλαδή στην πραγματική του βάση.
Ο αμίαντος ως υλικό μπορεί κατά το παρελθόν να χρησιμοποιείτο ευρέως λόγω της μονωτικής του ιδιότητας, ωστόσο εδώ και χρόνια έχει αποδειχθεί ότι είναι καρκινογόνος και άκρως επικίνδυνος για την υγεία.
Άραγε πόσα και ποια κτήρια της Μεσσηνίας έχουν από την κατασκευή τους αμίαντο και ποια είναι τα περιθώρια αντίδρασης αυτή τη στιγμή; Απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα μπορούν και πρέπει να δώσουν οι δημόσιοι φορείς, που διαχειρίζονται τα κτήρια αυτά. Και φυσικά δεν αρκεί απλώς η καταγραφή των κτηρίων, αλλά θα πρέπει να δρομολογηθούν και οι αντίστοιχες λύσεις ανάλογα με την περίπτωση -από την επικάλυψη του αμιάντου με ειδικά υλικά, που περιορίζουν έως εξαφανίζουν τον κίνδυνο έως φυσικά και την κατεδάφισή τους.
Η συζήτηση μπορεί να ακούγεται γενική και αόριστη, αλλά μόνο τέτοια δεν είναι και αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν όχι μόνο εκπρόσωποι του τεχνικού κόσμου αλλά κυρίως άνθρωποι που έχουν χάσει συγγενείς του από τις επιπτώσεις του αμιάντου.
Ας είναι η ανακαίνιση του Διοικητηρίου η αφορμή για να ανοίξει στην περιοχή μας η συζήτηση, ώστε να μπορέσουμε τα επόμενα χρόνια να απαλλαγούμε από τον αμίαντο και τις δυσάρεστες συνέπειές του.