Πολλή κουβέντα για σταθερότητα και ανάπτυξη γίνεται στην πατρίδα μας, με αφορμή και το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου, παρατήρησε ο συνομιλητής μας, άνθρωπος της δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα, που δεν έχει καταφέρει να μαζέψει χρήματα και να κάνει περιουσία και ο οποίος με μεγάλη δυσκολία τα φέρνει βόλτα.
Τον άκουσα με προσοχή, στην κατάθεση της ψυχής του και τη μεταφέρω, γιατί τον κατανόησα και θεωρώ πως και άλλοι συμπολίτες μας βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και δεν έχουν φωνή.
“Ακούω για ανάπτυξη και τον στόχο της επενδυτικής βαθμίδας που θέλει να πετύχει η νέα κυβέρνηση και νομίζω πως ζω σε άλλο κόσμο”, μας είπε και συνέχισε: “Σε τοπικό επίπεδο διαβάζω για την άνοδο της εστίασης και για την ανάπτυξη με το airbnb. Και αναρωτιέμαι, εγώ που είμαι στο ενοίκιο, γιατί δεν ρίσκαρα να πάρω δάνειο και να αποκτήσω το δικό μου σπίτι - και καλά έκανα όπως αποδείχθηκε με τα μνημόνια και την οικονομική κρίση - που βρίσκομαι τελικά; Στα άγραφα, στα αζήτητα; Μένω σε ένα σπίτι στο κέντρο της Καλαμάτας, 4άρι και πληρώνω 360 ευρώ. Θέλω να πάω σε μικρότερο για να κάνω οικονομία και να τα φέρω βόλτα, καθώς η κόρη μου σπουδάζει στη Θεσσαλονίκη και πληρώνω και δεύτερο σπίτι. Δεν μπορώ, όμως, να βρω φθηνότερο ενοίκιο, καθώς και τα 2άρια και τα 3άρια είναι πιο ακριβά απ’ αυτό που μένω, ακόμα και στις άκρες της πόλης. Αναρωτιέμαι, είναι η αγορά που διαμορφώνει τις τιμές των ενοικίων, όπως λένε; Αυτή η αγορά δεν λαμβάνει υπόψη της ότι ο μισθός μου παραμένει ο ίδιος από το 2013 και το 2014, αν και σε αξιοπρεπή επίπεδα για ιδιωτικό τομέα; Αυτή η αγορά δεν λαμβάνει υπόψη της την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ, στο ρεύμα και στη βενζίνη που έχει τσακίσει και μένα; Μήπως είμαι μειοψηφία της μειοψηφίας και δεν πιάνεται η αγωνία και η ανησυχία μου;”.
