Το χειμώνα αυτό όλη η Ελλάδα κόλλησε στα γυαλιά των δεκτών της τηλεόρασης να βλέπει πώς μαρινάρεται η σουπιά και πώς τσιγαρίζεται το μανιτάρι, μέσα από τις άπειρες εκπομπές και διαγωνισμούς μαγειρικής - τη στιγμή όπου η μισή Ελλάδα στην κυριολεξία πεινούσε - αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Περίτεχνα υλικά, αβοκάντα, φινόκια, εστραγκόν και πολλά άλλα που στο άκουσμά τους κόμπλαραν ακόμη και οι πιο μαγκιόρες νοικοκυρές. Μάταια έψαξαν στα τεφτέρια των γιαγιάδων τους (σε αυτά που όλα τα υλικά: λάδη, αλεύρη κτλ. είναι όλα γραμμένα με "η") αλλά μανιτάρια πορτσίνι και κιμά στρουθοκαμήλου δε βρήκαν στις συνταγές τους.
Ετσι, σιχτίρισαν τις nouvelles cuisines και το food styling και επέστρεψαν με ακόμη μεγαλύτερη ζέση στον γλυκύτατο σιμιγδαλένιο χαλβά και τα μαυρομάτικα φασόλια.
Μέχρι που πριν από κάνα δυο μέρες, δύο νέα παιδιά από την Καλαμάτα, ο Πέτρος Βρυώνης και ο Κωνσταντίνος Βασιλειάδης, ήρθαν για να αποδείξουν σε όλους τους δύσπιστους πως η παράδοση μπορεί να είναι πιο μοντέρνα από την οποιαδήποτε μοντερνιά - και πιο χορταστική από αυτή σίγουρα.
Οι δύο νεαροί σεφ (δεν είναι ούτε 25 ετών) δούλεψαν όχι πάνω σε κλασικές μαγειρικές, αλλά σε μοριακή κουζίνα. Μιλάμε για πολλά επίπεδα μπροστά, όσον αφορά τη γνώση και τη χημεία της μαγειρικής. Μιλάμε για μία τάση που τα τελευταία χρόνια αποτελεί το νούμερο ένα ζητούμενο της παγκόσμιας γαστρονομίας. Για την επιστήμη που έκανε ακόμη πιο γνωστή ο κορυφαίος σεφ Φεράν Αντριά στο εστιατόριο (πανεπιστήμιο της γαστρονομίας για πολλούς) "El Bulli" στην Ισπανία.
Απέδειξαν με την πρώτη και δεύτερη θέση που έφεραν σε πρόσφατο φόρουμ μαγειρικής πως είναι πολύ πιο μπροστά σε τεχνογνωσία, εμπειρία και φαντασία από όλους τους υποψήφιους και τους νικητές των ριάλιτι μαγειρικής. Ισως για πρώτη φορά στην Καλαμάτα ακούσαμε για "αφρούς" και "στερεοποιήσεις" όρους της μοριακής μαγειρικής, που άμεσα σχετίζονται με την επιστήμη της χημείας και που το οπτικό τους αποτέλεσμα έχει αναμφίβολα... στοιχεία τέχνης!
Δεν κόμπλαραν πουθενά οι δύο σεφ. Και μέσα σε όλο αυτό το σκεπτικό, προσέθεσαν μόνο μεσσηνιακά υλικά. Πού να το φαντάζονταν οι μερακλούδες γιαγιάδες μας ότι η ρίγανη, το παστό, η αντράκλα και το λαδάκι με τα οποία μας μεγάλωσαν, θα μαγειρεύονταν... μοριακά και θα έπαιρναν πανελλαδικά βραβεία και επαίνους!
Με την απλότητα των υλικών αυτών και τις... υπερσύνθετες εμπνεύσεις τους η Καλαμάτα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια της γεύσης!
Τρέμετε master chefs! Η παράδοση είναι εδώ... και μάλιστα ανανεωμένη!
Γιούλα Σαρδέλη
