Τετάρτη, 06 Ιουλίου 2011 15:10

Οι σκληρές κουβέντες και ο "ανισόρροπος"

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

«Ο κ. Τατούλης επανέλαβε, απαντώντας στο δήμαρχο και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης, ότι ο τρόπος συνομιλίας στο Περιφερειακό Συμβούλιο γίνεται με σκληρές, δυνατές και καθαρές κουβέντες». Αυτό αναφέρεται στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του περιφερειάρχη Πελοποννήσου -όχι της Περιφέρειας- για το θέμα του λιγνιτικού πόρου που συζητήθηκε προχθές στο Περιφερειακό, παρουσία δημοτικών και τοπικών συμβούλων της Μεγαλόπολης που είχαν κατακλύσει την αίθουσα. Συζήτηση που γινόταν γενικά σε καλό επίπεδο, παρά τη διαφωνία και τη διαφορετική προσέγγιση για την κατανομή του λιγνιτόσημου.
Ομως, «σκληρές και δυνατές κουβέντες» δεν είναι οι υβριστικοί χαρακτηρισμοί όπως το «φέρεστε ως ανισόρροπος!» που είπε ο περιφερειάρχης για το δήμαρχο Μεγαλόπολης. Χαρακτηρισμός που δεν εμφανίστηκε... σε καμιά ανακοίνωση και σε κανένα μπλογκ, αλλά τον άκουσαν οι αιρετοί της Μεγαλόπολης - οι οποίοι ξεπερνώντας το αρχικό σοκ απαίτησαν ανάκληση και συγγνώμη, μιλώντας για προσβολή στο πρόσωπο και το θεσμό του δημάρχου.
Ανάκληση και συγγνώμη δε δόθηκαν ποτέ, αλλά τη θέση τους πήρε η δικαιολογία για... «ανισορροπία στη σχέση που έχουμε με το δήμαρχο, δεν εννοούσα τίποτα άλλο».
Εντύπωση θετική έκανε η στάση του δημάρχου που με πραότητα αντιπαρήλθε την ύβρι, μιλώντας μάλιστα για προσωπική επίθεση και ξεκαθαρίζοντας ότι «σεβόμαστε όλους και απαιτούμε σεβασμό». Χωρίς φωνές για τη δημιουργία εντυπώσεων, χωρίς θεατρινισμούς και... ρελάνς με ανάλογο ύφος.
Τελικά στο Περιφερειακό Συμβούλιο, θα το ξαναπώ, δεν πλήττεις. Αποκτάς εμπειρίες. Διαπιστώνεις ότι οι κορώνες περί συνεργασίας είναι για τις εντυπώσεις. Οπως και τα επαναστατικά "γι’ αυτούς που αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς". Γιατί όπου μας παίρνει, κι εμείς αποφασίζουμε για τους άλλους, χωρίς τους άλλους! Και μιλάμε για διαφάνεια κι ανοιχτό βήμα, παρότι δεν καλούμε τους συνεργάτες μας. Ε, θα μας βλέπουν ζωντανά από το Διαδίκτυο. Να μην κουράζονται κιόλας.

 

Γιάννης Σινάπης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Πολύ κακό για το τίποτα; Περί τουρισμού... »