Τα όσα συμβαίνουν σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο έχουν ρίξει βαριά τη σκιά τους στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τα μεγάλα κραταιά κόμματα έχουν δώσει τη θέση τους σε "αποκόμματα", που το μεγαλύτερο έχει σκληρό πυρήνα πολύ κάτω από 20%. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα κομματικά χρίσματα προσθέτουν βαρίδια αντί να δίνουν ώθηση σε αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς. Γεμίσαμε, έτσι, από ανεξάρτητους υποψήφιους, με κάποιους κάτι να ψελλίζουν για το μνημόνιο, μπας και κάτσει καμιά συμμαχία στο Β΄ γύρο. Μεγάλες προσωπικότητες σε τοπικό επίπεδο, που να μπορούν να συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις, δεν αναδείχτηκαν. Μέσα σε ένα περιβάλλον που ενοχοποιεί την πολιτική και την ενασχόληση με τα κοινά, ποιος σοβαρός έχασε τα λογικά του να πάει να κυλιστεί στο βούρκο της πολιτικής ανυποληψίας και της παρακμής; Η πραγματικότητα αυτή καθιστά σοβαρούς παίκτες στην αυτοδιοίκηση διάφορους αναγνωρίσιμους, από τηλεπαρουσιαστές μέχρι γλάστρες, ενώ το γλυκό δένει με τις ισχυρές υποψηφιότητες ποδοσφαιροπαραγόντων, ακόμα και μέχρι προσφάτως προφυλακισμένων.
Όλα όσα συμβαίνουν δείχνουν ότι είμαστε σε μια μεταβατική φάση. Το παλιό σύστημα ανάδειξης και επιβολής υποψηφιοτήτων έχει κλείσει τον κύκλο του και το νέο είναι υπό διαμόρφωση. Οι εκλογές αυτές θα είναι οι τελευταίες ενός μεγάλου ιστορικού κύκλου. Οι επόμενες, μετά από 5 χρόνια, θα διεξαχθούν σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον. Όπως και σε αυτές τις εκλογές το πλεονέκτημα από εδώ και στο εξής θα το έχουν πρόσωπα αναγνωρίσιμα τα οποία θα μπορούν να επικοινωνούν ορθά την εικόνα τους σε παλιά και νέα μέσα ενημέρωσης. Πρόσωπα που βγαίνουν από τα κομματικά θερμοκήπια και σκαλί-σκαλί ανεβαίνουν στην αυτοδιοίκηση και την πολιτική θα είναι σπάνιο είδος στο μέλλον.
Σε αυτές τις εκλογές οι παλιοί υποψήφιοι και οι συνδυασμοί τους έχουν το πλεονέκτημα. Διαθέτουν αναγνωρισιμότητα και μηχανισμό διεξαγωγής των εκλογών. Οι νικητές των προηγούμενων εκλογών, στην πλειοψηφία τους, δεν έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη φθορά, είτε γιατί είναι μόλις τρία χρόνια στους θώκους, είτε γιατί μέσα στο γενικότερο χαμό δεν ενοχοποιήθηκαν για παραλείψεις και ανικανότητες. Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι, ως παλιοί και καλοί λαϊκιστές, φρόντιζαν να είναι στο πλευρό κάθε διαμαρτυρόμενου και πληττόμενου. Οι περισσότεροι παράγοντες της αυτοδιοίκησης είναι άλλωστε απόφοιτοι της μεγάλης σχολής «τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας, δικά μας». Στις επόμενες εκλογές όμως τα χρόνια που ο καθένας τους θα έχει στην πλάτη θα είναι πάρα πολλά και θα είναι σχεδόν καθολικό το αίτημα για αλλαγή προσώπων.
Οι περισσότεροι συνδυασμοί θα συμμετάσχουν για τελευταία φορά σε αυτές τις εκλογές. Στις επόμενες υπάρχουν δυο ενδεχόμενα: Να έχουμε γίνει κανονικό ευρωπαϊκό κράτος και να έχουμε αφήσει πίσω μας τις παλαιοκομματικές μεθόδους ανάδειξης υποψηφίων και διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα, έτσι ώστε να αναδεικνύονται υποψήφιοι με γνώσεις προγράμματα και όραμα για την κάθε περιοχή. Να έχουμε διολισθήσει οριστικά σε τριτοκοσμικές ατραπούς, όπου είτε θα κάνουν κουμάντο διάφορες τοπικές μαφίες που θα διοικούν με μπράβους, είτε θα διορίζονται απευθείας οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες από τα κεντρικά ιερατεία. Σε κάθε περίπτωση το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχουν εντελώς νέα δεδομένα σε πρόσωπα και προστάγματα. Η πραγματικότητα αυτή – όσο και αν δεν φαίνεται - θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό αυτή την εκλογή. Οι «δελφίνοι» και αυτοί που θέλουν να πλασαριστούν με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη ημέρα είναι πάρα πολλοί. Οι σημαίες ευκαιρίας που έχουν σηκώσει ορισμένοι δεν έχουν στόχο αυτές τις εκλογές αλλά τις επόμενες. Οι «ακατανόητες» πολιτικά στοιχήσεις, που πολλοί εντοπίζουμε γύρω μας, είναι λάθος να ερμηνεύονται με βάση τον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Οι περισσότεροι έχουν στόχο να μείνουν στο παιχνίδι για ένα καλύτερο «πλασάρισμα» στις εκλογές του μέλλοντος. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα καούν, γιατί το «ψήσιμο» που επιδιώκουν μπορεί να μετατραπεί σε κάψιμο από την φωτιά της ήττας.
Υ.Γ Οι μεταπηδήσεις υποψηφίων από συνδυασμό σε συνδυασμό και από τη μια παράταξη στην άλλη προκαλούν σε άλλους θυμηδία και σε άλλους αναγούλα. Κάποιοι θεωρούν τους εαυτούς τους αναντικατάστατους, κάποιοι άλλοι δεν έχουν μέτρο ούτε και φραγμούς, ενώ υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι αρέσκονται στην αυτογελιοποίηση. Σε περιόδους έντονων πολικών ανακατατάξεων τα φαινόμενα αυτά είναι περίπου φυσιολογικά αλλά δείχνουν ταυτόχρονα το ηθικό και πολιτικό ανάστημα του καθενός. Μέρα που είναι σήμερα, και πηγαίνοντας προς την κάλπη, ας έχουν όλοι στο μυαλό τους ότι «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς».
panagopg@gmail.com
