Το ερώτημα που αμέσως τίθεται, όταν πλειοψηφίες και μειοψηφίες δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε ένα τόσο απλό θέμα, είναι τι μπορεί να αναμένει κάποιος για τη συνέχεια. Όταν σε μια διαδικασία, που το αποτέλεσμα είναι προσδιορισμένο από το νόμο, δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση, είναι μάταιο να αναμένει κανείς σύνθεση από το συγκεκριμένο όργανο. Οι παράλληλοι μονόλογοι και οι προσεγγίσεις άσπρο – μαύρο είναι προφανές ότι θα κυριαρχήσουν. Το όργανο δεν θα είναι βουλευόμενο αλλά πεδίο μάχης και αντιπαράθεσης. Δεν θα επιδιώκεται το πεδίο συναπόφασης αλλά η αφορμή για τον καυγά. Ο καθένας, με δυο λόγια, θα προσπαθεί να κάνει το κομμάτι του και να επιβεβαιώσει την ορθότητα της άποψης ή της σκοπιμότητας που υπηρετεί. Το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι αν χρειάζεται ένα τέτοιο όργανο. Έχει αξία μια παράσταση που ο καθένας θα προβάλει απλώς τις δικές του υπερβολές;
Η υποβάθμιση της διαδικασίας διαβούλευσης στο περιφερειακό συμβούλιο δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι εξυπηρετεί την πλειοψηφία. Όταν ο καθένας παραμένει ταμπουρωμένος στις θέσεις του και αναπαράγει ένα διχαστικό προεκλογικό ρόλο εξυπηρετείται η αλαζονεία της εξουσίας. Η πλειοψηφία διαθέτει τις ψήφους και με τα χεράκια πάνω ή κάτω καθορίζει τα πάντα. Οι μειοψηφίες, για να ακουστούν, θα πρέπει να αναπτύσσουν επιχειρήματα και όχι να επιδιώκουν τυφλές συγκρούσεις τις οποίες δεν μπορούν να κερδίσουν σε επίπεδο οργάνου ενώ όσο πιο τυφλές είναί τόσο πιο εύκολο είναι για την πλειοψηφία να αυθαιρετεί. Σε πολλούς πολίτες αλλά και πολιτικούς κυριαρχεί η αντίληψη ότι όσο πιο πολύ φωνάξει και κάνει φασαρία κάποιος, τόσο πιο δύσκολη θα κάνει την ζωή της εξουσίας. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Οι φωνές και τα διαδικαστικά τερτίπια εκλαμβάνονται - και σωστά- ως γραφικότητες και δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη από κανέναν.
Οι παραστάσεις που κάποιοι ετοιμάζονται να δώσουν δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα. Ο πολιτικός χρόνος στην αυτοδιοίκηση είναι διαφορετικός. Το θέαμα των τυφλών συγκρούσεων, ακόμα και αν για κάποιους φαντάζει σε πρώτη φάση ενδιαφέρον, σύντομα θα μετατραπεί σε κακόγουστο και κουραστικό. Οι μειοψηφίες σε δήμους και περιφέρεια θα πρέπει να αντιληφθούν ότι για να συγκρουστούν θα πρέπει να πείσουν την πλειοψηφία των πολιτών και για να πείσουν θα πρέπει να είναι ουσιαστικές και δημιουργικές. Οι κραυγές και οι αντιπαραθέσεις μπορεί να ικανοποιούν κάποιους από τους οπαδούς τους αλλά αυτοί δεν φτάνουν για να οδηγηθούν, στις επόμενες εκλογές, από τα έδρανα της μειοψηφίας στην πλειοψήφια. Για να καταστούν οι απόψεις τους πλειοψηφικές, δεν αρκούν τυφλές συγκρούσεις αλλά δημιουργικές προτάσεις και αποτελεσματικός έλεγχος.
Η αυτοδιοίκηση για να λειτουργήσει αποτελεσματικά χρειάζεται συμβούλια που να συζητούν ουσιαστικά τα τοπικά ζητήματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αναμένει από την αυτοδιοίκηση πολύ συγκεκριμένα πράγματα που θα βελτιώνουν την καθημερινότητα της. Πολλοί συμμετέχουν στην αυτοδιοίκηση γιατί τη θεωρούν σκαλί για την επίτευξη κομματικών και προσωπικών στόχων. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι βέβαιο πλέον ότι αδιαφορεί για την κομματική ή προσωπική επιδίωξη του καθένα. Με τη στάση τους, στα πρώτα δημοτικά και το περιφερειακό συμβούλιο, αρκετοί έδειξαν ότι αδιαφορούν για την πρόσφατη κρίση των πολιτών. Το σημαντικότερο είναι ότι αγνοούν τη θέληση των πολιτών για επίλυση πραγματικών καθημερινών προβλημάτων. Το ζήτημα όμως δεν είναι να βρούμε παγκόσμιους κυβερνήτες αλλά κανονικούς αυτοδιοικητικούς, που θα μαζεύουν καλύτερα τα σκουπίδια και θα κατασκευάζουν πέντε μέτρα δρόμο. Φανταστικούς σωτήρες της παγκόσμιας τάξης βρίσκουμε καθημερινά πολλούς στο Big Brotherτου διαδικτύου. Kανονικούς και χρήσιμους πολιτικούς δεν βρίσκουμε. Γιʼ αυτό και διολισθαίνομε διαρκώς βαθύτερα στην υπανάπτυξη και την παρακμή.
Υ.Γ. Οι ασφαλτοστρώσεις στην Καλαμάτα συνεχίζονται και μετά τις δημοτικές εκλογές! Η δημοτική αρχή άκουσε ουκ ολίγα από διάφορους «υποψιασμένους» για τις προεκλογικές ασφαλτοστρώσεις, όποτε τώρα κλείνει στόματα. Το καταπληκτικό όμως είναι ότι δεν πρόλαβε να το επικοινωνήσει και αμέσως έσπευσαν οι γνωστοί συνομωσιολόγοι να επισημάνουν ότι « σιγά, τους έβαλε ο Σαμαράς, γιατί θα κάνει εκλογές». Συμπέρασμα, όταν ο άλλος θέλει να επιβεβαιώσει τη θεωρία του θα βρει τρόπο για να τη στηρίξει. Και βέβαια, για να μην θεωρηθούμε αφελείς, προφανώς και προεκλογικά έπεσε περισσότερη άσφαλτος απ ό,τι τώρα. Οι υπερβολές δεν βοηθούν όμως την αλήθεια και πολλές φορές δεν προσφέρουν και τίποτα στην ουσία του κάθε προβλήματος. Οι εκλογές δεν κερδίζονται επειδή τις τελευταίες ημέρες θα πέσουν 50 μέτρα άσφαλτος. Η διάρκεια και η συνέπεια μετρά. Το νταραβέρι και η συναλλαγή της τελευταίας στιγμής είναι ένα στοιχείο που έρχεται από την εποχή της τουρκοκρατίας και η αποτελεσματικότητα του βαίνει μειούμενη. Για να εξαλειφθεί όμως θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες επί του προκειμένου, «έπεσε άσφαλτος χαριστικά, στον τάδε δρόμο, γιατί το ζήτησε ο δείνα παράγοντας». Το συγκεκριμένο φέρνει αποτέλεσμα, το γενικό περνά και χάνεται.
panagopg@gmail.com
