Το πρόβλημα όμως με τη συκοπαραγωγή δεν είναι η βροχή και η αποζημίωσή της. Η μείωση της παραγωγής και η εγκατάλειψη της καλλιέργειας, όπως πολλές φορές έχουμε υποστηρίξει, είναι ο τρόπος διαχείρισης του προϊόντος από την υποτιθέμενη συνεταιριστική οργάνωση ΣΥΚΙΚΗ. Η οργάνωση αυτή διαχρονικά ήταν κατώτερη των περιστάσεων με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να στηρίξει το εισόδημα του συκοπαραγωγού. Τόσο παλιότερα όσο και πρόσφατα αναδείξαμε το πρόβλημα στη λειτουργία της συγκεκριμένης οργάνωσης, η οποία επί της ουσίας δεν διαχειρίζεται το προϊόν αλλά τρέφει « το σύστημά της» από τα ενοίκια των ακινήτων. Τα ενοίκια είναι αυτά που πληρώνουν τα έξοδα διοίκησης και χρηματοδοτούν την ύπαρξη της οργάνωσης.
Στη συνέλευση της οργάνωσης την περασμένη εβδομάδα – την οποία παρακολούθησε και περιέγραψε με απόλυτη σαφήνεια και γλαφυρότητα ο Γιάννης Σινάπης στην «Ε» - παίχτηκε άλλη μια πράξη του έργου: «κάνουμε τα πάντα για να ελέγξουμε το μαγαζί μας». Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία να θυμίσουμε πώς έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια η νέα πρωτοβάθμια οργάνωση της ΣΥΚΙΚΗΣ. Με πρόσχημα την εφαρμογή του νόμου 4015/2011 το παλιό 9μελές Δ.Σ αποφασίζει την μετατροπή της ΣΥΚΙΚΗΣ από τριτοβάθμια οργάνωση, περίπου 3000 μελών, σε πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό. Στο νέο όμως συνεταιρισμό δεν περνούν όλα τα παλιά μέλη με μια συμβολική συμμετοχή αλλά γίνονται εγγραφές όποιου θέλει με αντίτιμο 500 ευρώ!!!. Αποτέλεσμα, εγγράφονται μόλις 152 μέλη, τα οποία – ω τι έκπληξη – εκλέγουν σχεδόν το ίδιο διοικητικό συμβούλιο.! Στη συνέχεια, και μετά από το θόρυβο που δημιουργήθηκε, ότι δηλαδή σε 152 άτομα περνά μια τεράστια ακίνητη περιουσία που επιφέρει μόνο από ενοίκια 1εκατ. ευρώ το χρόνο, η διαδικασία ανοίχτηκε και γράφηκαν με αντίτιμο 300 ευρώ μερικές ακόμα εκατοντάδες, για να φτάσουμε τελικά στα 500-600 μέλη τα οποία και πάλι είναι ελάχιστα σε σχέση με την παλιά οργάνωση.
Τα ζητήματα που προκύπτουν για την διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι προφανή. Δεν γνωρίζουμε αν όλα είναι νόμιμα, άλλωστε δεν είμαστε αρμόδιοι να το κρίνουμε. Προκύπτει όμως ζήτημα πολιτικής – ηθικής νομιμοποίησης. Είναι λογικό περιουσία εκατομμυρίων, σε ακίνητα, να περνά με αυτόν τον τρόπο από χιλιάδες μέλη σε μερικές εκατοντάδες; Γιατί έπρεπε η εγγραφή να έχει κόστος 500 και 300 ευρώ, και δεν περνούσαν αυτοδίκαια τα μέλη από τον παλιό συνεταιρισμό στο καινούργιο με συμβολική εγγραφή έστω 1ευρώ; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα είναι προφανείς. Η παλιά διοίκηση βρήκε την ευκαιρία, πατώντας πάνω στη δυνατότητα που της έδινε ο νόμος, να αυτοδιοριστεί μόνιμη διοίκηση της ΣΥΚΙΚΗΣ.
Η ιδιωτικοποίηση της ΣΥΚΙΚΗΣ, για όσους κάνουν πως δεν το έχουν καταλάβει, πραγματοποιήθηκε μέσα από αυτή τη διαδικασία. Την εταιρεία την διοικούν, και ουσιαστικά την κατέχουν πλέον, μερικοί μέτοχοι, οι οποίοι έχουν προνομιακή εξουσία. Στη συνέλευση της Κυριακής με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστηκε - από την προνομιακή πλειοψηφεία των 100 μελών - η διαιώνιση της υπάρχουσας κατάστασης. Η απόφαση που λήφθηκε για εκλογή αντιπροσώπων έχει προφανή σκοπιμότητα. Με το σύστημα των αντιπροσώπων κατά περιοχή και με βραχίονα τα αποστειρωτήρια, η κατάσταση θα ελέγχεται απόλυτα. Αυτός είναι και ο ανομολόγητος στόχος της συγκεκριμένης απόφασης. Δεν γνωρίζουμε αν και άλλοι πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί διοικούνται δια αντιπροσώπων αλλά είναι προφανές ότι με 500 μέλη οι αντιπρόσωποι μόνο σκοπιμότητα κρύβουν. Κάποιοι φοβούνται την απευθείας κρίση των μελών τους, γι αυτό προτιμούν τους διαμεσολαβητές.
Όλα αυτά τα τερτίπια το μόνο που υπογραμμίζουν είναι ότι η ΣΥΚΙΚΗ και η περιουσία της περνά για πάντα στα χέρια μιας πολύ συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων. Δεν γνωρίζουμε ποιοι μπορούν να παρέμβουν για να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη, θεωρούμε όμως απαραίτητο να υπάρξει μια πρωτοβουλία – αν χρειάζεται με ψήφιση σχετικής νομοθετικής διάταξης – που να βάζει φρένο στις επιδιώξεις απόλυτου ελέγχου της τεράστιας ακίνητης περιουσίας της ΣΥΚΙΚΗΣ. Το ελάχιστο που πρέπει να επιδιωχτεί είναι η υποχρεωτική εγγραφή στην οργάνωση όλων των συκοπαραγωγών από Μεσσηνία και Λακωνία που τα τελευταία 10χρόνια έχουν παραδώσει προϊόν . Αυτοί, σε καθολική ψηφοφορία, θα εκλέξουν διοίκηση και θα ψηφίσουν το καταστατικό. Θα αποφασίσουν για το πώς θα διοικείται η οργάνωση, καθώς και το πώς και με πόσα μέλη θα συγκροτούνται οι γενικές της συνελεύσεις, έτσι ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα ακυβερνησίας. Με δυο λόγια, να κάνουν ότι έκανε και η ΚΕΟΣΟΕ. Τα παλαιοκομματικά συνδικαλιστικά κολπάκια με τους αντιπροσώπους έχουν ως μοναδικό στόχο τη νόθευση της συμμετοχής και τελικά της δημοκρατίας. Η απόλυτη διαφάνεια, σε όλα τα επίπεδα, είναι αυτό που απαιτούν οι καιροί αλλά και οι ανάγκες των αγροτών. Το παλιό δεν είναι εύκολο να ηττηθεί και δεν πρόκειται ποτέ αυτό να συμβεί όταν όλοι βλέπουμε τι γίνεται και είτε αδιαφορούμε, γιατί δεν μας αφορά άμεσα, είτε σιωπούμε ,για να κερδίσουμε εύνοια χαμόγελα και επιρροή. Το χρέος κάθε πολίτη και κάθε πολιτικού που θέλει να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον είναι να αποκαλύπτει και να ακυρώνει αυτές τις πρακτικές. Η μεγαλύτερη υπηρεσία στους συκοπαραγώγους δεν είναι η συμπάθεια επειδή έβρεξε αλλά η αντιμετώπιση του συστήματος που χρόνια καταστρέφει την παραγωγή τους. Για όσους ενδιαφέρονται για πραγματική συμπαράσταση «ιδού η Ρόδος, ιδού και η …ΣΥΚΙΚΗ».
Υ.Γ. Το ωραίο στην υπόθεση της ΣΥΚΙΚΗΣ είναι η απειλή του προέδρου της, ότι όποιος παραγωγός δεν παραδώσει όλα τα σύκα στην οργάνωση δεν θα του πάρουν τα υπόλοιπα. Δεν διευκρινίστηκε βέβαια πώς θα ταυτοποιηθούν οι «παρανομούντες» αλλά προφανώς υπάρχει σύστημα που έχει τις πληροφορίες του. Να υποθέσουμε ότι από την τιμωρία δεν εξαιρούνται και οι τυποποιητές που θα προμηθευτούν απευθείας σύκα από τους παραγωγούς, οι οποίοι με τη σειρά τους θα αποκλειστούν. Η μονοπωλιακή όμως διαχείριση του προϊόντος είναι ένας λόγος παραπάνω που επιβάλει τη μεγαλύτερη συμμετοχή των συκοπαραγωγών στη λήψη των αποφάσεων, σε κάθε επίπεδο και κάθε θέμα. Διαφορετικά έχουμε το σημερινό παράδοξο, άλλος να αποφασίζει και τελικά άλλος να πληρώνει.
panagopg@gmail.com
