Μια θεωρία συνωμοσίας πάντα βοηθάει να ξεπλυθεί η όποια ευθύνη, κι ένα «αθηνοκεντρικό κράτος» είναι ένα τόσο ωραίο και ευρύ επιχείρημα που χωράει τα πάντα, και κυρίως θεωρίες για οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Σε αυτό το κλίμα σύγχυσης βρίσκουν χώρο, μέσα από ένα επίπλαστο ενδιαφέρον, να πλασαριστούν και φιλοδοξίες από διάφορα «φρούτα» παλιάς αλλά και νέας κοπής, που είτε θέλουν να διεκδικήσουν ρόλο κληρονομικώ δικαίω είτε απλώς δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Με τη χρησιμοποίηση θεωριών συνωμοσίας όμως, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι τελικά η ανακύκλωση της μιζέριας
Το να διαβάσεις τους φακέλους των υποψηφιοτήτων για να σχηματίσεις μια άποψη για το τι ενδεχομένως να πήγε στραβά είναι μια απολύτως λογική αλλά ιδιαίτερα υποκειμενική διαδικασία. Δεν είμαστε όλοι ειδικοί για όλα, και κάποια θέματα είναι τόσο εξειδικευμένα που καλό θα ήταν να τα αξιολογήσουν κυρίως οι έχοντες μια ειδική γνώση. Αυτό που μπορεί φυσικά ο καθένας μας να αντιληφθεί είναι ότι η αρχική προσπάθεια σύνδεσης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ήταν τουλάχιστον ατυχής και γι' αυτό εν μέρει αποσύρθηκε. Αντίθετα, το αφήγημα της Ελευσίνας για μια αποβιομηχανοποιημένη και ταυτόχρονα περιβαλλοντικά κατεστραμμένη περιοχή, που μέσα από τον πολιτισμό αναζητά ξανά τη χαμένη αίγλη της ιστορίας της, έχει δομή και συγκινεί. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό ήταν που έπαιξε τελικά τον κυρίαρχο ρόλο και έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Ελευσίνας, αλλά σίγουρα συνέβαλε.
Το πρόβλημα της Καλαμάτας -και αυτό θεωρούμε ότι έχει σημασία για το μέλλον- δεν είναι η τεχνοκρατική διαχείριση των αιτημάτων, αλλά η πολιτική προσέγγιση. Οταν δηλαδή ξεκινάς να διεκδικείς την Πολιτιστική Πρωτεύουσα για να τη συνδέσεις με την Επανάσταση και όχι με τις δομές πολιτισμού που διαθέτεις ή οραματίζεσαι, ξεκινάς λάθος και μόνο από τύχη μπορεί να οδηγηθείς σε θετικό αποτέλεσμα. Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα δεν είναι πεζόδρομος της Αριστομένους, όπου ξεκίνησες να φτιάξεις πεζοδρόμια και μόλις έκλεισε ο δρόμος για τα έργα ανακάλυψαν όλοι ότι μάλλον είναι καλύτερα να μην ξανακυκλοφορήσει εκεί όχημα και σου προέκυψε από το πουθενά ένα πανέμορφο έργο διαφήμισης. Δεν συμβαίνουν αυτά κάθε μέρα, και το τυχαίο μπορεί να είναι μέσα στη ζωή αλλά δεν γίνεται να είναι ο κανόνας.
Το δεύτερο και επίσης σημαντικό είναι ότι πάντα πρέπει να προσπαθείς να κινητοποιήσεις τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης. Δεν μπορεί από τη μια μεριά το Γραφείο Υποψηφιότητας να απευθύνεται στη βοήθεια των εθελοντών και να προσπαθεί, με μεγάλη επιτυχία, να κινητοποιήσει τους νέους και δημιουργικούς ανθρώπους της Καλαμάτας, και να μη γίνεται το ίδιο και στη... γερουσία. Για να το πούμε καθαρά, δεν μπορεί ο δήμαρχος να μην έχει καλέσει σε μια κοινή συνεδρίαση όλους τους πρώην δημάρχους. Ηταν λάθος που δεν συγκροτήθηκε μια «επιτροπή γερουσίας» από πολιτικούς θεσμικούς παράγοντες, η οποία θα αναλάμβανε έναν ειδικό ρόλο στη διεκδίκηση. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό θα επηρέαζε λίγο ή πολύ την υπόθεση, αλλά θα ήταν κάτι καλύτερο από το καθόλου. Να τελειώνουμε λοιπόν με τις δικαιολογίες του τύπου «ήταν ανοιχτές οι πόρτες μου σε όποιον ήθελε να βοηθήσει»· αυτό μόνο ως άλλοθι μεγαλοπρέπειας μπορεί να εκληφθεί.
Μετά από κάθε αποτυχία, καλό θα ήταν να βγαίνουν και ένα-δύο συμπεράσματα που θα αποτελούν οδηγό για το μέλλον, κι αυτό αφορά τόσο τους νυν όσο και τους μελλοντικούς άρχοντες. Καταρχάς λοιπόν, όταν υπάρχουν μικρά ή μεγάλα θέματα, είναι σημαντικό να επιδιώκεται η συνεννόηση και η ευρύτερη συνεργασία όλων των δημιουργικών δυνάμεων της πόλης. Ο καθένας έχει κάτι να πει και μπορεί να συμβάλει όταν κινητοποιηθεί δημιουργικά, όταν νιώσει χρήσιμος και πολύτιμος. Κι ένα δεύτερο είναι ότι, όταν αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για μεγάλες παρεμβάσεις ή αιτήματα, χρειάζεται σωστός προγραμματισμός και λεπτομερής σχεδιασμός. Οι στόχοι επιτυγχάνονται όταν υπάρχει σχέδιο το οποίο κινητοποιεί γιατί οδηγεί κάπου. Το τυχαίο και το ευκαιριακό έχουν κλείσει τον κύκλο τους - όπως και η αυτάρεσκη πληρότητα των αρχόντων.
panagopg@gmail.com
