Η διαδικασία της πώλησης θα ξεκινήσει άμεσα και θα ολοκληρωθεί το τέλος του 2018. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα καταφέρει να φτάσει στις εκλογές χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η πώληση, έτσι ώστε μέσα από διγλωσσία -άλλα λέμε τοπικά άλλα κεντρικά- να υποστεί όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος χωρίς να τραυματιστεί «η αριστερή ψυχή της»! Το παιχνίδι που κάνει είναι όμως τόσο τραγικά προβλέψιμο που πείθει πλέον ελάχιστους και κινδυνεύει να βρεθεί διπλά εκτεθειμένη. Το έχουν πάθει και άλλοι στο παρελθόν όταν προσπάθησαν να πατήσουν σε δύο βάρκες και δεν θα γλιτώσουν ούτε οι τωρινοί το ναυάγιο.
Πέρα όμως από τους μικροκομματικούς σχεδιασμούς, η ουσία είναι ότι με την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ καταρρίπτεται άλλο ένα μεταπολεμικό οχυρό, αυτό της ύπαρξης δημόσιων επιχειρήσεων σε στρατηγικούς οικονομικούς τομείς. Μέσα από μια δύσκολη πορεία και μετά από μια ακόμα χρεοκοπία, εναρμονίζεται και η Ελλάδα με αυτά που είναι δεδομένα εδώ και χρόνια στον κόσμο της ελεύθερης δυτικής οικονομίας. Με την απόφαση που ανακοίνωσε ο Σταθάκης έχουμε πλέον ιδιωτικοποιήσεις με…αριστερό πρόσημο. Στον πολιτικό χάρτη μένουν πλέον μόνο οι νοσταλγοί του κομμουνισμού, όχι βέβαια του κινέζικου, οι οποίοι θεωρούν τις ιδιωτικοποιήσεις ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτοί μαζί με κάτι καινούργια εθνικολαϊκιστικά φρούτα δεν μπορούν να δημιουργήσουν πολιτικά γεγονότα και αυτό είναι πλέον εμφανές. Με βάση λοιπόν την πολιτική πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί, το πωλητήριο στις μονάδες της ΔΕΗ ανεξαρτήτως του αποτελέσματος που θα έχει στην παρούσα φάση, ανοίγει το δρόμο στην απελευθέρωση του τομέα της ενέργειας στο μέλλον.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, είτε γιατί αντιλαμβάνεται ότι έχει τελειώσει η εποχή των κρατικών μονοπωλίων, είτε γιατί λειτουργεί εκδικητικά, στα πλαίσια του κοινωνικού αυτοματισμού, κατά των επονομαζόμενων ρετιρέ, αν δεν τάσσεται με θέρμη υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, είναι αδιάφορη. Η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί δεν αφήνει σε κανέναν, εντός και εκτός ΔΕΗ, περιθώρια για… επανάσταση, αλλά μόνο για έναν έντιμο συμβιβασμό. Ολα δείχνουν ότι βασική επιδίωξη θα είναι οι υπάρχοντες εργαζόμενοι στη ΔΕΗ να εξασφαλισθούν εργασιακά, μισθολογικά και συνταξιοδοτικά. Το κύριο μέλημα στις τοπικές κοινωνίες θα είναι να συνεχιστεί η παραγωγή ενέργειας από τον λιγνίτη, προκειμένου να δίνει εργασία και εισόδημα στους κατοίκους και τον τοπικό πόρο στους άρχοντες. Ο συμβιβασμός πάνω σε αυτό το πλαίσιο θα επιδιωχθεί και όσο εντιμότερος είναι τόσο ομαλότερα θα περάσουμε στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της παραγωγής ενέργειας στη χώρα. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι προαπαιτούμενο για την οικονομική ανάκαμψη αλλά και την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μέσα στην επόμενη 10ετία η ΔΕΗ θα είναι κάτι σαν τον σημερινό ΟΤΕ, μια ιδιωτική εταιρεία που το Δημόσιο θα είναι απλώς ανάμνηση. Το ζήτημα είναι αν η περιοχή θα βγει κερδισμένη από αυτή την αλλαγή. Θα πραγματοποιηθούν επενδύσεις που θα δώσουν θέσεις εργασίας και εισόδημα αντίστοιχο με αυτό που χάνεται; Θα υπάρξει προστασία του περιβάλλοντος ή θα επικρατήσει ασυδοσία με καταστρεπτικές συνέπειες για όλους; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι κρίσιμη και δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει τη θετική ή αρνητική εξέλιξή τους, γιατί απλούστατα αυτά είναι τα σημεία του νέου αγώνα που οφείλουμε όλοι να δώσουμε τα επόμενα χρόνια.
Το να προσπαθεί κάποιος να υπερασπιστεί χαμένες υποθέσεις είναι μάταιο. Η ΔΕΗ δεν μπορεί και δεν πρόκειται να παραμείνει κρατική. Ο ανταγωνισμός στην ενέργεια και η χρήση νέων πηγών πέρα από τον λιγνίτη και το πετρέλαιο είναι μονόδρομος για τη χώρα. Εχουμε καθυστερήσει να κάνουμε και σε αυτόν τον τομέα βήματα και το πληρώνουμε ήδη ακριβά. Οι πολιτικές κουτοπονηριές είναι φανερό ότι συνεχίζονται, αλλά είναι και αυτές μέρος του κόστους που θα πληρώσουμε μέχρι να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της ΔΕΗ και το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος.
panagopg@gmail.com
