Η προεκλογική περίοδος έχει πλέον ξεκινήσει -έστω και ανεπίσημα- μέσα σ' ένα ιδιότυπο πολιτικό περιβάλλον που το διαμορφώνουν τα πολυκερματισμένα κόμματα και η έντονη αμφισβήτηση του πολιτικού προσωπικού. Η επίσκεψη Σαμαρά την περασμένη εβδομάδα στην Καλαμάτα μας έδωσε μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει. Λίγος ο κόσμος που είναι διατεθειμένος να χειροκροτεί και να κουνά σημαιάκια, περίσσια η αστυνομική δύναμη για να αποφευχθούν αποδοκιμασίες και πιθανά έκτροπα μεταξύ οπαδών. Η επίσκεψη Καρατζαφέρη σήμερα και οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ αύριο θα ολοκληρώσουν έναν πρώτο κύκλο προκειμένου να διαμορφώσουμε όλοι μια πιο καθαρή εικόνα για το συνολικό κλίμα που θα επικρατήσει στην προεκλογική περίοδο.

Σε αυτές τις εκλογές θα έχουμε πολλά νέα κόμματα τα οποία όμως στην πλειοψηφία τους στελεχώνονται από παλιούς πολιτικούς. Κάποιοι από αυτούς ισχυρίζονται ότι είδαν το φως το αληθινό το οποίο τους παρακίνησε να φύγουν από το παλιό σπίτι αν θέλουν να σωθούν …οι ίδιοι. Κάποιοι άλλοι αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούν πλέον να διορίζουν και να μοιράζουν δανεικά λεφτά και «επαναστάτησαν» γιατί τελείωνε ο πολιτικός τους ρόλος. Εχουμε έτσι κόμματα και αποκόμματα όλου του φάσματος: κανονικά και ολίγον ακροδεξιά, παλιά δεξιά, ορθόδοξα νεοφιλελεύθερα, λαϊκίστικα τού τύπου "όπου φυσάει ο άνεμος", κεντροδεξιά και κεντροαριστερά, λίγο από παλαιό ΠΑΣΟΚ, παλιό ΠΑΣΟΚ, ευρωπαϊκή Αριστερά, ιμιτασιόν και κανονικό ΚΚΕ, κάτι από οικολόγους και ένα ακροαριστερό συνονθύλευμα του μπάχαλου και της ασυδοσίας. Ολο αυτό το σκηνικό είναι σίγουρα ενδιαφέρον. Τα λουλούδια σε πρώτη φάση όλα θα ανθίσουν, σύντομα όμως θα φτάσει για όλους η ώρα της αλήθειας. Το πολιτικό σκηνικό αποσυντίθεται για να ανασυσταθεί και όπως είναι απολύτως φυσιολογικό -σε συνθήκες δημοκρατίας- το νέο θα γεφυρωθεί πάνω στο υπάρχον παλιό πολιτικό προσωπικό.

Οι τόνοι σε αυτές τις εκλογές δεν μπορεί παρά να είναι υψηλοί. Αυτό συμβαίνει πάντα όταν υπάρχει οικονομική κρίση και όταν ανατρέπονται όνειρα και σχεδιασμοί ζωής. Τα προσωπικά αδιέξοδα αποτελούν το καλύτερο υλικό για να «δουλέψουν» οι ακραίοι κάθε κατηγορίας και να πυρπολήσουν το σύνολο της κοινωνίας βυθίζοντας τους πάντες και τα πάντα στην τυφλή βία και το χάος. Σε περιόδους έντασης περισσεύουν οι υπερβολές -όπως αυτή που ζήσαμε με την αστυνομοκρατία στην επίσκεψη Σαμαρά- και ελλοχεύει κάθε στιγμή ο κίνδυνος της κλιμάκωσης της βίας και του θερμότερου επεισοδίου από αυτό που υποτίθεται ότι θα αποτρεπόταν. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της προεκλογικής περιόδου αλλά είναι σαφές ότι δεν μπορεί να διεξαχθεί δημοκρατικός διάλογος με διμοιρίες των ΜΑΤ παραταγμένες γύρω από τις πλατείες και με «αγανακτισμένους» ακροδεξιούς ή ακροαριστερούς ακροβολισμένους στα στενά.

Η πολιτική της έντασης είναι φανερό ότι χρησιμοποιήθηκε και θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται στο μέλλον για να δημιουργούνται βολικά άλλοθι και να τίθενται διλήμματα διχαστικού χαρακτήρα. Οποιος νομίζει ότι θα επιβάλει την άποψή του ή την πολιτική του ανωτερότητα είτε με τις διμοιρίες των ΜΑΤ είτε με τους προπηλακισμούς και τα γιαούρτια πλανάται και ουσιαστικά παίζει με τη φωτιά. Τα αποτελέσματα των τυφλών πολιτικών συγκρούσεων ιστορικά είναι γνωστά και ήταν πάντα τραγικά για τους πολίτες της παρούσας και της επόμενης γενιάς. Η επανάληψη του ίδιου έργου έστω και ως φάρσα πρέπει να αποτραπεί. Είναι ευθύνη όλων να επιβάλουν τη διεξαγωγή δημοκρατικών κανόνων στην κομματική διαμάχη. Στις συνθήκες που βρίσκεται η οικονομία, η κοινωνία και το πολιτικό προσωπικό, η απόσταση από το απόλυτο χάος και την πραγματική εξαθλίωση είναι πολύ μικρότερη απ' όσο φαντάζεται και ο πλέον απαισιόδοξος πολίτης αυτής της χώρας.

panagopg@gmail.com