Η διαφορετική εκλογική συμπεριφορά των χωριών είχε κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα και στις εκλογές του 2006. Ο Διονύσης Αλευράς δεν εκλέχτηκε δήμαρχος γιατί Βέργα και Ασπρόχωμα έδωσαν συντριπτική πλειοψηφία υπέρ Νίκα και γύρισαν τη διαφορά που υπήρχε σε επίπεδο πόλης. Η επανάληψη του ίδιου σεναρίου μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι. Ποιοι είναι οι λόγοι που περιοχές γύρω από την Καλαμάτα ψηφίζουν εμφανώς διαφορετικά από τον αστικό ιστό;
Η απάντηση έχει πολλές πτυχές αλλά μία κεντρική λογική. Στις μικροκοινωνίες των χωριών ψηφίζουν αυτόν που γνωρίζουν προσωπικά ή τον τοπικό εκπρόσωπό του. Θέλουν να απευθύνονται προσωπικά σε κάποιον που έχει άμεση σχέση με την εξουσία. Οποιος καταφέρει να δομήσει αυτό το δίκτυο στις μικροκοινωνίες των χωριών και των λαϊκών γειτονιών κερδίζει τις εκλογές. Αυτό έγινε το 2006, αυτό συνέβη και τώρα. Η προσωπική επαφή έχει μεγαλύτερη σημασία από τη μεγάλη εικόνα της καταλληλότητας ή της ελκυστικότητας του υποψηφίου. Σε γνωρίζω, σε ψηφίζω. Τόσο απλά και κυνικά λειτουργεί ο ψηφοφόρος. Δεν κρίνουμε αν αυτό είναι σωστό ή λάθος, υπογραμμίζουμε απλώς ότι αυτό είναι έτσι. Η υποσημείωση απαραίτητη, για να μην αρχίσουμε να τα ρίχνουμε μόνο στον ψηφοφόρο.
Ο καθένας έχει ευθύνη, αλλά όταν έχει μάθει κάποιος να ψηφίζει με αυτά τα κριτήρια, αυτός που διεκδικεί την ψήφο του οφείλει να του δείξει τον άλλο δρόμο. Να τον γνωρίσει και να τον πείσει ότι πέρα από το κτύπημα της πλάτης και τη φιλική σχέση υπάρχει και η μεγάλη εικόνα της λειτουργίας του δήμου. Επιπρόσθετα υπήρχε και μια εσφαλμένη αντιπολιτευτική θεωρία περί εγκατάλειψης των χωριών προς όφελος του κέντρου της Καλαμάτας. Οι ψηφοφόροι έδειξαν ακριβώς το αντίθετο και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να έκαναν λάθος οι… εγκαταλελειμμένοι. Συμπέρασμα, όταν δεν ξέρεις πρόσωπα και πραγματικά γεγονότα δεν μπορείς να κερδίσεις σε κοινωνίες που ο καθένας γνωρίζει τον διπλανό του.
