Τα προβλήματα υδροδότησης της Καλαμάτας εξελίσσονται σε εφιάλτη. Η οικονομία της περιοχής κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα. Μπαίνουμε στην τουριστική σεζόν και τα πάντα κρέμονται από πατέντες και μπαλώματα σε έναν σάπιο αγωγό! Με πατέντες και μπαλώματα προοπτική δεν υπάρχει. Αλήθεια, ποιος θα αποζημιώσει επαγγελματίες και εργαζόμενους αν «τσακίσει» η πατέντα και το επόμενο τριήμερο μείνει η πόλη από νερό; Η ταλαιπωρία των νοικοκυριών και το κόστος των εμφιαλωμένων ξεπλένεται άραγε με μία συγγνώμη;
Οι ευθύνες θα γίνει προσπάθεια να διαχυθούν και να φτάσουμε στο 1936, που έφτιαξαν μια δεξαμενή στον βράχο και δεν φρόντισαν να ανοίξουν τον δρόμο, για να μην λερώσουν τα παπούτσια τους οι σημερινοί διαχειριστές με τα σκαρπίνια! Οι περισσότεροι από αυτούς που έσπευσαν να δουν πού χάνεται το νερό πιθανά να αγνοούσαν και την ύπαρξη της συγκεκριμένης δεξαμενής. Με αυτοψίες ασχέτων, ηρωικές προσπάθειες με «πατέντες» της τελευταίας στιγμής και περίλυπο ύφος, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται στο χαιρετισμό των τεθλιμμένων συγγενών στις κηδείες, δεν πάνε τα πράγματα μπροστά.
Το πιθανότερο βέβαια είναι οι πολίτες μέχρι να φτάσουν στην κάλπη να έχουν ξεχάσει την ταλαιπωρία. Σύμφωνα με το γνωστό πολιτικάντικο γνωμικό, ψήφους φέρνουν μόνο τα έργα που γίνονται πάνω από τη γη. Τι ψήφους να φέρει μια καινούργια δεξαμενή, πάνω σε ένα βράχο στο Πήδημα; Σίγουρα λιγότερους απ’ ότι το παγκάκι στο πάρκο τσέπης. Η Καλαμάτα έχει ανάγκη από έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο διαχείρισης.
Ο Σύνδεσμος Ύδρευσης που έχει την ευθύνη να φέρνει το νερό στις δεξαμενές της ΔΕΥΑΚ έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια τέσσερις φορές πρόεδρο! Οι αλλαγές γίνονται με βάση τις ισορροπίες στο εσωτερικό της δημοτικής αρχής και για να εξασφαλίζεται ένα οφίτσιο και μια αντιμισθία. Με βάση αυτή τη λογική διαχείρισης δεν είμαστε άτυχοι, αλλά πολύ τυχεροί, που εξακολουθούμε, έστω και έτσι, να έχουμε νερό!
Για να σταματήσουν τα πονταρίσματα στην τύχη και την ατυχία χρειάζεται να αλλάξει ο τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος της ύδρευσης. Απαιτείται καταρχήν να ξεκινήσει άμεσα η κατασκευή του αγωγού ύδρευσης που τρία χρόνια τώρα η δημοτική αρχή περιμένει τον εργολάβο να φέρει τις σωλήνες! Εννοείται ότι ταυτόχρονα χρειάζεται μια συνολική αναμόρφωση του συστήματος δεξαμενών και συνολικής διαχείρισης του νερού. Το …πάμε και όπου βγει ξέρουμε πλέον πού βγάζει.
