Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την «αστοχία» της δημοτικής αρχής Καλαμάτας στην υπόθεση των οστεοφυλακίων δεν έχουν προηγούμενο. Πρόκειται για μια «αστοχία» που άγγιξε ευαίσθητες χορδές των πολιτών. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί να νιώσει άνετα ή χαρούμενος όταν βλέπει πεταμένες στα σκουπίδια τις φωτογραφίες των δικών του ανθρώπων. Η αγανάκτηση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν, όπως λέγεται, η απόφαση για την αποκαθήλωση των φωτογραφιών και το πέταμά τους στα μπάζα λήφθηκε από πρόσωπο που έχει οικογενειακό τάφο και οι δικοί του άνθρωποι δεν είχαν την ίδια τύχη.

Η αστοχία είχε, δηλαδή, πολύ προσωπικό τόνο και αυτό έχει ανεβάσει στα ύψη τη δυσαρέσκεια. Και όπως φαίνεται, το ζήτημα θα έχει και συνέχεια σε πολιτικό επίπεδο. Ο δήμαρχος Καλαμάτας, για να κατευνάσει την οργή σε επίπεδο πολιτών αλλά και στο εσωτερικό της παράταξης, θα πρέπει να λάβει μέτρα· να χρεώσει, δηλαδή, πολιτικά την αστοχία και να απαλλάξει από τα καθήκοντά τους όσους, με λάθη και παραλείψεις, οδήγησαν στο συγκεκριμένο γεγονός της ντροπής. Είναι προφανές ότι η κοινή πολιτική λογική υπαγορεύει το αυτονόητο, αλλά επειδή δεν φτάνει να θέλεις, πρέπει και να μπορείς, τα πράγματα θα ακολουθήσουν μάλλον τον δρόμο τους, με την ελπίδα το ζήτημα αυτό να ξεχαστεί.

Τα μικρά καθημερινά είναι αυτά, τελικά, που διαμορφώνουν τα πολιτικά γεγονότα. Σε μια εποχή που ο κόσμος έχει κατεβάσει χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών, γεγονότα που έχουν να κάνουν με τον προσωπικό σεβασμό λειτουργούν πολλαπλασιαστικά. Η δημοτική αρχή έχει να επιδείξει αμέτρητες αστοχίες για πολύ σοβαρά ζητήματα -από τις αναπλάσεις μέχρι την κατασκευή του νέου αγωγού ύδρευσης-, πλήρωσε πολιτικά ελάχιστα και θα έχει το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος από τη διαχείριση των οστεοφυλακίων στο νεκροταφείο!
Σε μια εποχή που το ατομικό κυριαρχεί, χρειάζεται -δυστυχώς- κάποιος να ζήσει βιωματικά το μέγεθος της ανικανότητας, για να κατανοήσει το πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα. Τα πάντα στην πολιτική λειτουργούν προσθετικά και όσοι θεωρούν ότι αρκεί η πολιτική στήριξη για να διορθωθούν λάθη και παραλείψεις, μάλλον κάνουν λάθος. Η κληρονομιά δεν αρκεί πάντα για να οικοδομηθεί πολιτική καριέρα. Χρειάζεται να αποφεύγονται οι κακοτοπιές και να επιδεικνύεται ενσυναίσθηση κατά τη λήψη αποφάσεων. Οι αστοχίες που πληγώνουν απλούς πολίτες είναι καταστροφικές για φιλοδοξίες και πολιτικές καριέρες. Η παραίτηση, εκούσια ή ακούσια, ίσως να είναι μια κάποια λύση.

panagopg@gmail.com