Γι' αυτό και θεωρώ ότι σε περιόδους οικονομικής ύφεσης οι δημοκρατικές δυνάμεις θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση ώστε να συγκρουστούν με οποιονδήποτε προσπαθήσει να περιορίσει τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες των πολιτών. Στην περίπτωση της πώλησης δημόσιων οικοπέδων σε ιδιώτες, οι δημοκρατικές δυνάμεις θα πρέπει να συγκρουστούν με οποιονδήποτε προσπαθήσει να πλουτίσει σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, είτε παραβιάζοντας τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού είτε καταστρέφοντας το περιβάλλον με αρπαχτές που βαφτίζονται επενδύσεις. Για να λέμε όμως την αλήθεια, η μάχη αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη είναι - αφού η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών και επιχειρηματιών βλέπει την κρίση ως ακόμα μια ευκαιρία για αρπαχτές, οι οποίες αφενός θα συντηρήσουν την κατεστημένη τάξη πραγμάτων και αφετέρου θα αναδιανείμουν το εισόδημα υπέρ των ολιγαρχών.
Τα συμφέροντα της πολιτικής και της επιχειρηματικής ολιγαρχίας τα εξυπηρετούν συνειδητά ή ανοήτως οι θορυβώδεις μειοψηφίες που τάσσονται γενικώς και αορίστως κατά των ιδιωτικοποιήσεων, διώχνοντας μακριά τους σοβαρούς επενδυτές. Συγκεκριμένα, οι θορυβώδεις μειοψηφίες χρησιμοποιούνται από τους ολιγάρχες για την απομάκρυνση των ανταγωνιστών, ώστε τα “φιλέτα” να πουληθούν τελικά σ' αυτούς που οδήγησαν την ελληνική οικονομία στη χρεοκοπία. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που οι περισσότεροι ολιγάρχες του ελληνικού Τύπου προβάλλουν με κάθε τρόπο τις αντιδραστικές κραυγές κατά των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ την ίδια ώρα κρύβουν τις “ατέλειες” οποιασδήποτε διαδικασίας όταν το “φιλέτο” καταλήξει στα χέρια κάποιου Ελληνα ολιγάρχη. Τα όσα διαδραματίστηκαν στο διαγωνισμό πώλησης του αεροδιαδρόμου του Ελληνικού, όχι μόνο τεκμηριώνουν την άτυπη ετερόκλιτη και ετεροβαρή συμμαχία μεταξύ ολιγαρχών και θορυβωδών μειοψηφιών, αλλά αφήνουν και πολλά αναπάντητα ερωτηματικά σχετικά με το μέλλον της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πιο αναλυτικά, οι θορυβώδεις μειοψηφίες έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να φύγουν από το διαγωνισμό οι ενδιαφερόμενοι ξένοι επενδυτές, αλλά σιώπησαν όταν έμεινε μόνο ο Ελληνας τραπεζίτης Σπύρος Λάτσης που χρεοκόπησε τη Eurobank. Σιωπούν μάλιστα ακόμα και σήμερα που οι περισσότεροι οικονομικοί αναλυτές κάνουν λόγο για σκάνδαλο, επειδή θα δοθεί άδεια για καζίνο στο Ελληνικό ενώ δεν αναφερόταν στους όρους του διαγωνισμού. Τυχαίο;
Μάλλον είναι τόσο τυχαίο όσο και η ταύτιση του νέου δημάρχου Πειραιά Γιάννη Μώραλη με τη θέση όσων απαιτούν να μην ιδιωτικοποιηθεί ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ). Συγκεκριμένα ο κ. Μώραλης έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ζητώντας να μην ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΛΠ και να μπει ο Δήμος Πειραιά στη διοίκηση του Οργανισμού. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Μώραλης έχει κάνει καριέρα ως μάνατζερ στο πλευρό του εφοπλιστή Πέτρου Μαρινάκη. Γιατί ο μάνατζερ αλλαξοπίστησε και έγινε... σοσιαλιστής; Γιατί ο μάνατζερ θέλει να παραμείνει δημόσιος ο ΟΛΠ; Η απάντηση είναι πιο σύνθετη από όσο πιστεύουν οι θορυβώδεις μειοψηφίες... οι οποίες διαδηλώνουν γενικώς και αορίστως κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Ο κ. Μώραλης όμως δεν μιλάει γενικώς και αορίστως. Αντιθέτως, εκφράζει συγκεκριμένα συμφέροντα που θέλουν δημόσιο τον ΟΛΠ για να κάνουν αρπαχτές οι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες. Κι όπως στην περίπτωση του Ελληνικού, έτσι και στον Πειραιά οι θορυβώδεις μειοψηφίες και οι ανόητοι ιδεολόγοι απλώς χρησιμοποιήθηκαν από τους Ελληνες ολιγάρχες ως όχημα για την επίτευξη του σκοπού τους, που δεν είναι άλλος από την ισχυροποίηση της οικονομικής τους θέσης.
Δυστυχώς όμως όλα αυτά συνεχίζουν να τα αγνοούν οι θορυβώδεις μειοψηφίες που διαδηλώνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας ασκόπως, γενικώς και αορίστως κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Και φυσικά τα αγνοούν κι οι Μεσσήνιοι που διαδηλώνουν ασκόπως για να μην πουληθούν τα παραθαλάσσια οικόπεδα σε ιδιώτες. Κάπως έτσι θα φύγουν οι εν δυνάμει σοβαροί επενδυτές, όπως έφυγαν και στο Ελληνικό, και τελικώς τα οικόπεδα θα πωληθούν αντί πινακίου φακής σε επιχειρηματίες ολιγάρχες ή οι πολιτικοί ολιγάρχες εκπροσωπώντας επιχειρηματικά συμφέροντα θα αναλάβουν τη διαχείρισή τους, όπως θέλει ο Μώραλης στον Πειραιά. Αν διαδίδεται κιόλας ότι οι επενδυτές είναι... Τούρκοι ή γενικώς ξένοι, ο αγώνας εκτός από κοινωνικό πρόσωπο αποκτά και υπερπατριωτικό χαρακτήρα - και τότε η Χρυσή Αυγή φαντάζει ως Κεντροδεξιά στον μέσο ψηφοφόρο.
Σε κάθε περίπτωση, όσο ανόητο είναι να τάσσεται κάποιος γενικώς και αορίστως είτε κατά των ιδιωτικοποιήσεων είτε κατά του κράτους πρόνοιας, άλλο τόσο ανόητο είναι να τάσσεται γενικώς και αορίστως υπέρ των ανεξέλεγκτων ιδιωτικοποιήσεων ή υπέρ της ισχυροποίησης των δήμων και των περιφερειών. Η κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά, μέσα από το πρίσμα της εξυπηρέτησης του κοινού συμφέροντος και της εδραίωσης των δημοκρατικών θεσμών. Διαφορετικά -και ανεξάρτητα από τυχόν καλές προθέσεις- οι αόριστες κραυγές κατά των ιδιωτικοποιήσεων εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των οικονομικών και πολιτικών ολιγαρχών.
Από εκεί και πέρα, όποιος νομίζει ότι το πολίτευμα της δημοκρατίας είναι ένα απλό άθροισμα ψήφων σε δημοψήφισμα κατά των ιδιωτικοποιήσεων, καλό είναι να προετοιμάζεται να τον κυβερνήσουν ολιγάρχες κι αφεντικά εγκληματικών οργανώσεων.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
